Jakim cudem to pływa?! Czyli statki, shipy i nie tylko

PolGer

Było to za komuny. Feliks cierpiał. Znowu w niewoli! Rozpacz powoli zaczęła obejmować jego umysł i wolę.

Ciął się.

Izolował się, nic nie jadł, marniał w zastraszającym tępie.

Elizabeta nie mogła mu pomóc, bo bądźmy szczerzy ale rozjechanie czołgiem z 1956 swoje konsekfencje ma.

W końcu Radmiła nie wytrzymała i zabrała biedaka do opery.

I tam się zaczęło.

Najpierw muzyka zbudowała napięcie. Potem na scenie pojawiła się blondwłosa piękność. Gdy uslyszał pierwsze słowo jego serce zabiło mocniej.

Człowieczy los nie jest bajką ani snem.
Człowieczy los jest zwyczajnym, szarym dniem.
Człowieczy los niesie z sobą żal i łzy.
A mimo to, można los zmienić w dobry lub zły.

Uśmie-chaj się, do każdej chwili uśmiechaj.

Feliks zamknął oczy i oddał się pieśni.

Na los szczęśliwy nie czekaj.

Radmiła mogła ujrzeć poraz pierwszy od bardzo dawna jak jej brat jest szczęśliwy.

Polska trwał w tym transie do końca występu.

A potem sam wyciągnął siostrę do opery. A jak za n-tym razem powiedziała dość zaczął chodzić sam.

Zawsze siedzial w pierwszym rzędzie by móc podziwiać Annę German w całej okazałości. I zdawało się, że i ona go dostrzega, bo zawsze na jego widok obdarza tłum jeszcze cieplejszym uśmiechem.

W końcu ktoś z obsługi zgarnął Łukasiewicza i zabrał przed oblicze królowej oper.

Rozmawiali. Z każdą chwilą otwierając się drugiemu. Polska zaprosił ją na kawę. I się zaczęło.
Dwa lata później, Feliks Łukasiewicz czekał na nią z pierścionkiem. Był to 1979.

Oficjalnie Anna German miała wypadek. Tak naprawdę to było ostrzeżenie. Pozdrowienia od KGB. Ultimatum było jasne. Polska Rzeczpospolita Ludowa miał zerwać tą znajomość.

W 1980 Ania zasłabła. Tak naprawdę targnęła się na swoje życie z rozpaczy, gdy kontakt z Feloksem urwał się od tak a on sam reagował na nią nerwowo.

W nocy 25/26 sierpnia 1982 Anna German zażyła cyjanek.

10/10

Tak historia poszła się
... miźać z moją wyobraźnią ale co tam :)