Stefannie. . .
"mom pwede ba mamirme ka sa isang side? Nahihilo na ako kakaikot mo dyan sa salamin!" sita ko kay mommy dahil walang tigil siyang nag aayos ng sarili sa harap ng salamin! Daig niya pa ang isang teenager na haharanahin mamayang gabi!
"Am I good? Am I look prett--
"of course mom! 100 percent best!" tugon ko! Nakita ko naman ang relief sa mukha niya!
Dingdong. . .
Agad namang tinungo ni mommy ang pinto at lumabas dito para tingnan ang tao sa gate! Ilang sandali pa ay kasama na ni mommy si tito G na noon ay hindi maipinta ang mukha!
"mabuti naman at nandito na kayo tito, si mommy hindi mapakali sa salamin at kanina pa gustong gustong umali--
"hindi na tuloy ang dinner" putol ni mommy sa sasabihin ko! Kitang kita ko ang pag kadismaya sa mukha ni mommy at mukhang anomang oras ay iiyak na ito!
Yung pakiramdam na gayak na gayak ka tapos hindi ka pala kasama?
Yan ang nakikita ko sa mukha ni mommy ngayon!
"so what about a dinner here?" wika ko naman para naman mabago ang mood ni mommy! Agad namang sumilay ang ngiti sa labi ni mommy!
"sure! Common sweetie! Mag luluto ako for our dinner!" pag iiba sa mood ni mommy!
Agad namang sumangayon si tito G at matyaga kaming nag hintay kay mommy!
"salamat steffie and sorry kung hindi tayo natuloy sa dinner hindi kasi dumating ang anak ko" malungkot na wika ni tito G ng kami nalang ang maiwan sa sala habang abala naman si mommy sa kusina!
"I'll understand, ngayon ko tuloy na realized kung ano ang naramdaman niyo noong sinusuyo ako!" tugon ko na ikinangiti ni tito G!
"ayoko ng makitang malungkot si mommy tito,kaya sana ma please niyo na ang anak niyo to like her. Nag aalala lang ako kay momny kaya sinasabi ko ito" dagdag ko pa.
"wag kang mag alala steffie, I will do my best para totally free na kami ng mommy mo!" assurance nito!
"dinners ready!" si mommy!
Agad naman kaming pumunta sa kusina ni tito at pinag-saluhan ang niluto ni mommy!
Ng matapos kaming mag hapunan ay nag paalam muna ako na aakyat muli sa aking kwarto para makapag usap naman sila ni tito!
Nag bukas naman ako ng facebook at bumungad sakin ang ilang messages na galing sa mga naiwan kong kaybigan sa Canada! Nag reply lang ako at akma na akong mag lo-logout ng makita ko sa friend request ang pamilyar na pangalan at mismong tao!
Jovanni Miguel Almodiel. . .
Muli ay bumilis ang pintig ng puso ko na matagal na panahon kong itinago at pinigil!
Pikit mata kong ni logout ang account ko at inignore ang friend request na yun ngunot hindi na ako mapakali simula ng araw na iyon!
BINABASA MO ANG
"My Half/Brother Is My Ex/boyfriend"
Teen FictionHow cruel the world is! Kung sino pang kinakalimutan mo at binabaon mo sa limot ay siyang ilalapit sayo muli para sa panibagong kabanata ng buhay niyo! Kung sino pang nilisan mo noon ay siyang dadatnan mo din sa pag babalik mo ngayon! At ang magulo...
