The popular boy

14

Onze ouders stonden ondertussen een beetje verderop te babbelen, af en toe keken ze naar ons. Harry had nog steeds zijn arm om mijn middel gehouden en keek hoopvol naar me met een glinstering in zijn ogen. ‘wat zouden ze zeggen’ vroeg ik. ‘ik heb geen idee, dit stond natuurlijk niet in hun plannen dat wij elkaar ontmoet hadden, normaal zou dit de eerste keer moeten zijn’ ik slikte. ‘ik hoop dat ze de juiste keuze maken, want ik hou zoveel van jou’ vervolgde hij. Ik glimlachte en drukte een kus op zijn wang. Hij legde zijn handen op mijn onderrug en hiel mij stevig tegen zich aangedrukt. We keken naar onze ouders ze waren nog steeds aan het discussiëren, ik keek omhoog naar Harry en hij haalde een pluk haar uit mijn gezicht en stak die achter mijn oor. Ik drukte mijn hoofd tegen zijn hand genietend van de aanraking.

Na nog zo’n 10 minuten kwamen ze naar ons gelopen, Harry nam mijn hand vast. ‘we hebben het vanuit alle kanten bekeken of we jullie relatie gaan goedkeuren’ begon zijn moeder. ‘Maar we zijn tot een besluit gekomen’ zei mijn moeder, ik keek haar hoopvol aan. En aan hun gezicht kan je dus ook niks afleiden. Opeens zei zijn vader: ‘we keuren jullie relatie goed, maar kijk dat jullie zo weinig mogelijk in het nieuws of de blaadjes tot wij jullie daar toestemming voor geven.’ ‘dus wij moeten eigenlijk in het geheim afspreken?’ vroeg ik. Ze knikte. Ok, dit zou nog heel moeilijk worden. ‘En op school?’ vroeg ik. ‘Op school zijn er geen paparazzi normaal dus daar mogen jullie wel openlijk een relatie hebben.’ Vertelde zijn vader

Het feest liep op zijn einde en de meeste gasten waren al weg. Ik had nog met Harry gedanst en had zere voeten gekregen van die schoenen. Samen met mijn ouders en die van hem liepen we naar de uitgang waar onze wagens klaarstonden. Voor de deur drukt Harry nog een snelle kus op mijn mond en hield mij nog eens stevig vast. ‘Ik mis je nu al’ zei hij in mijn haren. ‘zie ik je overmorgen op school?’ vroeg ik. ‘Ja, ik zal op je wachten’ zei hij nog voor ik in de auto stapte.

Tijdens de rit deed ik in de auto mijn schoenen uit, goh wat deed dat deugd. Het was een hele vermoeiende avond en ik deed even mijn ogen toe.

Aangekomen aan ons paleis stonden Lucie en Anna al te wachten op mij en namen mij mee naar boven. ‘Heeft u een leuke avond gehad?’ vroeg Lucie. ‘Ja, zeker maar ik heb er wel zere voeten van gekregen’ en wees naar mijn tenen. ‘Oh, dat ziet er niet goed uit, we zullen het meteen verzorgen’ zei Anna. In mijn kamer ging ik op een stoel zitten en Anna kwam met een bak water aangelopen. Ik zette mijn voeten erin, het deed best nog wel pijn. Na even in het water moest ik ze er uit halen van Lucie en ze droogde ze af. Anna kwam al aangelopen met haar zalf en smeerde mijn voeten in. ‘Dankje dames’ zei ik. ‘de rest zal wel lukken, gaan jullie maar weg’ zei ik vriendelijk. Ze knikten en liepen allebei naar de gang. Ik stond op en zocht in de kast naar een kort pyjama broekje met daarop een topje, eens ik het had gevonden deed ik het aan en ging mijn bed. Onmiddellijk viel ik als een blok in slaap.

TOKTOKTOK… Ik werd wakker en Lucie en Anna stonden aan mijn bed. Het voelde of ik nog maar net in bed lag. ‘U moet opstaan, uw ouders verwachten u om 10 uur aan het ontbijt’ zei Lucie en ondertussen trok Anna de gordijnen open zodat de zon op mijn gezicht scheen. Ik deed mijn handen voor mijn ogen en bleef zo liggen. ‘U moet nu opstaan, uw ouders wachten niet zo graag’ zei Anna. Ik zuchte en stond dan maar op. ‘ga maar, het lukt mij wel hoor’ zei ik en de twee dames verdwenen door de deur. Ik stond dan maar op en ging naar de kleerkast en keek in de eerste kasten die hingen allemaal vol met jurken, in alle kleuren. Ik kom de volgende 10 jaar wel toe denk ik. Ik liep helemaal vanachter waar er normalere kledij hing, ik nam er een blauwe jeans uit en deed een roos topje met een strikje op aan. Ik nam nog ondergoed, mijn maat? Hoe kunnen ze dat nu weten? Ik stelde mij er geen al te veel vragen bij en nam snel een douche, de douchegel rook goed. Ik droogde mijn haar en deed het in een vlecht. Mijn kleren aan en een laagje make-up. Ik keek op de klok in mijn kamer en zg dat het al 5 voor 10 was. Ik liep snel naar beneden mij ouders zaten al aan de ontbijttafel die goed gevuld was met veel lekkers. ‘goedemorgen’ zei ik en liep naar de vrije stoel. ‘Goedemorgen, heb je goed geslapen?’ vroeg mijn moeder. ‘ja hoor’ zei ik. En nam een appel die ik opat.

Na de appel had ik genoeg gegeten. ‘Heb je al gedaan?’ vroeg mijn vader. ‘Ja, ik eet ’s morgens niet zo veel.’ Zei ik mijn moeder en vader bekeken mij. ‘ahja, dat is waar vandaag komen ze je maten nemen van je schooluniform’ zei mijn moeder. ‘ok, is het goed dat ik even een wandelingetje ga maken om het paleis te verkennen?’ vroeg ik. ‘Maar natuurlijk, ga je gang. Om 12 uur zijn ze hier voor je uniform dus zorg dat je dan op je kamer bent’ zei mijn moeder. Ik knikte en liep de kamer uit.

Ik besloot om eerst binnenin eens alles te verkennen en ik liep maar wat gangen door waarbij ik een cinemazaal, binnenzwembad, fitnessruimte en bibliotheek ontdekte. Dingen die mij wel aanspraken. Toen ging ik naar buiten waarbij ik eerst over een terras liep waar er nog een zwembad was, wat hadden ze veel geld. Ik iep door naar de tuin waar het vol met bloemen stond, bij de rozen was er een bankje en een kleine vijver waar wat visjes in zaten. Ik ging op het bankje zitten en het geluid van het water dat van het kleine watervalletje liep deed mij ontspannen. Ik keek op mijn gsm en besloot Saar maar eens te bellen. De telefoon rinkelde over. TRIIIIIING, ‘LAUREN’ gilde er iemand van de andere kant. ‘haha, Saar hoe gaat het daar?’ vroeg ik met een glimlach op mijn gezicht. ‘Goed, je weet het nieuwste nieuwtje nog niet he?’ vroeg ze m. ‘Nee, wat dan? Je hebt me nieuwsgierig gemaakt’ zei ik zenuwachtig. ‘June is van school getrapt, ze vonden haar pesterijen niet kunnen’ zei ze al lachend. ‘eindelijk, nu krijgt die b*tch haar verdiende loon’ zei ik. ‘LAUREN’ riep er iemand naar mij. ‘JAA?’ antwoorde ik. ‘Het is 12 uur’ riep “ik veronderstel Ana” terug. ‘ Saar ik moet ophangen ik hoor je nog wel daag’ zie ik en legde neer, ik rende zo snel mogelijk terug naar het huis.

--- Sorry dat het zo lang duurde, ik had veel werk met school en geen inspiratie :s maar bij deze een nieuw hoofdstuk. en bedankt om het zo veel te lezen ik had geen idee dat mijn verhaal zo veel gelezen ging worden xxM. ---