Zielkrachten 1: Verbonden

Hoofdstuk 22: Tristan

Tristan

Ik vertel het verhaal met mijn gezicht naar de grond. Kijk niemand aan. Zou niet weten wie ik aan moet kijken. Rowan weet alles al, dus dan voel ik me raar. Noëlle en Dex wil ik niet aankijken. Daar is het te moeilijk voor.

Als ik klaar ben met mijn verhaal, kijk ik uiteindelijk op. Rowan knikt naar me en ik glimlach terug. Dex zit me met open mond aan te staren. Noëlle wist het meeste al. Ze zit aan haar nagels te pulken. Weet zichzelf geen houding te geven. Ik knip met mijn vingers voor Dex zijn gezicht. ‘Hallo?’ Hij knippert met zijn ogen. ‘Waarom heb je dat niet eerder vertelt?’ Ik haal mijn schouders op naar hem. ‘Niet zoveel toegevoegde waarde, toch? Dan had je me alleen maar gezien als dat zielige nieuwe jongetje met de dooie ouders.’ Dex bijt op zijn lip. ‘De Nuban?’ mijmert hij dan. We knikken alle drie naar hem. Noëlle heeft besloten dat het ergste voorbij is. Dan draait hij opeens zijn hoofd naar mij. ‘Moet ik hen hacken?’ Zijn ogen weer groot. Ik schud mijn hoofd. ‘Nee. Nog niet in ieder geval.’ Rowan kijkt me onderzoekend aan, na die opmerking. ‘De Evidenta.’ Zeg ik dan rustig tegen hem. Zijn ogen worden weer groot. ‘Jezus. De Evidenta? Als ze me pakken heb ik echt een vet probleem.’ Ik knik nog steeds kalmpjes naar hem. ‘Daarom wil ik wel dat je weet waar je aan begint, als je het doet.’ Hij knikt nadenkend. Na een paar tellen zegt hij: ‘Ach wat zit ik te denken. Tuurlijk doe ik het.’ Hij kraakt zijn vingers en zet ze op het toetsenbord.

Ik loop een half uur te ijsberen als hij eindelijk wat zegt. ‘Oké, ik heb het goede IP-adres.’ Ik en Rowan knikken. Noëlle kijkt vragend. ‘Wat betekend dat?’ vraagt ze aan hem. Verbaasd kijkt Dex over het scherm van zijn laptop. ‘Dat ik de computer heb gevonden die ik moet hebben.’ Ze knikt naar hem. Dex begint weer intensief te typen op zijn laptop.

Weer een half uurtje later is hij binnen. Ik snel me naar de laptop en Dex klikt de mappen open die ik aanwijs. Na vijf minuutjes rondzoeken, vinden we wat we moeten hebben. Dex kopieert de bestanden naar zijn laptop en sluit de hack. ‘Nu hopen dat niemand iets gemerkt heeft.’ Zegt hij en klapt zijn laptop dicht. ‘Wat doe je nou? We moeten dat lezen.’ Verontwaardigd kijk ik hem aan. Grijnzend kijkt hij me aan. ‘We gaan naar de bieb en printen het uit.’ Hij staat open stopt zijn laptop in zijn tas. Gezamenlijk gaan we op weg naar de bibliotheek. De hele weg vanaf zijn kamer zijn we stil. Ik begin zenuwachtig te worden. Wat zou er in het rapport staan? Rowan had gisteren gelijk. Ik wil weten wat ze hebben opgeschreven. Maar tegelijkertijd wil ik het ook niet weten.

Dex klapt zijn laptop weer open, als we aan een van de tafels zitten. Het duurt even voordat hij verbinding heeft met het netwerk. Ik wiebel met mijn benen onder de tafel. Dan hoor ik de printer draaien en versteen bijna van het geluid. Rowan staat op en haalt het rapport op. Als ze terug is, geeft ze het aan mij. Onzeker kijk ik haar aan. ‘Wij gaan. Jij gaat het lezen.’ Zegt ze kalmpjes, waarna ze Noëlle en Dex streng aankijkt. Je weet hoe je me kunt bereiken. Ik knik har dankbaar toe. Met het rapport in mijn hand, ga ik weer op weg. Deze keer naar mijn eigen kamer.

Ik zit al tien minuten naar het rapport te staren dat op mijn schoot ligt. Durf er niet aan te beginnen. Bang voor wat erin staat. Ik moet het weten, denk ik bij mezelf en richt er dan toch mijn ogen op:

RAPPORT GREY MOORD

Hoofdonderzoeker:Skye Ward

Slachtoffers: C. Grey (M, 45), S. Grey-Call (V, 43) & F. Grey (M, 15)

Situatieschets:

Gevonden in woning door zoon: T. Grey (18)

C. Grey door hoofd geschoten, S. Grey in borst geschoten, F. Grey schot in borst en buik.