"သား "
" TaeMin yrrr "
KyungSoo နဲ႔ JongIn ဆီမွ ၿပိဳင္တူထြက္လာတဲ့ အသံေၾကာင့္
Taemin အရြဲ႕တိုက္ၿပံဳးကာ ရပ္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ရြံရွာသလိုၾကည့္ေနတဲ့ Taemin ေၾကာင့္ KyungSoo ရဲ႕
လႈပ္ရွားမႈေတြအကုန္ရပ္တန္႔သြားသည္။"TaeMin yrr"
"ဒီလူလား ... "
"Taemin. ..."
"ဒါက ခင္ဗ်ားရဲ႕ ေယာက်္ားေပါ့ . ... ဒီလူက ကြၽန္ေတာ့္အေဖေပါ့ "
"Tae. .."
"မေခၚပါနဲ႔. ..,ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ "
"အေဖ ရွင္းျပ... "
"ေတာ္ပါေတာ့ .... "
မ်က္ရည္အျပည့္နဲ႔ ေအာ္ဟစ္ကာေျပာေနတဲ့ TaeMin ေၾကာင့္
KyungSoo လည္း ရိႈက္သံထြက္လာသည္အထိ ငိုေနသည္။"Taemin. .. "
ေဝ့တက္လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြက္ုထိန္းရင္းနဲ႔ TaeMin နာမည္ကို
JongIn ေခၚလုိက္သည္။"ခင္ဗ်ား. ..,အခုဘာလိုခ်င္လို႔လည္း "
ရင့္သီးစြာ ထြက္က်လာတဲ့ TaeMin ရဲ႕ အေျပာေၾကာင့္
JongIn ေခါင္းကို တြင္တြင္ပစ္လိုက္သည္၊"ထပ္ၿပီး ... ဘာလိုခ်င္ေသးလို႔လည္း "
"မဟုတ္ ...,"
" ဘာလဲ .., ခင္ဗ်ားပစ္သြားခဲ့တဲ့ လူႏွစ္ေယာက္က အဆင္ေျပရဲ႕လားဆိုၿပီး ဝတ္ေက်တန္းေက် လာၾကည့္တာလား ...
ဒါဆိုရင္ေတာ့ စိတ္ခ်ပါ . အခုထိ မေသေသးပဲ
အေကာင္းတိုင္း ရွိေနေသးတယ္ "တစ္လံုးခ်င္းစီ ထြက္က်လာတဲ့ စကားလံုးေတြေအာက္မွာ JongIn
ႏွလံူးသားေတြ က်င္တက္လာခဲ့သည္။"သား "
Taemin စကားကို KyungSoo ျဖတ္ေျပာလိုက္သည္။
"ဘာလဲ. .. ခင္ဗ်ားက ခင္ဗ်ားရဲ႕ ခ်စ္လွစြာေသာ ေယာက်ာ္းဘက္က
လိုက္ၿပီးေျပာေပးေနတာလား .... ဟက္ ... ဟုတ္သားပဲ
ကြၽန္ေတာ္ေမ့သြားလို႔ . ခင္ဗ်ားက ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတာင္ ေမြးထားခဲ့တာဆိုေတာ့ ဒီလူအတြက္ ခင္ဗ်ားလုပ္ႏိုင္တာမွန္သမ်ွအကုန္လုပ္ေပးမွာေပါ့ ... အမွတ္မရွိပဲ ေနာက္တစ္ခါ႐ူးမိုက္ၿပီးေတာ့
ခ်စ္လိုက္ပါဦး ... "