Not: bu bölüm diğerlerinden biraz farklı olacak . Eylül 'ün Ender 'e vedası diyebiliriz.İstediğiniz şarkıyla okuyabilirsiniz.Vote istiyorum bu arada . İyi okumalar.
Ersan gittikten sonra çıkıp evi dolaşmaya başladım.
Bahçeyi biraz düzenledikten sonra sahile indim.
Gözlerimi kapatıp Ender'in yüzünü hatırlamaya çalışdım.
O an anılarımız üşüştü beynime , sesiyle doldu kulaklarım.
Eylül seni seviyorum.
Ben de seni Ender , ben de seni seviyorum.
Acaba gökyüzünden duyar mısın beni ?
Atıştıran yağmura aldırmamıştım ama şuan sırılsıklamım.
Duyuyosun beni değil mi ?
Beni izliyosun , gerektiğinde uyarıyosun.
Ama ben senin için hiç bir şey yapamıyorum Ender.
Baksana adam akıllı ölmeyi bile beceremedim.
Keşke o araba daha hızlı olsaydı.
O zaman yanına gelebilirdim belki.
Hı ne dersin ?
Hiç dönmeyeceksin değil mi ?
Hiç ...
Peki ben nasıl alışıcam olanlara ?
Okul açılacak bir iki güne .
Ben nasıl dönücem tekrar o eve , o şehire ...
Anılarımız aklıma gelince nasıl olacakta dayanıcam .
Biri seni sorarsa ne diycem.
Nasıl anlatıcam yokluğunu ?
Nasıl , nasıl ?
Ne çok soru var değil mi ?
Ne çok soru var yanıtsız...
Peki ya seni sevdiğimi söylesem .
O zaman geri döner misin ?
Biliyorum Ender , biliyorum.
Geri dönmeyeceksin hiç bir zaman .
Ama bilmem kabullendiğim anlamına gelmiyor.
Ben yine her telefon çalışında sesini özleyeceğim.
Her kapı sesinde seni bekleyeceğim.
Her insanda senden bir özellik arayacağım.
Hayatımın sonuna kadar kabullenmiycem gittiğini.
Sonunda pes edip tamamen ıslak bir şekilde eve döndüm.
Üstümü değiştirip mutfağa ilerledim.
Dolabı açıp ilaçlara baktım.
Bir kısmının son kullanma tarihi geçmiş.
Onları atıp , kalan ilaçlardan beşer tane yutmaya başladım.
Hepsini yuttuktan sonra odama çıkıp yatağıma uzandım.
Kapının sesini duymaya başladığımda artık çok geçti.
Göz kapaklarım ağırlaşırken onu gördüm.
Ender !
...
Bu günler belki gelirim sana .
Konuşmak için değil ,
Sadece yüzüne bakmak için .
Belki senin yüzünde bulurum aradığımı.
Bütün gördüğüm yüzler lakayt , hissiz.
Senin yüzün nasıl ?
Nazım Hikmet.
