Chapter 39

1.3K 22 2
                                    




Nasa cafeteria kami nina Ashley and Ali ngayon, di ko alam kung nasan si Dylan.



If you're wondering kung ano ang ibinigay ni Dylan sa'kin, it's a necklace.



Binuksan ko ito at nanlaki ang mata ko, shit?!



"Why?"



"Well, I've noticed that you're staring at that necklace so I bought it for you." Dylan.



Tumayo siya at kinuha yung necklace and siya na mismo ang nag suot sa akin. I'm in awe.



"Thank you. Dylan."



He smiled at me at minutes after dumating na yung food namin kaya we started eating.



"Hey, ano na ang nangyari kay Beatrice?" Ali.



"Don't know, don't care."



Biglang pumasok si Beatrice sa cafeteria and headed towards us.



"Ano na naman ba ang kailangan niya?" Ali.



I just shrugged at nagsimula ng kumain. Tinignan ko si Beatrice at medyo nagulat dahil kasama na niya ngayon ang White Flowers, dito nag-aaral ang WF? Lol.



"Aaliyah." Beatrice.



"What?"



Hindi ko namalayan na nasampal na pala niya ako at sabay sabing "That's for killing my mother." Sinampal niya ako ulit, nakita ko but I let her. "That's for beating me up!" Tumayo ako pero tumakbo na siya palabas. Weak!



"What the hell, Liyah?! Bakit mo siya hinayaan na sampalin ka?!" Ashley.



"Wala lang." I grinned.



Nagulat ako kasi biglang dumating si Dylan and friends, Dylan hugged me. "Are you okay?"



"Yep." While popping the p.



"Namumula yung pisngi mo. Damn." Dylan said and dinala na niya ako sa kung saan.



"Hey, I'm fine, really." He didn't listen tho.



Pinabayaan ko na si Dylan kung saan niya ako dadalhin, I trust him naman. I secretly smiled, hindi naman mahirap mahalin si Dylan, ako talaga yung mahirap mahalin. I don't know kung ano yung nakita niya sa'kin, maybe it's because of my personality? Beauty? Bahala na nga, as long as may gusto siya sa'kin, wala na akong pakialam. My cousins even warned me na sasagutin ko lang si Dylan kapag umabot na siya ng 1 year or more. Lol.



Nakarating kami sa clinic and Dylan asked for the cold compress at inilagay niya sa cheeks ko.



"They're swollen." He said.



I'm sitting at the edge of the bed and Dylan is standing between my legs. Medyo nailang ako kasi he's been staring at me kaya sinamaan ko siya ng tingin.



"What the hell did I do?!" Nanlaki pa mga mata ni Dylan lol he looks cute.



"Stop staring."



He grinned. "Can't help it, you're so beautiful."



"Shut up. Wag mo akong bolahin."



"Hindi kita binobola Liyah, minamahal kita." Dylan smiled after saying those words.



Sinapak ko siya, "Ang corny mo!" Tumawa lang si Dylan. Ugh.



"Corny man sa iyong pandinig, ikaw naman ay kinilig." Dylan said while wiggling his eyebrows.



"You're disgusting. Shut up!"



He puts his hands in my waist and stared at me. I feel like I'm blushing!



"Naalala kong wala pala sa dictionary mo ang salitang kilig, pero wala akong pakialam. I love you, Liyah." He's still staring at me. Shit.



"Uhm ano the feeling's mutual but my cousins told me not to say yes muna." I scratched my head.



He laughed and said, "I can wait, Liyah. Hindi ko naman nakalimutan na prinsesa yung nililigawan ko." Sinapak ko siya ulit, walangya prinsesa?!



Magsasalita sana ako when the nurse entered, "Uhm paalala ko lang sainyo ha, clinic tong pinuntahan niyo at hindi hotel, kaya kung ayaw niyong mapatawag ng dean, umalis kayo sa ganyang position." Naitulak ko tuloy si Dylan pero mahina lang naman.

—————————————————————————

11 chapters nalang.

The KontrabidaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon