Yn: Madem önceki bölüm herkes çıldırdı, bunu sormam gerekiyor; Sizce Jk mu haklı yoksa Jm mi?
İyi okumalar!!
&&&&
3 AY SONRA
Yoongi son koliyi de kapattıktan sonra yatakta boş boş tavanı izleyen arkadaşına döndü; "Senin yerine oyuncak bir ayı ile arkadaş olsaydım keşke. Aynı işlevi görüyorsunuz. Hem, onun eşyalarını da kolilemek zorunda kalmazdım..."
"Cümle çok uzundu," diye araya girdi dönen sandalyede dönüp duran Taehyung, "İkinci kelimeden sonra dinlemekten vazgeçtiğinden eminim."
Yoongi sadece çene çalıp asla yardım etmeyen arkadaşına dik dik baktı. Sonra, bununla yetinmeyip sandalyeyi ayağıyla sertçe ittirip duvara çarpmasını sağladı.
"Mükemmel zekam kısa cümle kurmamı engelliyor kusura bakma."
Taehyung duvardan zar zor kendisini geriye doğru ittirdi, "Benim evimde yaşamaya geliyorsunuz. İyi geçin benimle."
Yoongi gözlerini devirdi. Son dönemlerinin de bitmesiyle artık mezun oluyorlardı ve doğal olarak okulun yurdunu daha fazla kullanamayacaklardı. Ona gelip kalmaları için yalvaran ise Taehyung'du. Yalnızken çok sıkıldığını söyleyip durmuştu.
Yoongi'nin kalacak bir yere ihtiyacı vardı çünkü gidecek bir yeri yoktu ama Jimin kısa bir süre sonra Busan'a geri dönecekti.
Temelli.
Tam o anda kapı bir anda açıldı ve içeriye elindeki kocaman poşet ile Hoseok girdi. Ancak, tam kapının önündeki koliye takılıp düşmüştü.
"Bu kolilerin yerde ne işi var ya!" diye homurdandı.
"Doğru," dedi Yoongi. "Kolileri cebime sokmam lazımdı, pardon."
Kimse Yoongi'nin iğneleyici yorumuna cevap vermedi, dünyanın en normal şeyi falandı çünkü.
Hoseok tepkisiz bir şekilde yatan Jimin'e şöyle bir baktıktan sonra elinde sürüklediği poşeti kaldırıp çalışma masasına koydu.
"Cübbeleri getirdim. Alırken benim kimliğimi bıraktım, o yüzden dikkatli olun."
"Güzel," diye yorum yaptı Yoongi. "Kendiminkini 4000 wona satabilirim. Kimlik senin sonuçta, sen düşün."
Hoseok buna karşılık vereceği sırada Jimin konuşunca herkes tüm dikkatini ona verdi. Son zamanlarda çok sık olan bir şey değildi.
"Sunhi mesaj attı."
Yoongi "Ne zaman?" derken Hoseok, "Neden?" demişti.
Taehyung ise "Ne yazmış?" diye sordu.
"Veda mesajı gibiydi," diye açıkladı Jimin ruhsuzca. Hala boş boş tavana bakmaya devam ediyordu. "Acaba intihar mı etti?"
"İntihar mı?" diye atladı Yoongi. "Jimin, ciddi misin sen? Kız hamile, böyle bir şey yapmış olamaz. Olmamalı."
"Bilmiyorum. Bilmek istediğimden de pek emin değilim."
"Bunu öğrenmemiz lazım. Ne yazmış tam olarak?"
"Özür dilemiş. Sonra biraz daha özür dilemiş. Ne kadar aptal olduğundan bahsetmiş ve tekrar özür dileyip hoşçakal demiş."
Taehyung Jimin'e endişeli bir şekilde baktı. Normal şartlar altında Jimin böyle bir olaya aşırı bir tepki verirdi ama şimdi, hiç tepki vermiyordu. Sanki bir robot gibiydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Like a Theater| Jikook
FanficTAMAMLANDI| "Şiddetle başlayan hazlar, şiddetle son bulurlar. Ölümleri olur zaferleri, öpüşürken yok olan ateşle barut gibi." -William Shakespeare/Romeo and Juliet