The story of the Moonchild (On Hold)

Hoofdstuk 21

POV Salenka

Als we bijna bij de eetgrot zijn, voel ik dat mijn haar weer stijl word dus ik neem aan dat mijn ogen ook weer normaal donkerbruin zijn. Als we de eetgrot binnen komen zie ik dat Allegria's haar ook terug hun normale licht krullende bruine kleur hebben en haar ogen zijn ook terug naar hun ebbenhout kleur.

"Die kleren staan je leuk Lila." zegt Allegria.
"Dankjewel." glimlacht Lila.
"Kom ik heb snel even wat eten gemaakt." zegt Allegria.
"Zo lang waren we toch niet boven?" vraag ik verbaasd.
"Ik heb gewoon cracker en tofucreme." antwoord ze.
"Yass!"
"Wat is tofu?" vraagt Lila.
"Dat is een product van sojabonen en ik vind het buitengewoon lekker. Eigenlijk ben er verslaaft aan." grinnik ik.
"Oké. Ik proef het wel eens." antwoord Lila.
"Zeker doen." zegt Allegria.

We lopen naar de tafel en ik pak meteen een cracker, smeer er tofucreme op en stop hem in mijn mond. Ik sluit genietend mijn ogen.
"Wow, dit is heerlijk!" zegt Lila dan.
"Echt e." zegt Allegria.
"I am proud of you." zeg ik.
"Yey!" zegt Lila happy, "Salenka is trots op mij!"
We houden het nog wel geteld 5 seconden vol om serieus te blijven waarna we in lachen uitbarsten met z'en allen.

"Wat gaan we doen?" vraagt Lila als we klaar zijn met eten.
"Eum, geen idee." antwoord ik.
"Ik heb een idee." zegt Allegria.
"Vertel." zeggen ik en Lila tegelijk.
"Laten we elkaar wat meer over onszelf vertellen."
"Best een goed idee." Zegt Lila.
"Oké, ik begin wel." zeg ik.
"Laten we anders wel eerst naar de chillgrot gaan." zegt Allegria.
"Oké." antwoord ik.

We lopen via een klein gangetje door naar de chillgrot. Als we binnen zijn, gaan we op de grond zitten waar dat er een tapijt ligt. Geen koude kont hahaha.

"Oké, ik ga me gewoon even voorstellen." zeg ik. Lila knikt ernstig en Allegria kijkt zo van ik ken je al ons hele leven. "Ik heet voluit Salenka Luna Moonlight, ik ben een paar dagen geleden voor het eerst getransformeerd en mijn wolf heet Islingr. Blijkt dat ik ook een tweede wolf heb en zij heet Skylight. Skylight is de wolf van de aller aller aller eerste Maangodin en om de 100 jaar is er een nieuwe. Ik ben de nieuwe Maangodin.
Ik heb ook nog een zusje die over een week 15 word en zij heet Lily. Mijn ouders heten King en Alinka. Ik ken Allegria al heel mijn leven." eindig ik mijn verhaal. Lila knikt ernstig en kijkt nu naar Allegria.
"Oké, nu ik. Ik heet voluit Allegria Estrella Woodfire Star, ik ben een paar dagen geleden voor het eerst getransformeerd en mijn wolf heet Rosé. Blijkt dat ik ook de wolf van de aller aller aller eerste Woudgodin als tweede wolf heb en zij heet Jungle Dance.
Ik ben enigst kind en mijn ouders heten Lin en Sam. Ik ken Salenka al mijn hele leven, en we zijn op de zelfde dag en jaar geboren, alleen is Salenka in de ochtend geboren en ik in de avond." eindigt Allegria haar verhaal.
"Oké, nu moet ik zeker." zegt Lila.
We knikken en Lila zucht eens diep.
"Oké, ik heet voluit Lila Azucena Freesia. Ik ben op mijn derde bij het weeshuis gevonden en ben daar nooit echt geliefd geweest. Op school werd ik gepest omdat ik in magische wezens en zo geloof. Ik had wel 1 vriendin maar zij was maar 6 maanden in het weeshuis. Toen ik 5 was geworden werd ik geadopteerd door een vrouw die er wel lief uitzag, maar na 6 maanden is ze me beginnen gebruiken als slaaf zeg maar. Ik moest bijna heel het huishouden doen moest vieze klusjes doen en als ik een klein dingetje vergat kreeg ik een straf, waaronder één hele dag geen eten. Maar een week geleden pikte ik het niet meer, ik pakte een rugzak in met kleren, eten, kleine persoonlijke spulletjes en een klein beetje geld die ik nog van het weeshuis had en die mijn stiefmoeder niet had gevonden. Ik heb denk ik wel 3 drie dagen bijna alleen maar gelopen, ik ben alleen gestopt om te eten en te slapen. Tot ik bij een afgelegen park kwam. Daar ben ik dan weer 3 dagen gebleven, ik wist dat ik verder moest of ze zou me vinden maar ik vond het gewoon heel leuk daar. Tot ik Salenka uit het bos zag rennen. Ik was versteld dat juist ik zo een grote wolf te zien kreeg en dacht dat als ze vriendelijk was dat ik dan misschien wel met haar mee mocht. De rest kennen jullie?" eindigt Lila haar verhaal.
We zijn er stil van. Allegria is de eerste die weer een beetje bijkomt.
"Wat een verhaal." zucht ze.
"Inderdaad." beaam ik als ik mijn tong heb terug gevonden.
"Maar dat wil ik het liefst vergeten." zegt Lila. "Hoe laat is het?" veranderd Lila van onderwerp.
"14:50u. O shit!" zeg ik na een kijkje op mijn phone te hebben gedaan. Ik spring recht en loop snel naar buiten.
"Wat is er?" vraagt Allegria.
"Ik moet om 15u ten laatste thuis zijn!" zeg ik gefrustreerd.
Allegria begint te lachen en Lila grinnikt.
"Eigenlijk denk ik dat ik ook maar terug naar huis moet. Maar dan echt mijn huis bij mijn ouders."
"Wij moeten gaan! Lila blijf in jouw slaapgrot, je mag eten meenemen maar daarna blijf je daar! Oké?" zeg ik.
"Is goed." antwoord ze waarna ze zich omdraait en terug de grotten in loopt.
"Zullen we?" vraagt Allegria.
"Ja!"
En met dat veranderen we allebei in onze wolven en rennen gehaast naar huis.

Als we bij het packhuis aankomen zien we een beige wolf, een kleur die héél héél zeldzaam is, voor mijn pa staan. Er staat een meisje van 12 jaar bij. Dat meisje komt me wel bekend voor. Natuurlijk! Dat is dat meisje dat gisteren bij die kleine speeltuin was samen met dat 15/16 jarig meisje.

'Die wolf is bijna even groot als ons.' midlinkt Allegria. Nu dat ik goed kijk zie ik inderdaad dat ze misschien 3 cm kleiner dat ons is. 'Verrek! Je hebt gelijk! Laten we dichterbij gaan.' antwoord ik.

Als we dichterbij komen hoor ik wat mijne pa tegen hun zegt.
"Wie is dit?" vraagt hij.
"Dit is mijn zus, Alexia. Ze is vandaag voor het eerst veranderd. O en ik heet Jade." antwoord dus Jade.
"Waarom heb ik jullie nog nooit gezien?" vraagt King.
"Onze ouders zijn wel eens hier geweest om toegang tot de pack te vragen en toen ze dat hadden zijn ze een kilometer of zo verderop gaan wonen. En wij zijn nooit hier geweest omdat we dat niet mochten, no idea why." antwoord Jade.
"Hoe heten jullie ouders?" vraagt King.
"Onze moeder heet Magic en onze vader heet Fulgur." antwoord Jade.
"O, zij."
"Ja, zij."
"Oké, nu snap ik het." King draait zich om en ziet ons staan. "Salenka! Allegria! Komen jullie?"

_________________________________________________________

Hoi everybody.

Ik zit met inspiratie dus misschien dat er per week meer hoofdstukken komen, maar zo niet dan is nog altijd gewoon op zondag.

1143 woorden.

Doei, tot het volgende hoofdstuk.