FAHİŞENİN KIZI

acı gerçekler

bazen sorarsınız kendinize en sevdiklerimin canlarını ben mi yakıyorum yoksa içimdeki şeytan mı? 

ben hep bu soruya cevap veremedim kimi sevdiysem elimden alındı yada ben almalarına izin verdim kendimden korumaya çalıştım ama  onları kendilerinden koruyamadım sevdim sevdiğimi gösteremedim nefretle dolan bir adam ne kadar sevebiliyorsa o kadar sevdim seni gece biliyorum çok az belkide dürüst olamadım sana ama beni böyle cezalandırma tamam kabul at beni uçurumdan yada etlerimi ayır bıçakla sesim çıkarsa namerdim ama beni sensiz bırakma ben şeytanım gece sadece ateşi gören canı acısada belli etmeyen lanet bir şeytan bu şeytan ilk defa yangında tek değildi acısını paylaşan bir melek vardı çünkü ne kadar canı acısada tek kelime etmeyip bırakmamıştı bu  nankör şeytanı 

karanlık dizlerinin üstüne çöktü ve hiç inanmadığı tanrıya yalvardı ilk defa kimseyi umursamadan acısını bu kolidorlara bıraktı aynı annesini hastanenin morgunda gördüğünde tanrıyı aklından tamamen sildiği gibi bir ses yankılandı kolidorda 

- tanrım yalvarıyorum sana cehennem azamım olsada onu benden alma annemi yanına aldın hiç görmediğim annemin karnında can veren kardeşimi aldığın gibi geceyi alma benden bi kere olsun şans ver bu şeytana hiç mi sevmedin beni yaratıkken hep aldın eğer burda bir kere olsun şeytana acı bir kere olsun bana karşı merhamet göster 

bu kelimeler gecenin yattığı odanın dışında yankılanırken gecenin odasından bir ses geldi doktorların aceleyle odaya girmesiyle gecenin kalbinin durduğunu gördü geceleri gizlice sevdiği kadının kalbini dinleyen adam geceye bağlı olan makinede kalp atışını göremedi hani birinin son nefesini verirken boşluk görürsünüzya işte karanlık şuan öyle boştu kendine gelmeye çalışarak yerden kalktı ve içeriye girmeye çalışan doktora ilk defa çaresiz ve yalvarırcasına bakarak konuştu

-onu kurtaramazsan doktor benide gönder onun yanına senden onu kurtarmanı istemiyorum sadece benide cehennemimden kurtarmanı istiyorum

karanlık ellerini doktorun omuzlarına vurarak gözlerinden 2 damla yaşı yüzüne akıttı suskunluğunu ve gecenin olduğu odaya bakarak konustu 

onunla konuşmama izin ver beni duyunca uyanır lütfen gecenin karanlığına ulaşmasına izin ver 

doktor karşısında duran aşık adama baktı ona sadece başını salladı karanlık içeri daldı ve gecenin duyduğunu sayarak konuşmaya başladı 

özür dilerim kızıl saçlı melek tanrının bile terk ettiği bi varlığa sahip çıktın şimdi eğer benden gidersen öfkem kızgınlığım ve nefretim fazla olur seni çok seviyorum kelimesi salakça geliyor bana bu yüzden ben sana ateş kadar muhtacım nefes kadar ihtiyaçsın benim için eğer gitmekse niyetin sevdiğini bırakmaksa seni asla affetmem kendi cehenneminde kavrulur yanarım gerekirse ama sana bir daha asla sığınmam ne duyduğu gördüğünü bilmiyorum ama yanlış biliyorsun geri dön gece bana karanlığına yeniden ait ol...

ve ellerini tutup dudaklarına götürür tam öper ve makinede karanlığın hayatına nefes veren kalp atışları duyulur hafifçe dudakları kıvrılır karanlığın ve odada gecenin sesi duyulur 

seni bırakmak için ilk önce ruhumu öldürmem gerek ben senin cehenneminin bir parçasıyım zaten ve parçası olduğum şeyleri bırakmam ...