Ε1: The Mysterious Boy

Κεφάλαιο 6

Ούτε που κατάλαβα πως πέρασε μια εβδομάδα..Έχω συνηθίσει πλέον το μόνο που βλέπω να είναι οι τέσσερις τοίχοι του δωματίου μου,το θλιμμένο πρόσωπο της μαμάς μου να μου φέρνει φαγητό και τα στενάχωρα βλέμματα της Ιζαμπέλας και της Μαργαρίτας να με κοιτούν εξεταστικά. Προτιμώ να μην με βλέπει κανείς σε τέτοια κατάσταση. Ίσα που μιλάω στα κορίτσια όταν έρχονται από εδώ,προσπαθώ να δείχνω δυνατή.

Είναι έντεκα το βράδυ και κλασικά δεν με παίρνει ο ύπνος, δεν θυμάμαι καν τη ώρα ξύπνησα και σήμερα. Έχω όμως συντροφιά τον πιστό μου φίλο το βιβλίο που με βοηθά να ξεχνιέμαι και να μην σκέφτομαι τίποτε άλλο. Διαβάζω το ''Μια σελίδα για κάθε αύριο''. Μιλά για τα όνειρα, γενικά έχει περιπέτεια και αυτό μου αρέσει. Αφού είχα βυθιστεί τελείως στο διάβασμα,ένα ήχος με αποσυντόνισε.

Κάποιος πετούσε πετρούλες στο παράθυρο μου. Άμα είναι η Ίζα θα την δείρω,με έκοψε στο καλύτερο σημείο. Αλλά δεν έχω κουράγιο γι΄αυτό. Σηκώθηκα βαριεστημένα από το κρεβάτι μου και μόλις κοίταξα στο παράθυρο είδα δυο γνώριμα μελί μάτια να με κοιτάνε. Άνοιξα το παράθυρο και αυτός μπήκε μέσα λες και είναι κάτι εντελώς φυσιολογικό.

Με κοιτούσε από πάνω μέχρι κάτω όταν κατάλαβα ότι τα μάτια του είχαν κολλήσει στην μπλούζα μου. Ναι, εντάξει τι; Φορούσα μια φόρμα γκρι και μια μπλούζα με φράουλα.

<<Τι λέει, φραουλίτσα;>>, τελειώσαμε από το μικρή και πήγαμε στο φραουλίτσα. Από το κακό στο χειρότερο.

<<Δεν φτάνει που εισβάλλεις στο δωμάτιο μου κατακρίνεις και τα ρούχα μου. Μου αρέσουν οι φράουλες και έβλεπα και το παιδικό <<Φραουλίτσα>> πιο μικρή!>> ,είπα με ενθουσιασμό.

Άρχισε να γελάει αφού είχε συγκρατηθεί για πολύ ώρα για να μην ξεσπάσει.

<<Αγάπη μου,όλα καλά;>>, άκουσα την φωνή του μπαμπά μου.

<<Γρήγορα!Μπες στην ντουλάπα και μην βγάλεις άχνα.>>,τον έσπρωξα με δύναμη προς την ντουλάπα και έτρεξα αμέσως στην πόρτα.