Tricked (Montenegro Series #1)

Chapter 19

Chapter 19

Do Love Me, Too

I couldn't sleep up to now!

Masyado pa rin nakanuot sa 'king isip 'yong nangyari kagabi. Damang-dama ko pa rin kung gaano kainit at kalambot ang labi ni.... Fuck!

Panay ang haplos ko sa labi kong alam kong namamaga pa rin hanggang ngayon. I've kissed Tristan before and I know how his lips are tender but Travis...

Heck, why do I need to compare them to each other?!

And wait... I've kissed other guy, aside Tristan... shit!!!

Ano'ng sasabihin sa akin ngayon ni Tristan kapag nalaman niya ito? Hindi niya ako mapapatawad!

I shook my head in disgust... Wait, Natalie, bakit mo pa iniisip ang mararamdaman ni Tristan, eh, in the first place, ikaw ang nakipaghiwalay sa kaniya para maprotektahan ang pangarap niya?

Ugh! I hate myself so much!

Padarag kong sinandal ang aking sarili sa headboard ng kama. I lazily looked at the LED watch. It's three-friggin'-o'-clock in the morning right now at wala akong ginawa sa kama ko kundi ang tumaob nang tumaob nang tumaob!

Halos mapatalon na ako nang mataas nang marinig ko ang malakas na ring ng aking phone. When I saw Travis' name frequently blinking on the screen, my heart almost ran at it's fastest speed!

I gaped in a fleeting moment at my phone, weighing non-sense things if I'll answer the damn call or not. But in the end, I groaned at myself and answered his call.

"H-hello..." my voice is husky because of my dry mouth.

Ang tahimik sa kabilang linya. Naririnig ko ang malalalim niyang paghinga.

Kumunot ang aking noo, pinapakiramdaman ang nasa kabilang linya.

"Travis?"

"I can't sleep, prinsesa," he huskily said and sighed.

Dama ko ang pagtindig ng mga balahibo ko sa batok sa sinabi niya at natulala na. Kung gano'n, pareho kami ng sitwasyon, kanina pa?

"B-ba't ka hindi makatulog?" tanong ko na pabulong. Umupo na ako sa aking kama at mahigpit na hinawakan ang phone ko.

He sighed again. I heard him shift to another position. "I couldn't help but not to remember the kiss..."

I could feel my face flushing right now. Damn it, tama ba talagang sabihin niya iyon nang gano'n?!

Tumikhim ako. "M-matulog ka na. May pasok pa tayo bukas..." I made my tone lazy and sleepy.

Para akong lalagnatin sa init ng mukha ko. Shit.

"H-Hindi ko magawa... I want to sleep, but I just can't... fuck, kinikilig talaga 'ko kapag naaalala ko 'yun," I heard him grinning from ear to ear.

My heart leaped again. This time, mas mabilis at mas malakas. Pakiramdam ko, sa sobrang pamumula ng mukha ko, hindi ko magagawa siyang tignan nang isang buwan!

"Sira!" nahihiya kong sinabi. Gusto ko tuloy isubsob ang mukha ko sa kama at lumubog sa sobrang kahihiyan!

Bumuntong-hininga na naman siya. "I want to see your reaction, prinsesa. Damn... magpakasal na kaya tayo?"

Parang sandaling tumigil ang puso ko sa pagkalabog at nang tumuloy para na nitong dudurugin ang mga buto ko sa dibdib sa malakas na pagkalabog nitong muli!

"Tumigil ka nga!" mahina kong bulong. "Masyado pa tayong bata para riyan!"

He laughed softly. "What? We are both in the legal age. Bakit... ayaw mo ba?"