Merhaba arkadaşlar :)) Bugüne kadar kitabımla ilgilendiğiniz, zaman ayırıp okuduğunuz, güzel yorumlar yaptığınız ve vote verdiğiniz için çok teşekkür ederim.Beni her şeyden çok yorumlarınız mutlu ediyor.Bu yüzden lütfen düşüncelerinizi söyleyiniz. Keyifli okumalar :)
Kapıdan içeri girdiğimde hala onu düşünüyordum.Önce beni serserilerden kurtardı sonra kulüpte korudu ve şimdi de bana yardım etmişti.Peki ama neden? Beni tanımıyordu bile.Bu yaptığı çok mantıksızdı.Kimseye güvenmemem gerektiğini biliyorum ama Atlas'ın gözlerine bakınca kendimi evimdeymiş gibi hissediyordum.3 yıl önceki o mutlu ve güvenli hayatım aklıma geliyordu.Onun yanında mutlu muydum? Bilmiyorum ama güvende olduğum kesindi.
Düşüncelere dalarken göz kapaklarıma hakim olamıyordum.Hemen şu lanet kıyafetlerden kurtulup geceliğimi üzerime geçirdim.Kendimi yatağa atmamla uyumam bir oldu.
...
Karanlık...Kanlar içinde yatan anne ve babamın soğuk bedeni...Ve karanlığın içinden üstüme doğru gelen bir adam...''Senin için geleceğim...sadece bekle...zaten oldukça yaklaştım...''
Ve yine o bıçak darbesi...
Çığlık atarak uyandım.Yine aynı rüyayı görmüştüm.Son günlerde neredeyse her gün bu rüyayı görüyordum.Biri peşimdeymiş gibi hissetmektan kendimi alamıyordum.Hemen kalkıp yüzümü yıkadım.Kahvaltı için mutfağa doğru yöneldim.Mısır gevreğini ve sütü alarak kaseye boşattım.Benim kahvaltı anlayışım buydu.O günden beri hiç doğru düzgün kahvaltı etmemiştim.Ve 3 yıl önceye göre oldukça zayıftım.Yaşamak için yiyordum sadece.Uzun zamandır yalnız yaşıyor ve aile sevgisinden uzak olduğum için yemeğin benim için hiçbir değeri yoktu.Ailemle yaptığım o güzel kahvaltılar, akşam yemekleri...Artık hepsi anılarımda kalmıştı.Bir daha hiç yaşayamayacağım...
Telefonuma gelen mesaj sesiyle düşüncelerden uzaklaştım.
''Günaydın tatlım :)'' yazıyordu.Bilmediğim bir numaraydı.
'' Kimsiniz?''
''Benim Gülce.Demek kaydetmedin numaramı Azra öyle olsun! ''
Dün numaramı Gülce'ye verdiğimde onunkini kaydetmeyi unutmuştum.Eşyalarımın çalınmasına o kadar sinirlenmiştimki aklımdan çıkmıştı.
'' Özür dilerim Gülce.Dün kıyafetlerimi ararken telaştan unutmuşum.'' dedim kendimi savunmaya çalışarak.
'' Önemli değil tatlım şaka yapıyorum bakma sen bana :) Bugünkü planın nedir?''
'' Özel dersim var bugün işe gideceğim.''
'' Özel ders mi?''
'' Evet, ek iş olarak matematik dersi veriyorum.Bugün dersim var anlayacağın.'' dedim açıklama yaparak.
'' Peki tatlım akşam kulüpte görüşürüz sana kolay gelsin.'' dedi.
'' Sağol canım görüşürüz :)'' diyerek karşılık verdim.
Uzun zamandır bir arkadaşım olmadığı için Gülceyle yakın olmak hoşuma gidiyordu.Sevecen ve sıcakkanlıydı.Kendimi yalnız hissetmememi sağlıyordu.
Telefonu masaya bıraktığımda tekrar bir mesaj sesi geldi ve elime alıp mesaja baktım.
'' Nerede çalışmak istersin güzelim?''
Mesajı atan Berkti.Benimle hep böyle rahat konuşurdu.Ailesinin yaptığı ödeme iyi olmasaydı şu zengin züppe çocuğa katlanmazdım.Amacı öğrenmek falan değildi zaten ders boyunca bana askıntılık etmekti.Bense sabrımı zorlayarak ona bir şeyler öğretmeyi planlıyordum.Ders için bir yer ayarlamam gerekiyordu.Aklıma Yekta'nın kafesi geldi.Çalışmak için güzel bir yerdi.Sessiz,sakin ve dinlendirici.Adresi mesaj attım ve telefonu bırakarak hazırlanmaya başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİMSİN SEN?
Novela Juvenil16 yaşında anne ve babasını kaybetmiş bir kız. Şimdi 19 yaşında ve yapayalnız. Çalışıp kendi ayakları üzerinde durmalı. Peki ya geçmiş? Onu geçmişe bağlayan tek şey anıları peki ya onlarda yalansa? Kime güvenebilir? Kim güvenilir?