My Favorite Girl (Completed)

10th Chapter

TININGNAN ni Strike ang kaibigang sina Ur at Coleen na abala sa pag-a-apply ng make-up. Pagkatapos ay dumako ang tingin niya kay Josei na ikinukuwento sa iba nilang kaibigan ang karanasan nito sa triathlon. Pagkatapos ay kay Colin naman na nasa kalagitnaan ng mainit na pakikipaghalikan sa babaeng nakakandong dito.

Tama si Cee-Cee sa obserbasyon niya sa mga kaibigan namin.

Humingi uli siya ng alak sa bartender. Naroon siya sa isang bar ngayon para magliwaliw kasama ang mga kaibigan niya, matapos ang mahabang board meeting kanina sa kompanya niya.

Gusto niyang pansamantalang iwasan si Cee-Cee. Matagal na niyang alam na mali ang pagkakahusga nila rito, pero nang makita niya ang mga regalo sana nito para sa kanilang magkakaibigan, napatunayan niya kung gaano kalaki ang kasalanan nila sa dalaga.

Kapag nalaman ni Cee-Cee na siya ang nag-plano para magkatuluyan sina Kraige at Cleo, tiyak na hindi siya nito mapapatawad. At iyon ang kinakatakutan niyang mangyari ngayon. Lumapit siya rito dahil nakokonsensiya sa nagawa niyang pananakit dito, at pinapasaya niya rito para sana makabawi. Pero ngayon, mukhang iba na ang dahilan niya.

"Strike, are you okay?"

Nalingunan niya si Cleo na umupo sa katabi niyang stool sa tapat ng counter. "Hi, Cleo. Where's Kraige?"

"Papunta siya rito," nakangiting sabi nito. "Bakit ka nga pala mag-isa rito?"

Bumuntong-hininga siya. "'Wag mo kong intindihin. This is just one of the nights when I hated the whole world." Sinulyapan niya ito. "Except you and Kraige, of course." And Cee-Cee.

Natawa ito ng marahan. "You haven't changed at all, Strike. You're still the overprotective brother Kraige and I never had."

"I get that a lot."

Ngumiti si Cleo habang inaalog-alog ang yelo sa hawak nitong baso. "Alam namin kung bakit ganyan ka ka-overprotective sa'min ni Kraige. Nasa isang van tayo no'n at galing tayo sa isang bakasyon... ako, si Kraige, ang mga magulang ko, at ang mga magulang ni Kraige. Bumunggo tayo no'n sa isang truck, at bumaligtad ang sasakyan natin no'n. Tinulungan mo kaming makalabas ni Kraige –"

"Pero hindi ko nailigtas ang mga magulang niyo," mapait na sansala niya sa sinasabi ni Cleo. "I failed to save them."

Nang panahong iyon ay hindi nakasama sa bakasyon ang mga magulang niya kaya walang nangyaring masama sa mga ito. Ang mga magulang din niya ang nag-alaga at gumabay kina Kraige at Cleo hanggang sa mahawakan na ng mga ito ang kanya-kanyang kompanya ng pamilya ng mga ito. Iyon ang dahilan kung bakit naging mas malapit siya sa dalawa.

Hinawakan ni Cleo ang kamay niya. "Strike, sumabog ang van dahil sa pag-leak ng gas kaya hindi mo sila natulungan. Wala kang kasalanan sa nangyari. And we were just fifteen then. Huwag mo nang sisihin ang sarili mo sa nangyari."

Hindi siya sumagot. Sa tuwing maaalala niya ang nangyari noon, nasasaktan pa rin siya. Nakita niya kung gaano nasaktan sina Cleo at Kraige ng mawala ang mga magulang ng mga ito sa mismong harap ng mga ito. Iyon ang dahilan kung bakit ipinangako niyang gagawin niya ang lahat para maging masaya ang mga ito.

"Strike... kalimutan mo na ang pangako mo sa'min ni Kraige. Isipin mo na ang kaligayahan mo simula ngayon."

Kaligayahan niya? Ang mukha agad ni Cee-Cee ang pumasok sa isip niya. Hindi tuloy niya napigilang mapangiti. "Masaya na ko, Cleo."

Humiwalay si Cleo sa kanya at tiningnan siya nito sa mukha. "You're smiling. Strike, who's making you happy now?"

Inisang-lagok niya ang alak sa baso niya bago siya sumagot. "Sik-re-to."