The Secret Heirs

Chapter 28

Kyra's POV

"You ready?" tanong ni Kuya Jayson sakin

Ngayon ang schedule ko para operahan ako. Kinakabahan ako. Delikado ang gagawin sakin pero kailangan kong mabuhay. Nagpromise ako kay Yuri na babalikan ko siya. Sabi ko sakanya intayin niya ako. Wag siya mawalan ng pag-asa.

Siguro ito na ang huling ala-ala ko with him. Paggising ko siguro hindi ko na siya kilala pero okay lang. Babalik at babalik din naman ang ala-alang iyon.

"Yes kuya I'm ready." sagot ko

Kakayanin ko para sayo Yuri.

------

Ace's POV

The number you've dialled is busy right now. Please try again later.

Waaahhh! Sagutin mo na Kim! Kagabi pa ako tawag ng tawag at text ng text pero ni isa wala kang sinagot.

I was about to dial Kim's number when suddenly.

"Ace."

"Kim."

"Let's talk."

"Ace! Gumawa ako ng soup." sakto namang kakapasok lang ni Ash sa bahay

"Oh! Nandito ka pala. Yung girl nung isang araw. Anong kailangan mo kay Ash?" bigla naman siyang nagcling sa braso ko

"Let go." I whispered to her but she's stubborn and neglect what I told her.

"Eat with us." sabi ni Ash at dumiretso na papunta sa Kitchen

=====

"Masarap talaga yan. Ako ang nagluto eh." sabi naman ni Ash

Kimberly just managed to smile. Pero alam kong weak smile ang ibinigay niya.

Hindi ko na napigilan ang sarili ko kaya hinila ko na palabas ng bahay si Kimberly. I need to talk to her.

"Ano ba!" sigaw niya

"Get in!" sigaw ko naman pabalik at binuksan ang pinto ng kotse ko

Sumunod naman siya sakin. Siguro natakot siya dahil sa sigaw ko.

Nagdrive lang ako and stopped the car sa isang coffee shop. Bumaba na kaming dalawa.

I ordered some coffee before I take my sit.

"Ano bang pag-uusapan natin?" she asked

"Please let me explain about the incident."

Tahimik lang naman siya. Mukang makikinig naman siya.

"Ashley ang pangalan niya and she's my childhood friend. Hindi ko naman ginusto to eh."

She cut me

"Hindi mo ginusto na mahalin din siya? Baliw ka ba?! Nililigawan mo ko diba? Laro lang ba to?" she asked

----

Kimberly's POV

"No Kim! Hindi!" sigaw ni Ace

"Ano?! Tell me! Pinaglalaruan mo lang ako diba? Diba?!" sigaw ko at hindi ko na napigilan ang umiyak

"Let me explain first. Hindi ko siya ma-----" but before he could continue, I already cut him

"Just shut up! Wag mo na akong lolokohin pa! Sinasak------" I was cut off when he suddenly kissed me. I tried to push him but he's strong.

"That's your punishment for cutting me off several times. Listen, will you? I love you, okay? I'm not toying with your feelings. That's nonsense. I love you so much! Don't misunderstood what she did. Maybe she thinks that I'm still her property. But hell no! I'm yours only yours."

"I love you Kimberly and I'll always will." sabi niya before he planted a soft kiss on my forehead.

I hugged him and buried my self on his chest.

"I hate you."

"I love you too Kim." he said then kissed my head

---------

Yrbua's POV

Dialling Adrian.....

[Hello?!]

"Where are you? I've been contacting you for the past days but you're not answering my calls and text"

[Please shut up Yrbua! I'm playing basketball and you're interrupting us!] sigaw niya sabay baba ng phone

Did he just shout at me? Did he just told me to shut up?!

What is wrong with him?!

Kinuha ko yung phone ko and composed message for him.

To: Adrian

'Sorry for interrupting you. Busyng busy ka nga ata and mas mahalaga pa iyan sakin kaya hindi mo na ako nabibigyan ng time diba? So tanungin mo yang basketball kung pwede mo ba maging girlfriend kasi break na tayo.'

Sinend ko agad sakanya yun without hesitation. Dun siya sumama sa basketball niya. Hindi man lang niya ako mabigyan ng time.

Bigla nalang may pumatak na luha sa mga mata ko.

Tinignan ko kung nagreply na ba siya pero hindi siya nagreply sa sinabi ko. Ano yun? Talagang kahit sabihin kong mamamatay na ako hindi siya magrereply? Kalokohan!!

Talagang pinagpalit niya ako sa basketball ahhh! Bad trip! Nakakainis siya! Wala siyang kwenta!

Humiga na ako at tumitig sa white ceiling.

Hindi ko matanggap na pinagpalit niya ako sa basketball. Mas mahalaga na pala yun ngayon.

Dialling Kimberly....

[Oh?]

"Break na kami." I stated while biting my lower lip to prevent my self on crying

[What? What happened? Are you okay?]

*blag

May bigla namang nagbato ng bato sa bintana ko. Buti at di nabasag.

"Teka lang ahh. May nambabato eh. I'll call you later." sabi ko sabay punas sa luha ko

Unti unti naman akong sumilip sa labas ng bintana ko and I was shocked nung nakita ko siya na nandun.

"Yrbua! I'm sorry." he said

*knock knock

"Nak, papasukin ko ba?" tanong ni Mama

"Wag ma!" sigaw ko and bumalik na ako sa paghiga

Mabilis yun magsawa. Tignan niyo nga hindi man lang ako pilitin. Umalis na agad.

Bigla namang umalis ng malakas.

I bet umalis na rin yun kanina pa. Ganun naman siya eh. Walang pagsisikap. Pag hindi na siya pinansin aalis na at hindi ka na ulit gagambalain. Ang daling magsawa.

20 minutes na rin ang lumipas simula ng umulan at hindi pa rin tumitila.

"Nak, si Adrian nandito pa rin. Papasukin ko na. Baka magkasakit eh." Ano raw? Totoo ba?!

Napabalikwas naman ako sa pagkakahiga ko at sumilip. Shocks! Nandun pa nga siya.

"Bat nandito ka pa?!" sigaw ko

"Hangga't di mo ko pinapatawad at binabalikan dito lang ako." sabi niya

Wait! Tama ba ang nakikita ko? Umiiyak ba siya?!

Iniiyakan niya ang isang tulad ko?

------------------

Hanggang dito muna. I hope you enjoyed my story.

Gagawa po ako ng Book 2 okay lang ba? Hahaha.

Pero yun ay pure Kyra and Yuri love story lang. Hahaha! May nagawa na akong plot eh. Sana nga magandahan kayo eh.

Votes and Comments po please? Hahaha. Thanks. Keep on supporting my stories.