The popular boy

19

Na gegeten te hebben ging ik naar boven naar mijn kamer, op de trap hoorde ik de bel gaan. Ik hoorde hakken gaan en iemand zei: 'Neen, geen commentaar'. Ik liep naar beneden en  ging kijken, er stonden massa's pers voor de deur. 'Laat mij maar' zei ik tegen het dienstmeisje en ze ging meteen uit de weg. Er flitsten honderden camera's toen ik in de deuropening kwam staan. 'prinses, alles ok met u?' vroeg een opdringerige vrouw. 'Ja, zie ik er niet goed uit?' vroeg ik. Hier had ze geen antwoord op. 'Waarom hebben we dan een tijdje niets van u gehoord? Bent u bezig met uw bruiloft?' vroeg ze. 'Ik had een tijdje voor mezelf nodig en voor zover ik weet komt er geen bruiloft.' zei ik gemeen. 'En zouden mijn ouders en ik nu wat privacy mogen? Dankuwel!' zei ik en deed de deur dicht. 'Louise, zou jij een glas water willen brengen naar mijn kamer? Ik ben er moe van geworden' zei ik en ik voelde mij ook uitgeput. Ik ging naar boven en ging even op bed zitten, op mijn nachtkastje lagen nog steeds de boekjes. Ik nam ze vast en gooide ze de vuilbak in. Louise bracht mijn water, ik ging een lekker lang bad nemen en deed dan mijn pyjama aan en kroop in bed.  

De volgende ochtend werd ik wakker door gefluister, ik deed mijn ogen stiletjes open en zag Harry met Anna en Lucie (mijn dienstmeisjes) praten. 'Kom mag ik haar ontbijt op bed geven?' vroeg hij en zette zijn puppyoogjes op. Hij was zo lief als hij dat deed. 'Ok dan' zei Anna en ze ging samen met Lucie naar buiten. Ik draaide mij om. 'Hoelang was je al wakker?' vroeg Harry. 'Lang genoeg om te zien hoe jij je puppy-oogjes opzetten, je weet dat niemand daar tegen kan' zei ik. 'Neen dat weet, daarom gebruik ik het altijd. Maar hier is uw ontbijt op bed mijn prinses' zei hij heel plechtig. Op de plateau stonden 4 croissants, 2 glazen fruitsap, wat confituurpotjes en een rode roos. 'Je bent de beste' zei ik en gaf hem een zoen. 'Weet ik' zei hij zelfzeker. Ik moest lachen.

De dagen gingen snel voorbij en Lauren ging terug naar school.

Ik kwam aan bij school en zag Harry nog niet, dus liep ik maarnaar Andrew en Lexie, Tory en Chris. 'Heej Lauren, je ziet er goed uit' zei Andrew. 'Ja, ik voel mij ook beter' zei ik en dat was ook de waarheid. 'Waar is Harry?' vroeg ik. 'Heeft hij je niets gezegd? Hij moest nog iets regelen en komt pas bij het tweede lesuur' zei Lexie. 'Neen, hij heeft niets gezegd' zei ik. Wat was hij toch gaan doen?

De bel ging en ik ging naar mijn eerste les, die over de manieren ging van koninklijkheden. Deze dingen waren niet zo moeilijk, het waren de normale zaken zoals een buiging maken. Met twee woorden spreken, geen onbeleefde dingen doen zoals boeren en noem maar op. Er werd ook uitgelegd dat we nog praktijk hierover gingen krijgen. Het was net of iedereen er sneller mee weg was dan ik. Iedereen was dan ook in dit milieu opgegroeid en ik was maar een 'gewoon' stadsmeisje.

De les vloog vooruit en nu hadden we Engels, ik ging naar het lokaal en Harry zat daar al klaar. 'Goedemorgen' zei ik en drukte een kus op zijn mond. 'Heej liefje' zei hij. 'Waar was je?' vroeg ik, toen ik naast hem ging zitten. 'Euhm, ik moest nog wat dingen regelen.' zei hij, maar ik kon zien dat er meer was dan hij wou zeggen. De les begon en we zaten te luisteren en losten oefeningen op, in mijn ooghoeken zag ik dat Harry er niet bij was. Waar zat hij met zijn gedachten. 'Harry kan jij het antwoord geven aub?' vroeg de leerkracht. 'Euhm, nee dat kan ik niet' zei hij. 'Beter opletten Harry' zei hij. Dit was de eerste keer dat Harry zo deed...

Aan het einde van de schooldag liep ik naar Harry 'Wat scheelt er?' vroeg ik. Hij keek mij verward aan 'Hoe bedoel je?' voegde hij er nog aan toe. 'Komaan, je kon niet antwoorden bij Engels. Dat kan je anders wel' zei ik. 'Neen, er scheelt niets' zei hij. 'Jij kunt zo slecht liegen he!' zei ik bijna roepend. Sommige mensen van school die voorbij liepen keken ons al aan. 'Kalm, Lauren' zei Harry op zijn geruststellende toon. 'Kalm blijven? Ik ben kalm. Maar als jij niet wilt zeggen wat er scheelt of waar je mee zit, kan ik niet kalm blijven' zei ik nog luider. 'Ik ga naar huis' zei hij en draaide zich om en liep weg. 'LAFFAARD! JE WILT HET NIET EENS ZEGGEN' Riep ik over het hele schoolplein. Hij draaide zich nog even om. 'Met jou kan je niet eens praten' zei hij en beende toen verder weg. Ik stond daar helemaal verbijsterd en liep naar mijn limousine waar Geoffrey in zat. 'Lauren, gaat het wel?' vroeg hij. 'Nee' snauwde ik hem af.

Eenmaal thuisgekomen liep ik onmiddellijk naar boven naar mijn kamer en gooide de deur achter mij dicht. Ik was helemaal over mijn toeren, toen ik mij bedacht dat mijn moeder kalmeringspillen in haar badkamer heeft staan. Ik sloop mijn kamer uit richting hun kamer en deed voorzichtig de deur open. In de badkamer zag ik het staan en nam er een handvolletje van en ging zo snel mogelijk terug naar mijn kamer. In mijn kamer nam ik mijn beker met mijn tandenpoets gerief erin en deed er water van de kraan in. Ik nam er drie in mijn hand en stopte ze in mijn mond, met het water slikte ik het in. Hierna ging ik op bed liggen...

Sorry voor het lange wachten, HAPPY NEWYEAR trouwens! XxM.