While nobody sees.. - Little Mix + One Direction

H21 - flashback

POV Lynn

Ik word wakker en zie dat Niall nog slaapt. Voorzichtig rol ik uit zijn armen en probeer ik hem niet wakker te maken. Ik heb nog geen idee wat we vandaag gaan doen, maar om deze ochtend goed te beginnen wil ik graag in de jacuzzi. Eigenlijk liever met Niall, maar omdat die nog slaapt pak ik zelf mijn bikini. De jacuzzi staat buiten dus kan ik hem gewoon laten slapen. Ik pak een zwarte bikini met een felroze randje die mijn bruine kleurtje goed laat uitkomen. Mijn haar bind ik in een knot en ik pak snel een handoek. Zodra ik in het warme water ga zitten ontspannen mijn spieren zich. Ik realiseer me hoe stressvol de laatste tijd eigenlijk is geweest. Ik had het voor geen goud willen missen, maar een beetje ontspanning voelt ook heerlijk. Ik moest alle choreo's leren, extra begeleiding in het zingen, want ik heb nooit echt les gehad, veel handelen met de pers en nog veel meer. Ik geniet van het warme water tegen mijn koude huid, de bubbels die zachtjes via mijn rug omhoog lopen. Ik dagdroom een beetje over mij en Niall. Ik zie ons al voor me. Later, met een klein meisje in mijn handen en hij lachend ernaast. Met een gezonde familie. Mijn lieve moeder die erbij is. Ik ril. Een droom die niet uit gaat komen. Ze hebben haar maximaal 5 jaar gegeven, toch blijft ze vechten omdat ze hoopt op dat kleine kansje om te genezen. Ik begin te zweten en krijg een flashback.

'Lynn, ik hou van je, vergeet dat niet.' 'Wat is er dan mam, geef me uitleg.' Ze ligt al een tijd in het ziekenhuis, maar het gaat steeds slechter. 'Ik heb een longontsteking en al dagen hoge koorts.' Ik knik. 'En nu?' Ze haalt haar schouders op. Ik ben zo bang om haar kwijt te raken. Het enige familielid dat ik nog over heb en bovendien kan ik niet nog een keer mijn moeder verliezen. Nou ja, niet mijn biologische, maar wel degene die jaren voor me zorgde.

Ik ben zo diep in gedachten verzonken dat ik niet merk dat Niall naar buiten komt lopen. 'Huil je?' Vraagt hij. O, blijkbaar huilde ik dus ook. Ik knik. 'Blijkbaar.' En ik glimlach flauwtjes. Niall staat voor me in zijn lichtblauwe zwembroek en het staat hem perfect. 'Is het goed als ik erin kom?' En ik knik. Niall stapt in het water en legt zijn arm om me heen. Ik rust met mijn hoofd op zijn schouder en ik ben blij dat hij niet doorvraagt. Het is even goed zo. Nadat ik ben bijgekomen en we hier ongeveer een half uur zitten besluiten we te gaan ontbijten.

'Dus, roomservice of naar een restaurantje?' 'Ik ga voor roomservice.' De bel gaat. 'Mooi, dat dacht ik al.' Lacht Niall en hij doet de deur open.
Een geheel ontbijt voor ons twee komt de deur binnen gerold. Ik lach . 'Dankjewel.' We gaan samen op bed zitten en ik geniet van mijn ontbijtje. 'Wat was er eigenlijk net aan de hand?' Vraagt Niall voorzichtig. 'Ik heb soms flashbacks over mijn tante enzo. Ik heb me vroeger een tijdje gesneden, niet lang, maar wel even...' Ik haal even adem. 'Ik ben naar een psycholoog geweest en heb daar gepropeerd de ziekte van mam een plekje te geven.' Niall kijkt me aan en is even stil. 'Ik ben er voor je.' Is alles wat hij zegt en hij trekt me in een knuffel.

jill💅🏼:how is life in aruba 🇦🇼 😘
U: i LOVE it
U: ik heb ni verteld over mn flashbacks
jill💅🏼: wat zei die?
U: dat hij er voor me is ❤️❤️❤️
jill💅🏼: love lyall 😉😉💞