"Hyung......"
"Kyung yrrrr...."
"ဘာလုပ္ေနတာလဲ.....".
"Ar...arnyi ဘာမွ မလုပ္ပါဘူး...."
KyungSoo ကို ျပန္လည္ေျဖဆိုေနတဲ့ ChanYeol. ရဲ႕
အသံေတြသည္လည္း တုန္ယင္ေနလ်က္....
JongIn ကေတာ့ မညိသည့္စကားမ်ွ မဆိုပဲ
KyungSoo ကိုသာ ၾကည့္ေနသည္။"ဒါနဲ႔ Hyung သူက ဘယ္သူလဲ...
Hyung ရဲ႕ သူငယိခ်င္းလား..."KyungSoo ရဲ႕ စကားေၾကာင့္ ChanYeol
အံျသစြာျကည့္မိသည္။မ်က္ဝန္းမွာလည္း မ်က္ရညိစေတြျပည့္ႏွက္ လာခဲ့သည္။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္က ကိစၥေၾကာင့္...ဒီေလာက္ထိ ျဖစ္သြားခဲ့တာလား။JongIn ကို ျပံဴးကာ ေျပာေနတဲ့ KyungSoo ကို ၾကည့္ၿပီး
ရင္ထဲဆို႔နစ္လာခဲ့သည္။JongIn ကေတာ့ KyungSoo စကားကို ၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္
ေျခေထာက္မခိုင္ပဲ ယိုင္လဲ သြားခဲ့သည္။"Jorgi...ရရဲ႕လား...ကြၽန္ေတာ္ထူေပးမယ္..."
လဲက်သြားေသာ JongIn ကို KyungSoo ဆြဲထူလိုက္သည္။
JongIn ရဲ႕ ခနၶာကုိယ္က အခုထိ ယိုင္ေနတာေၾကာင့္
လက္ေမာင္းေလးကို ကိုင္ကာ ထိန္းေပးထားလိုက္သည္။"Kyung yrr အိမ္ထဲဝင္ေတာ့."
ChanYeol ခပ္ျပတ္ျပတ္ေျပာလိုက္တာေၾကာင့္
KyungSoo မ်က္လံုးေလးျပဴးကာၾကည့္လိုက္သည္။"Hyung နဲ႔ သူနဲ႔ ေျပာစရာေတြ႐ွိေသးလို႔ပါ..."
"Nae hyung..အဲ့ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္အထဲဝင္ၿပီေနာ္
ေစာေစာျပန္လာေနာိ..hyung ႀကိဳက္တာေတြဝယ္လာတယ္""Omm ပါ အထဲဝင္ေတာ့ေနာ္..."
"Nae..ဒါနဲ႔ ေတြ႔ရတာဝမ္းသာပါတယ္ေနာ္...ဒါဆို
ခြင့္ျပဳပါဦး...."JongIn ကို ႏႈတိဆက္ၿပီးအိမ္ထဲ ဝင္သြားတဲ့ KyungSoo
ကို ChanYeol ၾကည့္ကာ သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။"ဟက္..ေတြ႔ရတာ ဝမိးသာပါတယ္တဲ့လား..
ဟား ဟား ဟား..."ဟားတိုက္ရယ္ကာ ေျပာေနေပမယိ့
မ်က္ဝန္းထဲက မ်က္ရညိမ်ားကေတာ့ သက္ေသပင္...."ဒီေလာက္ဆိုရင္ သေဘာေပါက္ေတာ့ Kim JongIn..
ေနာက္တစ္ေခါက္ ဒီကို ထပ္မလာပါနဲ႔
မင္းမေသခ်င္ရင္ေပါ့..."