My Favorite Girl (Completed)

19th Chapter

NAGULAT si Cee-Cee nang paglabas niya ng ospital ay naabutan niya si Strike na nakaupo sa sahig at nakasandal sa pader habang natutulog. Iyon pa rin ang suot nito kagabi, kaya duda niyang umuwi ito sa apartment nito kahit katabi lang iyon ng apartment niya.

Nagpalipas siya ng buong magdamag dito?

Labag man sa kalooban niya, hindi pa rin niya napigilang maawa sa itsura nito. Malamig kagabi, kaya tiyak na nilamig ito. Tiyak din niyang hindi pa ito kumakain.

Cee-Cee. 'Wag mong kaawaan ang taong nanakit sa'yo, paalala niya sa sarili niya.

Umiling-iling na lang siya, saka dahan-dahang sinara ang pinto ng apartment niya. Inangat din niya ang maleta niya para hindi iyon lumikha ng ingay at hindi magising si Strike. Aalis na siya sa apartment na 'yon. Gaya ng gawin niya nang iwan siya ni Kraige, lalayo muna siya para hilumin ang sakit sa puso niya.

"Cee-Cee!"

Pakiramdam niya ay lumukso ang puso niya dahil sa malakas na pagtawag ni Strike sa pangalan niya.

"Cee-Cee, why do you have your luggage with you? Saan ka pupunta?" natatarantang tanong ni Strike.

Nilingon niya ito. Hindi niya inasahan ang takot na nakita niya sa mga mata nito. "Aalis na ko. Pero hindi mo na kailangang malaman kung saan ako pupunta."

Nilagpasan na niya si Strike. Kahit anong pigil nito sa kanya ay hindi niya ito pinapansin. Mas binilisan lang niya ang paglalakad. Tuluy-tuloy lang din siya sa pagbubukas ng compartment ng kotse niya at paglalagay niya ng maleta niya ro'n.

"Cee-Cee, don't leave please," pagmamakaawa ni Strike. "Hayaan mo kong magpaliwanag."

Hindi niya ito pinansin. Nagtungo na siya sa driver's side ng kotse niya. Binuksan niya iyon pero agad din iyong sinara ni Strike. At sa kanyang pagkagulat, lumuhod si Strike sa harap niya at niyakap siya.

"Cee-Cee. Please."

Nag-iwas siya ng tingin dito. Hindi niya kayang makita ito sa gano'ng estado. Pinigilan niya ang pagkawala ng hikbi niya. "Strike, masakit dahil ikaw pa ang nagpasimuno ng pagbuyo kay Kraige na hiwalayan ako. Masakit dahil kabilang ka sa mga tao na walang ibang ginawa kundi ang maliitin at pagtawanan ako, dahil lang si Cleo ang gusto niyo para kay Kraige at hindi ako. Alam niyo ba kung ano ang naging epekto sa'kin ng ginawa niyong magkakaibigan? Pinababa niyo ang tingin ko sa sarili ko."

Humigpit ang pagkakayakap ni Strike sa kanya. Naramdaman niya ang pagdikit ng mainit na likido sa bandang tiyan niya, kung saan nakasubsob ang mukha ng binata. He must be crying.

Tuluyan na ring pumatak ang mga luha niya. "Pero alam mo kung ano 'yong pinakamasakit? 'Yon 'yong dahilan kung bakit mo nagawa ang lahat ng 'to." Tumingin siya pababa kay Strike. Ikinulong niya sa mga kamay niya ang mukha nito at pinilit itong tumingala sa kanya. Basa pa rin ang mga mata nito. "Ang pinakamasakit sa lahat ay 'yong nagawa mo kong saktan at lokohin dahil sa pagmamahal mo sa kaibigan mo."

Bumakas ang labis na gulat at pagtataka sa mukha ni Strike. "What do you mean, Cee-Cee?"

"Hindi mo ko mahal." Si Cleo ang mahal mo.

Pagkasabi niyon ay tinulak niya si Strike. Nang makawala siya rito ay agad siyang pumasok sa kotse niya at sinara ang pinto niyon. Kahit kinakalampag ni Strike ang bintana sa pinto ay hindi na niya ito nilingon.

Habang nagmamaneho ay sinilip niya sa side mirror si Strike. Pakiramdam niya ay may dumukot sa puso niya nang makitang sumakay si Strike sa kotse nito. May balak itong habulin siya! Mas binilisan niya ang pagpapatakbo ng kotse niya para hindi siya nito maabutan.