Tricked (Montenegro Series #1)

Chapter 33

          

Chapter 33

Lies

I barely couldn't calculate Travis' movement when he forcefully grabbed my wrist and pulled me towards him. His eyes darkened.

"You. Didn't. Tell. Me. That. You're. With. Him. Natalie. Aegean," his voice were in controlled manner but I could hear his anger raising from his throat. His hold on me became stronger and his breathing were violent and harsh.

Ibang klase ang kalabog ng puso ko sa galit na Travis na nasa harapan ko ngayon. Pakiramdam ko'y anumang oras, kayang-kaya na niyang yupiin si Tristan kung gugustuhin niya. Shit.

"Natalie, layuan mo siya. Sinabi ko na sa 'yo, hindi mo siya dapat pagkatiwalaan!"

I felt goosebumps all over when I saw Travis' jaw flinched. Mas lalong dumilim ang mga mata niya.

"Why. Are. You. With. Him. Natalie?"

I couldn't speak due to my abnormal heartbeating. Titig na titig lang ako kay Travis, naghahagilap ng mga sasabihin. Hindi pa nga ako nakakabawi'y halos madapa ako nang itinago ako ni Travis sa kaniyang likod. Hinarangan niya ang paningin ko kay Tristan.

"Try to steal her away from me. I will fly you away by my punches," mariing banta ni Travis.

"You're the one who stole away Natalie from me!" sigaw na ni Tristan sa galit.

Noong pinilit akong sumungaw ay nakita kong nakaharang na si Kuya Third kay Tristan samantalang nakapagitna na si Dad sa dalawang lalake.

"You. Two. Are. In. My. House!" Dad's fury voice roared in our house. Lumuwang nang bahagya ang hawak sa akin ni Travis, halatang natinag sa aking ama.

"Third! Ihatid mo na si Tristan sa bahay nila. Sumama ka muna sa kaniya at magpalamig. And Travis..." I saw Dad coldly stared at Travis. "Talk to Natalie calmly. Walang magagawa ang pagtatalo nang nagpapataasan ng boses."

Medyo nawala ang tensyon sa sinabing iyon ni Dad. Kuya Third followed Dad's orders. Hinatid na nga niya si Tristan papunta sa bahay nito at sumunod naman si Tristan nang tahimik.

Natira lang kami nina Mum, Dad, Travis at ako. Nagsisimulang humigpit na naman ang hawak sa akin ni Travis.

"We will leave you---"

"No, Dad."

I don't know where I gathered all the courage to speak. Ramdam ko ang lahat na nakalingon na sa akin. I cleared my throat. "W-we'll talk at the garden. Y-you both stay here," I said, trying to say it firmly in spite of my shaking voice.

Hinila ko na si Travis papunta sa garden namin. Malawak naman at open area ang garden namin kaya hindi ako mag-aalinlangan kung maririnig ba nila Mum at Dad ang sasabihin namin. I don't even think they will interfere on us, right now. Sa gilid ng mga mata ko'y ang nagpipigil sa galit na si Travis. Ang tigas ngayon ng panga niya.

Nang makarating na kami sa gitna ay marahan kong piniksi ang kamay niya sa akin at hinarap siya nang buong tapang. Umatras ako nang bahagya upang magkaroon kami ng kaunting distansiya. I won't let him... go to my personal space. I'll eat my pride, if I'll do that. Iyon na nga lang ang natitira sa akin ngayon.

"Now, answer me. Why are you with him, huh?" his voice was now demanding. "Bakit mo kasama... ang lalakeng 'yon?"

I cleared my throat again. "Because... he wants to talk to me."

His forehead formed into a crease. "About what? Because I really don't see what is something important with him, right now. Hiwalay na kayo, 'di ba?"