The story of the Moonchild (On Hold)

Hoofdstuk 25

POV Salenka

Na vijf minuutjes te hebben gerent zijn we aangekomen bij SAP. We lopen naar de grotten en gaan naar binnen. We lopen samen door tot de grot waar Lila slaapt. Daar open ik een midlink naar Lily.
'Je kan de blinddoek af doen en van mijn rug stappen.'
'Oké.'
Lily gaat rechtop zitten en doet de blinddoek af, waarna ze zich van mijn rug laat glijden.

"Hoi, ik ben Lily. Salenka's jongere zus." stelt Lily zich voor aan Lila.
Lila kijkt haar verbaasd aan. "Hoi..." antwoord ze een beetje onzeker.
"Hoe heet jij?" vraagt Lily glimlachend.
"Lila."
"Mooie naam. Onze namen lijken op elkaar. Lily, Lila. Grappig."

"Wat komen jullie doen?" vraagt Lila.
"Zal ik maar praten?" vraagt Lily aan mij. Ik knik met mijn kop.
"We komen je ophalen om te gaan rennen op de rug van die twee daar." zegt ze terwijl ze naar ons gebaard. "En na het rennen nemen we je mee naar ons huis."
"Hoezo jullie huis?"
"Salenka heeft je situatie aan ons, mij en onze ouders, vertelt en onze ouders hebben besloten dat je bij ons mag wonen tot dat je tien bent."
"Echt waar?!" vraagt Lila blij.
"Jup."
"Nice!"

Ik word een beetje ongeduldig en snuif zachtjes, niet zo hard dat het geïrriteerd overkomt, maar wel zo dat het duidelijk is dat ik ongeduldig ben.
"Ja ja mevrouwtje ongeduld." lacht Lily. "Op wiens rug wil jij zitten?"
"Ik denk op die van Salenka als je het niet erg vind." zegt Lila.
"Is goed hoor. Dan ga ik wel bij Allegria. Toch Allegria?"
Allegria knikt met haar kop. Ik kijk Lily aan. "Ik moet zeker weer de blinddoek om tot we in het bos zijn?" vraagt Lily. Ik knik. "Oki. Dan doe ik dat." Lily pakt de blinddoek en loopt naar Allegria. Allegria gaat liggen en Lily stapt op. Als Allegria weer recht staat doet Lily de blinddoek om en legt haar armen om Allegria's hals om zich vast te houden.
Ik loop naar Lila en ga voor haar voeten liggen. Lila klimt op mijn rug en pakt mijn halsvacht goed vast. Ik kijk naar Allegria en knik waarna ik met Allegria op mijn hielen naar buiten loop.

We lopen de grotten uit en rennen naar de rand van de open plek. Als we vijf minuten hebben gerent stoppen we. Na een seconde gaat Lily recht zitten en doet de blinddoek af.
"Oké, nu kunnen we echt gaan rennen." zegt Lily blij.
Ik en Allegria kijken elkaar en knikken. Ik snuif drie keer en na de derde keer rennen we op volle snelheid weg. Ik hoor Lily even een angstkreet slaken waarna het overgaat naar enthousiast geschreeuw.

(Time skip paar uur.)

Terwijl ik en Allegria naar mijn huis zijn aan het wandelen, zijn Lily en Lila aan het praten.

"Dat was geweldig!" zegt Lila enthousiast.
"Klopt helemaal!" antwoord Lily al even enthousiast.
"Hoe zijn jouw ouders eigenlijk?" vraagt Lila.
"Nou, ze zijn de Alfa en de Luna van de pack. Weet je wat dat betekend?"
"Ja, ik heb dat allemaal opgezocht op school." zegt Lila trots.
"Netjes." antwoord Lily onder de indruk. "Dus, mijn ouders zijn de Alfa en de Luna en ik vind ze te gek. Ik zou wel aanraden om m'en moeder niet boos te maken, want dan vliegt ze bijna van de grond. Klopt toch Salenka?" Ik begin heftig met mijn kop op en neer te bewegen als bevestiging. Lila begint te lachen door mijn heftige kop beweging. "En je vader?" vraagt Lila. "Mijn vader is heel lief, maar als hij is aan het werken moet je hem met rust laten. Voor de rest zorgt mijn vader voor het eten en hij zorgt er voor dat m'en moeder niet uit flipt. M'en moeder zorgt ook voor de huishouding." legt Lily aan Lila uit. "En wat zijn hun namen?" "M'en moeder heet Alinka en m'en vader heet King." "Oké, thanks." "No problem."

We stoppen voor onze deur. Ik kijk naar Lily die zich van Allegria's rug laat glijden. Lily loopt naar de deur en doet hem open. Ik en Allegria lopen samen naar dat kamertje om te veranderen. Als we veranderd zijn zegt Allegria: "Dit was een leuke dag." "Inderdaad." beaam ik. "Laten we Lila aan mijn ouders gaan voorstellen." "Is goed.". We lopen naar buiten en zien Lily en Lila staan wachten. "Lets go." zeg ik tegen de rest. Ze knikken en samen lopen we naar de living.