Epilogue Part 1:

663 15 16
                                    

A/N: Tama po kayo ng nababasa. Epilogue po ito at hindi Prologue. Ang epilogue na ito ay nahahati sa tatlong parte. Ang kasalukuyan, hinaharap at ang nakaraan. At ang tamang pag babasa po nito ay pabaliktad.

(Imagination Base)

Masaya ang buong kaharian. Nag pupugay at nag bubunyi sa pangalan ng Mahal na Lumikha ng Langit at Lupa. Walang lugar ang kapaguran, kapagalan, lungkot pag hihirap at gutom. Walang inaabuso at nang-aabuso. Everywhere is a green pasture were wild animals live together with humans and angels. There are forest were full of fruits to eat and mountains to explore.

Except from one angel who have six wings. The middle wings were widely open while the upper and lower wings were look like a four petal of flower that haven't bloom yet. His wings were like his shield when its not open. He is sitting at the edge of a cliff. His looks were far.

"Sinasabi ko na nga ba at andito ka lang", boses iyon ng isang babaeng anghel na kakalapag palamang.

She is Clement  the only angel  who understand him and he can only callc as his friend. Dahil pareho sila ng pinag dada-anan at iyon ay pareho silang nag mahal ng taga-lupa, isang kautasang ipinag babawal sa kanilang mga anghel, lalo na sa kanya na isang Seraphin. Ang kaibahan lamang si Clement ay nanatiling sumunod sa kautasan at siya ay lumabag sa kautasang iyon.

"Bakit?', he answered in a cold voice. And he didn't bother to look at her.

"Pinapatawag ka ni Senior. Mukhang mahalaga kaya bilisan mo na", she answered back. Never minding his coldeness.

Without any words he stood up and face Clement.

"Where is he?", he asked.

"Nasa silid ng hinaharap at kasalukuyan", nakangiti naman niyang tugon.

And he started to marched.

"Your not gonna use your wings to fly? Its much more faster than walking", she suggested.

He stops and look at her, "I will only use my wings to save her and you know it", coldness still on his voice.

Clement shrug her shoulder.

And he marched down the mountain. He doesn't care how long Senior will wait for him. It's the consequence he gave himself. He will just use his wings if she is in danger.

After a long hour. Bumukas ang pintuan ng hinaharap at ng kasalukuyan.

Ang silid ng hinaharap at ng kasalukuyan ay isang malaking bulwagan na nahihilamusan ng kulay puti, mag mula sa kisame hanggang sa sahig. Maamoy ang halimuyak ng sariwang bagong umaga sa buong bulwagan.

Ang silid na iyon ay kung saan makikita ang nagaganap at magaganap pa lamang sa hinaharap. Kabilang ang bagong malilikha at magagawa ng mga tao. Kasama rin dito ang mga iba't-ibang klase ng himala, sakuna, pag hihirap ng mga tao, trahedya, pag dating ng tag gutom, delubyo at mga kalamidad. Isama narin ang mga mang yayari sa buhay ng bilyong-bilyong nilalang na naninirahan sa lupa.

Nakikita ang lahat ng iyon sa isang malaking bilog na gawa sa malinaw na kristal nakalutang iyon sa hangin. Napapaligiran ng mga ulap na mistulang nag sisilbing humahawak sa kristal.

At masusi iyong pinapanood ni Senior.

Si Senior ang siyang punong-taga-pangasiwa sa langit at siya rin ang nakakakita sa mga nagaganap sa kasalukuyan at sa mga maaring mang yari sa hinaharap. Resposibilidad din niyang I-ulat sa mahal na Lumikha ang mga kasalukuyang nang yayari at mang yayari sa hinaharap. Kasama na rin  ang mga pag subok na kanilang kinaharap, pati narin ang mga naliligaw ng landas at yung mga nanumbalik sa pananampalataya. Lahat iyon ay kailangan niyang I-sulat at madala sa Mahal na Lumikha.

He knelled down using his left knee and bow his head.

"Ipinatawag daw po ninyo ako", agaw atensiyon niya.

"Gabriel na nag mula sa lipi ng mg Seraphin. Tamang-tama ang iyong pag dating. Halika at may ipapakita ako sayo", Senior extended his arms welcoming him to see whatever is on the crystal.

He stood up and walk in near the crystal. 

The moment he see what is in the cystal, ay parang gusto niyang pag sisihian ang hindi niya pag gamit ng kanyang mga pak-pak kanina.

"I'm sure you still remember her. We also know the deal you made with Gaap. And you know its against the rules. But Master give you two chances, you can have her and said good bye to her", Senior said.

He looked at him completely puzzled.

"She is not the one meant for you. Not now, Gabriel. Your story were already written in the book of life", Senior gave him a gentle tap on his shoulder.

"I don't get it Senior", he answered.

And he looked again at the crystal ball.

She is now in a stretcher, nurses rushing her inside the operating room. Dextrose were on her right hand.

"Just go now. Use the old way you communicate with her. Before its become too late", Senior last word.

He nod. and headed the door, but before he could open the door knob, he hears Senior final word.

"Its much more better seeing you to be a human rather than seeing you turning into demon. Don't rushed anything and trust Master on this"

And he stormed out of the that room.

He headed the left side of that room where the pathway were made of gravel. The end of this pathway is where he escaped and the exit door is.

Upon reaching the big heavy white door, he opened his wings and he see Clement, giving him an assurance smile. He smiled back and open the door.

He flies and feel the air passing in his face. Finally he could see her again. He has to see her. His Master gave him two chances and he is not gonna waste it. The deal with that Demon was over. No rules. No deals.

But a sudden phrase leave in his mind.

"Even though our deal will be over. She cant still see your face..." and its echoing in his mind.

Damn that demon, he knows what's gonna happen in the future. And he is sure his the one behind this accident to her.

But he doesn't care now. His main concern is about his beloved.

Tumagos na siya sa siyam na palapag ng pribadong hospital na iyon. Eksaktong katatapak pa lamang niya sa puting sahig ng operating room na iyon ng masaksihan niya ang unti-unting pag pikit ng babaeng minahal niya sa loob ng mahabang dekadang iyon. Kasabay niyon ang pag tunog ng falt tone sa isang makina. Senyales ng pag tigil ng pag tibok ng puso at pag tigil ng hininga nito. Nag kagulo ang dalawang doctor at ang mga nurses na naroon.

"Revive her", sigaw ng doktorang may maikling buhok.

Ang isa sa mga nurse ay inaabot ang cardioversion. Nilagyan ng isang nurse ng isang special gel ang dalawang metal plate na gawa ang sapin sa bakal

"Clear!", sigaw nito at sabay lapat s adib-dib nito.

Kitang-kita niya ang pag-angat ng katawan nito, ngunit nanatili ang flat line. Pinataas ng doktora ang boltahe.

"Clear!", sigaw ulit nito.

Pero wala paring nang yari.

"Higher. Our last Chance", muling utos ng doktora.

"Clear!"

Inilapat muli nito ang dalawang makina sa dibdib nito, muling umangat ang katawan nito at bumalik muli ang pag tibok ng puso nito.



Kasabay ng pag tibok ng puso nito ang pag hihiwalay ng katawan at kaluluwa nito.



Muli niyang tinignan ang monitor, everything is signaling that she is still alive. Meaning to say, she is having her astral projection.

"Again?"



He stand at his back. And put his hand in her back. He is hoping that she still remember his presence.



Bago pa ito nakalingon, ay nag wika na siya.

"Just don't look at me Sara, you know the rules"

Un Finished NovelTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon