The story of the Moonchild (On Hold)

Hoofdstuk 2

POV: Salenka

'Voordat we gaan, moet ik eerst nog even langs mijn ouders om te zeggen dat ik samen met jou het bos in ga' zeg ik tegen Allegria.

'Goed idee anders zijn ze weer overbezorgd en sturen ze de packleden om ons te zoeken, net als de vorige keer. Weet je nog?' antwoordt ze.

'En of ik het nog weet. Toen hadden ze bijna SAP gevonden,' Zeg ik verontwaardigd.

We wandelen samen naar het packhuis. En als we daar zijn aangekomen doe ik de deur open en roep ik: 'Mam, ik ga samen met Allegria het bos in,' 'Oke, doe voorzichtig,' Krijg ik als antwoord.

Ik en Allegria haasten ons naar de rand van het bos waar dat er drie rozen struiken staan.

Als we daar zijn gaan we samen het bos in en dan lopen we naar het voor anderen ondoordringbare stuk van het woud en als we daar zijn gaan we naar links en dan na 296 meter weer naar links en dan komen we na 50 meter uit op een grote open plek in het woud met een meertje van 150 op 100 meter.

Ik wandel samen met Allegria naar de rand van het meertje en laat me dan zakken op 1 van de 2 grote stenen. Die stenen hebben we samen naar hier gezeuld om als stoelen te kunnen gebruiken.

Ik begin meteen met boek 1 De ruïnes van Gorlan van de Grijze Jager boeken te lezen.

POV: Allegria

Terwel Salenka zit te lezen ga ik naar 1 van de grotten om 1 van mijn bikini's aan te doen, ik heb hier en thuis een bikini staan anders zou ik die heel de tijd mee moeten nemen en daar heb ik geen zin in.

Als ik ben omgekleed ga ik naar een rots die over het diepe deel van het meer hangt. Als ik ben aangekomen neem ik een aanloop en doe bomtje. 'BOMETJE!!!' schreeuw ik, en ik beland met een luide SPLACH in het water.

Ik zink 2 meter naar beneden voordat ik terug naar boven zwem, man wat ben ik blij dat ik zo goed mijn adem kan inhouden.

Als ik terug boven ben kijk ik even rond maar ik zie Salenka niet meer.

In paniek kijk ik nog wat beter rond, maar ik zie haar nog altijd niet. Ik begin met naar de kant te zwemmen als ik opeens word overspoeld door een enorme golf water.

Als ik het water uit mijn ogen heb gekregen kijk ik om en ik zie Salenka voor zover dat in het water mogelijk is dubbel van het lachen naar mij kijken.

POV: Salenka

Ik let niet meer op mijn omgeving tot ik een Allegria bometje hoor roepen.

Ik kijk meteen op en ik zie Allegria in het water springen.

Plots heb ik een geweldig idee. Ik spring op en ren zo hard ik kan naar het begin van de grote aanloop rots, daar aangekomen doe ik mijn kleren uit (waar mijn bikini onder zit) en ren even naar de rand om te kijken hoe Allegria reageerd als ze ziet dat ik poef ben.

Allegria kijkt in paniek rond en als ze begint naar de kant te zwemmen spring ik in het water. Als ik boven kom lig ik bijna dubbel van het lachen.

Allegria haar gezicht, onbetaalbaar.

'Niet grappig, ik dacht dat er iets was gebeurt' moppert Allegria. 'HAHAHA, als er wat was gebeurt dan had je me horen schreeuwen. HIHIHI!' weet ik er met moeite uit krijgen.

Als ik uit gelachen ben zwemmen we samen terug naar de kant en halen onze kleren op, daarna drogen we ons zelf met een paar handdoeken die we naar 1 van de groten hebben gesmokelt. Dan pak ik mijn geleende boeken en gaan richting huis.

_________________________________________________________

627 woorden