Bir bank ve sadece biz varken
yan yana otururken
uzansam yüzüne dokunabilecekken
bakınca çizgilerine dolan utancı görebiliyorken
nasıl,
nasıl oldu da aramızdan
köprü kurulamayan
aşılamayan sular geçti.
Kirpiklerini seçebilecek mesafede
elini uzatsa tamamlanacak birine
gözlerini denk getirmek bile
neden,
neden bu denli çok görüldü;
hor görüldü.
Artık kalp ona koşmuyor,
boşlukta başıboş geziyor.
Heves,
heves onun peşine takılıp gidiyor
oturuyor yanına
kurtulmuşlukla sigara yakıyor.
Sigara yanarken o da birinde yanıyor.
Artık gözleri yok,
artık dudakları yok,
artık yok.
Artık,
yok.
