IMPETUS (Book II of Momentum Series)

Chapter 19: Beats

***

Chapter 19: Beats

"When you meet the one who changes the way your heart beats, dance with them to that rhythm for as long as the song lasts."

                       – Kirk Diedrich

"Selene."

Napalingon ako sa tumawag sa akin.

"Ate Diane." mahina kong sambit. Ngumiti ito bago nagsalita ulit.

"Bumaba na tayo." usad niya. Muli akong napalingon sa labas pero wala na siya.

Wala na ang misteryosong babaeng yun. Wala na ang silhouette niya.

I sigh.

"Okay."

Hindi ko alam kung tatakbo na lang ba ako o kaya tatalon sa bintana para lang hindi ko makita ang maraming tao at makita akong nakasuot ng ganito. Hindi naman ako maarte o killjoy, hindi lang talaga ako sanay sa mga ganito. My elementary and first year was silent and peaceful. Oo, hindi ko na isasali ang ngayon, cause my days now was totally noisy and annoying.

Hindi ko na lang inisip na tumalon sa bintana at lumabas na ng kwarto. Inalalayan ako ni Ate Yuri sa pagbaba kaya sa hagdan lang ako nakatingin.

And then suddenly my glance turned to a man who was waiting at me on the floor waving his hand thru mine. Naramdaman kong uminit ang aking pisngi.

"Y-You looks so stunning." wika niya habang hindi inaalis ang tingin sa akin.

Nakatingin lang ako sa kanya hanggang sa nakababa ako at siya na ang humawak sa aking kamay.

"So g-glad to hold your h-hand." puna niya.

"T-Thank you Duri." tangi kong sagot at nagpadala na lang sa kanya sa paglalakad.

Kahit nakasuot ako ng mataas na wedge, mas mataas pa rin si Duri sa akin. God, ano ba ang pinainom sa kanya ng mga magulang niya? Wait, wala akong alam sa mga magulang niya.

"Duri?"

"Mmm?"

Napatingin ito sa akin.

My heart beats. Hindi ko alam bakit ganito ang tibok niya pero iba. This heart beats right now was slower than him.

"May mga magulang ka ba?"

Tinignan niya lang ako na parang kinakalkula at ipinapasok sa isip niya ang sinasabi ko.

"Wala?" muli kong tanong.

"Hindi ko maalala, but I have foster parents." sagot niya.

Ibig sabihin, isa na rin si Duri sa listahan ng hahanapan ko ng ebidensiya kung anak ba ni Sir Febbie.

"Wala ka ba talagang maalala?"

Huminto kami sa may pinto. Sa exit door ng bahay kung saan sa likod mangyayari ang party. Inilihis nito ang tingin sa harap.

"Do you mind if I will ki–

Agad ko siyang pinigilan. This guy has a of flowering words to share. 

Naramdaman kong uminit ang aking pisngi. Dumako ang tingin nito sa aking labi kaya napahawak ako rito. And then bigla na lang nagflashback ang nangyari nong nasa clinic kami.