Not : yalın - bir tek sen eksinle birlikte okuyun.Yeni bölüm konusunda biraz gecikme olabilir o yüzden şimdiden özür diliyorum.Bide biraz vote olsa kötü olmaz hani.İyi okumalar.
Tavandan cevap gelmeyince mutfağa girip kendime kahve yaptım.
Hayatımda en çok değer verdiğim şey kahve...
İstesede beni bırakıp gidemiyor çünkü , kalıcı dostum.
Salona gidip televizyonu açtım.
İzliycek bi şey mi yok , yoksa bende izliycek kafa mı yok karar veremeyip kapattım sonunda.
Ceketimi alıp sahilde yürümeye çıktım.
Yazın bitmesine çok az bi zaman kaldı.
Hala okulu düşünüyorum.
Lise ne güzeldi , üniversite bana hep uğursuzluk getirdi.
Bide bu psikoloji ile hukuk okuyorum.
Bu son senem lanet olsun !
Sınavım olacak uff , gerçi olmadı avukat olurum.
Hayattan tazminat almak zevkli olabilir.
Sırf para kazanmak için masum insanların ölmesine göz yuman şirketleri batırabilirim
mesela .
İçimde hala yaşama dönmek için güç olması tuhaf doğrusu , ben bile bu kadarını
beklemiyordum.
Hayattaki tek amacım emekli olup buraya yerleşmek.
İstesem şimdi de olabilir bu ama o parayı bitirmekten korkuyorum.
Evlenmeyi düşünmüyorum.
Yalnız ölücem ben.
.....
Anne ben evlenmeyi düşünmüyorum.
Annem önce " hı hı bilirim ben bu lafaları küçükken bende böyle derdim" der gibi baktı.
Sonra O nedenmiş bakalım ? dedi.
Yalnız ölücem ben.
Küçük bir kahkaha attıktan sonra yanıma gelip yavaşça kucakladı beni.
.....
Vay be dediklerimi bir gün bu şekilde hatırlayacağımı ummuyordum herhalde o zamanlar...
Oturmuş tam denizi seyrediyordum ki ceketimin cebinde bir kıpırtı hissettim.
Ben hala niye telefon taşıyosam sanki bi arayacak ya da mesaj atacak.
Aa beş cevapsız çağrı , on mesaj.
Kim diye merak edip önce çağrılara baktım.
Hadi bilin kim ?
Tabii ki Ersan.
Bide mesajlara bakıyım.
Eylül ımmmm........
