Bora Aksoy

172 8 0
                                    

Güneşe olan hislerim hala devam ediyordu güneş bunun farkında bile değildi Savaşla olan yakınlığı beni çıldırtan son nokta olmuştu arabayi bu yüzden karanlığın evinde durdum ne olursa olsun güneş onu sevdiğimi bilmeliydi bu yüzden son kez nefes alarak oturduğu yerden kalktım ve  evin bahçesine doğru yürüdüm selim abi beni görünce gülümsedi bende başımla selam verdim selim abi beni kucuklugumden beri bakan  bır Yakın dosttu bu yüzden sadece onun yanında sert değildik hızlıca kapıyı çaldım kapıyı güneş açtı mavi gözlerini üzerimde gezdirdikten sonra gülümsedi artık dayanamiyordum güneşi kolundan tuttuğum gibi kendime çektim ve gözlerine bakarak seni seviyorum  deyip dudaklarımı dudaklarına kapattım bana bakan gözleri şaşkınlıkla kalırken oda bana karşılık verdi  hızlıca kapıyı kapatıp içeriye girdik dudaklarımız ayrılığında ise karanlıkla ve geceyle göz göze geldim karanlığın gözlerinde sen bittin bakışı varken gecenin gözlerinde sonunda bakışı vardı karanlık geceyi bırakarak hızlıca yanıma geldi ve güneşi benden ayırdı suratıma bakarak sinirli bi şekilde konuştu
-sana kardeşim dedim lan
Ben sesiz kalırken suratıma bır yumruğun inmesi bır oldu ama artık sınırlarımı aşmıştım ve bunun geri dönüşü yoktu
-siktir git lab burdan
Diye bağırdı  karanlık gece hızlıca karanlığın yanına gelip aramıza girdi
-saçmalama bırak çocukları güneşte barışı seviyor
-ne güneş
Diye kukredi güneş utana sıkıla yanıma gelip elimi tuttu karanlığın gözlerine bakarak konuştu
-onu seviyorum abi
-öylemi tamam o zaman ya o itle buradan beni silerek çıkarsın yada o iti kalbinden atarsın secenek senin
Güneşin gözlerinden bır damla yaş akarken elimi daha sıkı tuttu
-ben onunlayim abi kalbimden silip atamam nede seni silip bırakamam yapma bak hem oda kardeşin gibi elinde büyüdü en kötü zamanlarında oldu sırf bana aşık oldu diye onu silemezsin
-kardeşim dedim lan ben ona o benim kardeşime göz koymuş
En sonunda benim bile anliyamadigim şekilde sesim yüksek çıktı
-ben güneşten vazgeçmek istemedim mi sanıyorsun ondan uzaklaşmaya çalıştıkca ona daha çok bağlandım seviyorum lan senin kardeşin olup olmaması hiç umrumda değil
Belimdeki silahı çıkardim ve geceyi kenara çektim ve karanlığa uzattım karanlık bana bakarken konuştum
-ya beni çek vur burda yada kardeşini ver bana allahın emri peygamberin kabriyle kardeşini kendime istiyorum
Karanlık bana bakarak elindeki silahı beline koydu ve kollarına açarak sarıldı
-kardeşimi sana verdim ama onu üzersen belime koyduğum silahı sıkmam götüne sokarım anladın mi beni
Ben başımı sakladım ve canım bildiğim karanlığa sarıldım geceye baktığımda ağlıyordu ne oldu şimdi bu kiza

FAHİŞENİN KIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin