The story of the Moonchild (On Hold)

Hoofdstuk 32

POV Salenka.

'Ben je nu helemaal tureluur?!' vraagt Skylight woedend terwijl ze de controle overneemt en naar Islingr veranderd. 'Je had gezien kunnen worden! Je kan niet zomaar doodleuk naar mij veranderen! Weet je dan niet hoe gevaarlijk het kan zijn als bekent worden dat jij de Maangodin bent!?' 'Ach, Skylight. Maak je toch niet zo druk. Wie had me nou kunnen zien? Niemand kent deze plek.' 'Skylight heeft wel gelijk hoor.' mengt Islingr zich ermee. 'Hebben we jou iets gevraagd? Nee! Dus hou je er aub buiten!' 'Weet je wat?!' 'Zeg het is.' 'Zoek het het maar uit! Als je ontdekt word is het niet onze schuld! Je wilt dat ik me er buiten hou? Prima! Maar verwacht niet dat je me dat ooit nog kunt spreken!' 'Goed zo Islingr! En jij Salenka! Zoek het maar uit! Ik ben weg! Je zult héél véél moeite moeten doen om ons terug te krijgen! Vaarwel!!!' en plots is het doodstil in mijn hoofd.

'Islingr?' geen reactie. 'Skylight?' geen reactie. Chips! Ze zijn echt weg.

Plots verander ik terug naar mezelf en ik merk dat ik alleen mijn ondergoed aan heb!

Ik ren zo snel als ik kan naar de grotten en pak er een short en shirt en trek ze aan. Waarna ik verdrietig terug naar Allegria loop.

"Allegria?" "Hmm?" "Heb je al is gehad dat je Jungle Dance en Rosé niet meer hoort of voelt?" "Nee. Allé Jungle Dance zegt niet echt veel dus haar hoor ik sowieso niet echt en als Rosé niks te zeggen heeft merk ik niet echt iets van d'r, maar ze zorgt er wel steeds voor dat ik weet dat ze er nog is. Hoezo wil je dat weten?" "Wel, Skylight is uit geflipt omdat ik naar haar was veranderd en zei dat ik gezien had kunnen worden en die sh*t. En toen zei Islingr dat Skylight gelijk heeft en ben ik uitgevlogen tegen Islingr van: we hebben jou niks gevraagd, en: laat ons met rust. Toen zei Islingr dat ik het zelf moet uitzoeken en dat ik niet moet verwachten haar ooit nog te kunnen spreken. En toen zei Skylight dat ze weg is en dat ik héél véél moeite zal moeten doen om hun terug te kunnen krijgen. En nu is het volledig stil in mijn hoofd. Net alsof ik een normaal mens ben." als ik dat laatste zeg barst ik in tranen uit. "Ach meid toch, kom hier." Allegria trekt me in haar armen en troost me.

Ik denk dat we daar wel en halfuur hebben gezeten.

Ik trek me langzaam terug uit Allegria's omhelzing en kijk haar met betraande ogen aan. "Kom, we gaan naar jou huis." zegt Allegria. "Ik weet niet of ik naar Islingr kan veranderen." snik ik. "Dan kom je gewoon op mijn rug." "Goed."

Allegria verander naar Rosé en gaat voor mij liggen. Ik kruip op haar rug en sla mijn armen om haar hals.

Allegria begin te rennen en na een 7 tal minuten zijn we bij mijn huis.

Ik laat me van Allegria's rug glijden en pak mijn huissleutel, die ik op de een of andere manier wel heb en mijn gsm niet. Ik doe de deur open en loop naar binnen. Terwijl ik mijn schoenen uit doe gaat Allegria naar het verander kamertje. Even later is Allegria terug en neemt ze me mee naar mijn kamer.

Als we in mijn kamer zijn laat ik me op mijn bed vallen. Allegria komt naast me zitten.

"Zullen we gaan dansen?" vraagt Allegria. "Daar word je altijd terug blij van.". Ik knik en pak uit een lade van mijn nachtkastje mijn gsm, die ik in mijn kontzak zet, en de sleutel van de studio.

We lopen naar de studio en ik open de deur. We lopen naar onze kleedkamers.

Ik doe een zwarte joggingbroek en een wit shirt aan om te dansen. Ik pak mijn gymschoenen en doe ze aan. Ik doe mijn haar in een normale staart.

Ik loop naar de studio en ga op de grond zitten wachten op Allegria

"Oké, welke dans wil je doen?" vraagt Allegria die binnenkomt in een legergroene joggingbroek met een zwart shirt met 'mic mic bungee' op. Ze heeft haar haar net als ik in een normale staart.