Not: Elvan Günaydın- gidiyorum aşkım ile birlikte okuyun.Vote olmasa da olur ama yorum
gerçekten önemli. Ersan ve Eylül konusunda gerçekten çok kararsızım bu yüzden yorumlarınızı
bekliyorum.Okuyan herkese teşekkür ederim.
Tam üç aydır bu evdeyim.
Ersan her sabah gelip benimle ve evle ilgileniyor.
Bi şeyler için ısrar etmiyor artık hatta bazen ona Ender'i bile anlatıyorum.
Yaşadıklarımı öğrendikten sonra değişti sanırım.
Ama bazen gözleri dolmuyor değil...
Nedenini bilmediğim bir hüzün fırtınası.
Bu gün ilk kez Ersan'la akşam dışarı çıkıcaz.
Saat sekiz için sözleştik.
Gideceğimiz yer bana süpriz olacak.
İçimde hissettiklerimi bir türlü çözemiyorum ama.
Heyecan mı yoksa suçluluk duygusu mu bilemiyorum.
Sanki Ersan'a haksızlık ediyomuşum gibi....
Onu üzmek isteyeceğim en son şey.
Onu seviyor muyum?
Kaç gecedir uyuyamıyorum bu soru yüzünden tamam bi dakika düşünelim.
Onun gülüşünü çok seviyorum mesela , gözlerimi içimi ısıtıyor hele bir de kıstımı gözlerini
o kadar tatlı oluyur ki...
Immm bunlar cevap oldu galiba.
Ama ne biliyim işte ben mutlu olamazmışım gibi ...
Ender'i yeni kaybettim sayılır acısı hala kalbimde .
Öyle işte Ender aklımdan bir an bile çıkmazken ben Ersan'ı nasıl sevebilirim.
Artık hazırlanmam gerekiyor bunları sonra düşünürüm.
Sade giyinmeyi severim her zaman aslında daha çok spor ağırlıklı diyelim.
Yine tarzımdan şaşmayıp bol bir üst ve dar siyah kotumu giydim.
Altına spor ayakkabımı giyip aynaya baktım.
Makyaj konusunda biraz sıkıntılıyımdır-yapmayı bilmiyorum desek daha doğru olur-.
Saçlarım zaten doğuştan düz olduğundan uğraşmaya gerek bile duymadım.
Bağcıklarımı bağlarken Ersan geldi.
Telefonumu cebime koyup ceketimi alıp çıktım.
Ersan burası çok güzel bir yer. Beni getirdiği yeri gördüğümde ağzım açık kalmıştı.
Beğenmene sevindim . yine o sevimli gülüşünü atarak arabadan indi.
Ben mekana öyle çok dalmıştım ki arabadan inmeyi unuttum.
Kibarca gelip kapımı açtı.
Birlikte içeri girdiğimizde kızların büyük bi çoğunluğu dönüp bize baktı.
