Je innerlijke wolf krijgen, klinkt geweldig toch? Je vrij kunnen voortbewegen, geen verplichtingen en zorgen aan je hoofd. Dat is wat Salenka Moonlight verwacht, maar jammer genoeg is de realiteit iets anders dan ze verwacht had.
__________
Hallo me...
We lopen Allegria's huis uit en wandelen naar de bibliotheek.
"Dus, waar gaan we eerst zoeken?" vraagt Allegria. "Ik denk bij godinnen?" zeg ik terwijl ik mijn schouders ophaal.
"Goede morgen, kan ik iets voor jullie betekenen?" vraagt de vrouw achter de balie. "Nee dank u." antwoord ik.
"Waarom zei je niet dat we info zoeken over de Maangodin?" vraagt Allegria terwijl we tussen de boekenrekken lopen. "Omdat ik misschien weet waar we moeten zoeken." antwoord ik. "Waar dan?" vraagt ze nieuwsgierig. "Achter die deur met dat raadsel."
We lopen helemaal naar de achterkant van de bieb. We blijven staan voor een deur met een raadsel. Dat raadsel heeft nog nooit iemand opgelost. Dus nu word het tijd dat dat wel gebeurd.
"'Ik ben soms een vriend en soms vijand. Ik ben snel en maar ook traag. Ik ben oud maar ook jong. Je ziet me niet, maar ik ben er wel.'" leest Allegria het raadsel voor als we voor de deur staan. "Wat kan dat zijn?" vraag ik me hardop af. "Laten we even een groepsmindlink openen." stelt Allegria voor. "Is goed."
S= Salenka, I= Islingr, A= Allegria, R= Rosé
I: 'Wind?' R: 'Liefde?' S: 'Wind kan niet.' I: 'En waarom niet?' S: 'Als het hard waait zie je da aan de bomen en de wind speelt ook met haren.' A: 'Liefde kun je zien. Tis vaker te zien als je verlieft bent. Dus uitgesloten.' I: 'Zon?' S en A: 'Die zie je opkomen.' R: 'Tis jong en oud.' A: 'Soms vriend, soms vijand.' S: 'Snel maar ook traag.' I: 'Onzichtbaar maar is er wel.' Tis een goeie vijf minuten stil. En dan: R, S, A en I: 'TIJD!'
"Wie zegt het?" vraagt Allegria. "Doe jij maar." "Oké. Deur, het antwoord op het raadsel is 'tijd'"
Eerst gebeurd er niks. Dan, na zo'n dertig sec, verschijnt er tekst onder het raadsel. "'Gefeliciteerd, je antwoord is juist. Nu je/jullie volledige namen.'" lees ik voor. "Doe jij maar eerst." zegt Allegria. "Salenka Luna Moonlight." "Allegria Estrella Woodfire Star."
De deur gaat open en er komt een soort blauwe substantie tevoorschijn. De substantie ziet er zo uit⬇️
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'G-gaan we e-echt daar d-door?' stottert Islingr. 'Wil je Lila redden of niet?' 'Jawel. Maar i-is er geen a-andere m-manier?' 'Welke dan?' Ik hoor Islingr zuchten. 'Oké, we gaan er voor.' 'Zo mag ik het horen.'
Ik en Allegria kijken elkaar aan. Ik probeer te glimlachen, maar dat mislukt grandioos. We pakken elkaars hand vast, halen een keer diep adem en stappen in de substantie.
Het voelt echt raar. Precies alsof je lichaam in kleine stukjes uit elkaar word gedaan en daarna terug in elkaar word gezet.
We worden na een tijdje uit de substantie geduwd en we belanden spontaan op de grond.
"Gaat het?" vraag ik terwijl ik opkrabbel. "Ja hoor. Alleen een beetje duizelig. Jij?" "Ook wa duizelig."
We staan nu allebei recht en kijken waar we beland zijn. We staan in een giga bibliotheek! Mijn mond valt spontaan open. Zo ziet het er hier uit⬇️
