The story of the Moonchild (On Hold)

Hoofdstuk 34

De vorige keer bij het POV van Salenka:

Ik volg de geur en kom uit op een open plek waar een huis staat. Ik kom nieuwsgierig dichterbij en plots springen er twee wolven op de open plek en gaan in gevechtshouding staan.

POV Salenka

Ik zie Allegria naast me verschijnen.

Nu is het tenminste eerlijk.

'Zuuuuuucht' hoor ik Skylight zuchten. 'Ah, Skylight, laat je je ook nog is horen?' 'Blijkbaar wel.' 'Sorry Skylight dat ik naar jou was geswitcht.' 'Tis al goed zolang het niet nog eens gebeurd als het niet nodig is.' 'Beloofd.' 'Ff terug naar de realiteit. Er staan hier twee volwassen wolven voor onze neus in aanvalshouding. Zouden we ons daar niet op concentreren?!' 'Je hebt helemaal gelijk! We gaan er voor.'

'Allegria, aanvalshouding.'
'Is goed.'

Ik en Allegria springen in de aanvalshouding beginnen te grommen naar de twee wolven. De wolven grommen hard terug.

'We gaan er voor!' zegt Islingr strijdlustig. 'Wow, ik wist niet dat ik zo'n strijdlustige wolf heb.' 'Shut op and fight.' 'Fine.'

'Jij pakt de rechter en ik de linker.' mindlinkt Allegria.
'Is goed.'

Ik loop heel traag naar voor en grom harder naar de rechter wolf.

De rechter wolf, die ik voor nu even Wolfke noem, draait zich echter samen met de linker wolf, die ik even Wolfje noem, om naar Allegria.

Ik ren snel tot naast Allegria en grom (again) mijn tanden bloot.

Wolfke springt op me af en Wolfje springt op Allegria. Wolke krabt me op mijn schouder en ik krab op de flank van Wolfke.

"Mama! Papa! Stop daar onmiddellijk mee!" klinkt plotseling een jonge, maar hele krachtige stem over de open plek.

We stoppen allemaal met vechten en draaien ons om naar de stem.

Daar staat het meisje dat ik volgde. Alleen is haar haar nu nacht zwart in de plaats van het zwart van de donkerste nacht en haar ogen zijn nu de helderblauwe kleur die de maan aan de oppervlakte van de oceaan geeft als het nacht is in de plaats van het donkerblauwe van de diepste oceaan.

Naast haar staat het meisje dat bij de beige wolf was een paar dagen geleden. Maar dan zou het zwart harige meisje die beige wolf moeten zijn!

Het jongere meisje heeft middelbruin haar en groene ogen.

"Mama en papa, laat de toekomstige Luna en haar beste vriendin met rust!"

De wolven werpen haar een verbaasde blik toe en hun ogen vervagen een beetje van kleur, wat betekend dat ze zijn aan het mindlinken.

"Ik was samen met Jade een paar dagen geleden naar het packhuis gegaan, remember? Daar kwamen deze twee wolven aan en de Alpha zei iets in verband met haar moeder of zo iets. En de tweede wolf is gewoon mee gegaan dus neem ik aan dat dat een goede vriendin is." legt het meisje hardop uit. "En de rede dat ze hier zijn is waarschijnlijk mijn schuld." zacht ze er wat zachter achter.

De wolven rennen even snel het huis in en komen daarna terug in mens vorm. Wolfke is een vrouw met donkerbruin haar dat vanaf het midden ongeveer overgaat naar lichtbruin en groen-blauwe ogen. Wolfje is een man met zwart haar en bruine ogen.

Ik zie dat de vrouw aka Wolfke en snee op haar heup heeft en dat de man aka Wolfje een mooie tanden afdruk op zijn onderarm heeft. Maar die zijn al langzaam aan het genezen.

"Kunnen jullie ook terug veranderen?" vraagt het jonge meisje.

We lopen naar de bos rand en veranderen terug naar ons menselijk uiterlijk.

Ik heb een snee op mijn schouder en Allegria heeft twee sneeën op haar zij. Maat omdat wij godinnen zijn genezen wij ietsje sneller dan de andere.

We lopen terug naar de open plek en zien het gezin staan.

"Ik zal ons even voorstellen." zegt het zwart harige meisje. "Ik ben Alexia Redwood en ben sins drie dagen 16. Dit is mijn zusje Jade en ze is 12. Mijn moeder heet Sandra en is 37 jaar. En dan nog mijn vader die Laurens heet en 39 jaar is."

Ik kijk even naar Allegria en zie vanuit mijn beide ooghoeken dat onze wonden al helemaal genezen zijn.

Ik kijk terug naar het gezin. "Ik ben Salenka Moonlight en ben nu al vijf dagen 16. Ik ben de toekomstige Luna van The Lightning-Moon pack." "Ik ben Allegria Star. Ik ben nu ook al vijf dagen 16. Ik ben de beste vriendin van Salenka en de toekomstige Beta." stellen we ons om te beurt voor.

"En nu we zijn voorgesteld wil ik iets weten van Allegria." zeg ik en draai me naar Allegria.

"Hoe is het met Lila?" "Ze is helemaal genezen en is uit het ziekenhuis ontslagen." "En nu ik dat weet..." ik draai me naar Alexia. "Wat heb je bij Lila gedaan zodat ze weer beter is geworden?" "Wie is Lila?" vraagt Alexia. "Lila is dat meisje dat wij bij waren in het ziekenhuis. En waar jij iets bij hebt gedaan waardoor ze weer is wakker geworden." "Ow."

'En nu ga ik iets doen!' 'Skylight? Wat ga je doen?' 'Dat zul je wel merken.'

Plots veranderen de ogen van Alexia terug naar die oceaan diepe kleur en als ik naar Allegria kijk zie ik dat haar ogen de kleur van frisse zomer boomblaren heeft aangenomen.

'Allegria? Welke kleur hebben mijn ogen?'
'Lichtpaars.'

Wat! Mijn ogen zijn lichtpaars! 'Skylight wat heb je gedaan?' 'Denk na, hoe kon Lila worden gered? Naar wie moesten we op zoek?'

En dan valt mijne frang.

"Jij bent de Magiegodin." zeg ik per ongeluk hardop. "En jullie zijn de Maangodin en de Woudgodin." antwoord Alexia.

"Jullie zijn de drie godinnen? En we hebben jullie pijn gedaan! Het spijt ons zo erg." zegt Sandra verschrikt.

"Wacht even, je wilt zeggen dat Alexia onze godin is?" vraagt Jade. "Ja." zegt Laurens. "Cool!" is de reactie van Jade.

Ik probeer alles te begrijpen en plots bedenk ik me nog iets.

"En jullie zijn een Magiewolven gezin." "Dat klopt. Ons ras heeft altijd klaar gestaan voor de godinnen. Ongeacht welke godin het was. De legendes zeggen dat we alleen voor de Maandgodin klaar stonden, maar dat is fout. De Magiewolven packs helpen de godin die hulp nodig heeft. En omdat we Magiewolven zijn wonen we wat verder van de pack." legt Sandra uit.
"Ow, nu snap ik het." zeg ik.

"Eigenlijk waren we net heel dom." zegt Laurens. "Hoe bedoel je?" vraag ik. "Ik en Sandra hadden jullie gezien op de open plek." "Maar we konden niet weten dat zij dat waren. Allegria was toen op de open plek een mens en Salenka was in de Maangodin vorm. Dat kunnen we onmogelijk weten hoe hun normale wolven er uit zien." stelt Sandra hem gerust.

"Jullie hebben ons gezien?" schrik ik. "Ja, we waren heel stil." zegt Laurens. "En we hebben als Magiewolven de gave om onze geur te maskeren en letterlijk geluidloos te zijn." zegt Sandra er nog bij. "Wow." dat is Allegria.

"Ik heb een briljant idee!" zegt Allegria dan. "Vertel het is." zeg ik. "We kunnen Alexia aan je ouders voorstellen." "Ja maar..." begint Alexia. "Salenka's ouders weten dat jullie Magiewolven zijn." onderbreekt Allegria haar. "Dus ze weten waarom je er de rest van je leven niet in de pack zelf was." "Oké dan. Laten we dan maar gaan." zucht Alexia.

We wandelen samen naar de bosrand en gaan naar de pack.

~~~~~~~~~~~~~~~

Hey mensen.

Ik had zin om nu al te uploaden in de plaats van morgen😊

Het volgende deel zal XL zijn😊

Dus, tot volgende week.

1258 woorden
Always believe in magic