beyazlığın içindeki ölüm

673 19 0
                                    

Gözlerime  gelen ışık  beni rahatsız ediyordu gözlerimi hafif aradığım da sabahın ilk ışıkları  yükselmekteydi hemen yataktan kendimi kaldırdım ve hızlıca merdivenleri indim salonda oturan bir adam vardı hemen ona doğru baktım ama sonra ona bakmaktan vazgeçip  mutfakta kendime kahve yapmaya karar verdim hızlı bir şekilde mutfağa doğru yürüdüm kahveyi ararken en üst dolaptan olduğunu farkettim ama boyun kısa olduğu için bir türlü  ulaşamıyordum arkamdan birinin kahveye uzanıp önüme koymasıyla arkamı döndüm karşımda yine o hiddetli gözlerle bakan bi adam duruyordu
- demek ki burnunu sokamadigin yerlerde varmış minnak dedi ve hafif dudaklarını Kıvırdi  ben ise yakinligimizdan rahatsız olmuştum  tam geri doğru adım atacakken beni belimden tuttu
-seninde dokunamayacagin yerler var
_ öylemi küçük hanim neresiymis orası
- Benim vücudum
- yaniliyorsun benim olana dokunmama kimse karışamaz benim olan bile
- kaisiri-
Diyemeden dudaklarını dudaklarıma bastırdı sıcak ve nazikçe dudaklarımda geziniyordu dudakları tam bu sırada kapı çaldı kendini hafifçe benden çektikten sonra lanet olsun dedi fısıltı şeklinde ve kapıyı açmaya gitti kapıdan döndüğünde elinde bi paket vardı bu senin diyerek ellerine bıraktı ben hemen masaya koyarak baktım ve bembeyaz bir elbise beni selamlıyordu  sevinmistim aslında sonuçta insan birkere evleniyor du

FAHİŞENİN KIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin