In a Relationship with a DEVIL Book II - Fall Apart

Chapter 21

Chapter 21

“Bumaba kana dito.” Utas nya sakin.

Lumunok ako nang madaming laway, Ibinaba ko ang tawag ko pagkatapos ay kinuha ang bag ko at bumaba na. Hindi ko alam kung bakit sa pagkakataong ito, Kahit na nasasaktan ako ay nagagawa ko padin syang piliin, Hindi ko alam kung anu bang nangyayari sa system aka at ngaun na nagiging sunod - sunuran na naman ako sa sinasabi nang puso ko. This is bad. Natatakot ako nab aka mamaya nyan, Madaya na naman ako. Masaktan na naman ako.

Agad nya akong sinalubong nang yakap pagbaba ko. Iniharap nya ako sa kanya pagkatapos. “Pupunta tayong Camerion, Central. Aayusin ko ang negosyo doon. Pagkatapos pagbalik natin dito ay tsaka ko aayusin ang lahat. Now, All you need to do is to trust me.” Aniya. Wala sa sarili lang akong tumungo-tungo, Kinuha nya ang kamay ko pagkatapos ay inakay ako papasok nang sasakyan.

Habang nasa biaje ay wala akong imik, Sa totoo lang, Hindi ko naman talaga alam kung sa paanung paraan sya kakausapin. Sa loob nan dalawang taon na hiwalay kami ay hindi ko na alam kung anu pa ang mga nangyari sa kanya dahil tahimik akong nanirahan sa Korea noon, Hindi naman kilala si Brian doon, Pero paminsan-minsan ay nadidinig ko ang pangalan nya sa mga telebisyon.

Ang inisip ko noon, He looks fine. Para bang walang-wala lang sa kanya ang pagkawala ko sa buhay nya. na ang tanga-tanga ko kasi baka ako lang  ang sobrang nalulungkot at nasasaktan.

“Inaantok ka? You can sleep first.” Utas nya sakin. Napatingin ako sa kanya.

Tumungo-tungo ako pagkatapo ay ipinikit ang mga mata ko.

Ilang sandali pa, nagising ako nang maramdamang may nakabalot sa katawan ko. Dinilat ko ang mata ko at nakita ang isang makapal na kumot na nakabalot sa akin. Nakatigil ang sasakyan. Wala si Brian sa loob nito, sumilip ako sa bintana. Nakita kong tanghaling tapat na pala.

Binuksan ko ang pintuan pagkatapos ay lumabas nang kotse. Napanganga ako nang makita ang ganda ng lugar. Shit. Tanaw na tanaw ko ang mga bundok na narito, Ung mga berdeng damo. Ung mga kalabaw, Pati na ung mga magsasaka sa palayan, Tumingala ako sa langit. Hindi mainit kahit mataas ang sikat nang araw dahil madaming matatayog na puno dito.

Pinikit ko ang mga mata ko pagkatapos ay dinama ang  sariwang hangin na dumadampi sa balat ko.

Mukhang ang sarap tumira dito.

“Saan ba ang resort? Siguradong safe doon? I’m with my girl, gusto kong maayos ang lugar.”

Napatingin ako nang madinig ang nagsalitang iyon, Nakita ko si Brian nan aka-shades pa habang may kausap sa cellphone nya. Ngumuso ako. Nasa Camerion, Central na nga ata kami.

“Andyan na ba ang iba? Book me for two. Ung pinakamalaking suit na. Okay. Thanks.” 

Ibinaba nya ang cellphone nya. Tumalikod sya pagkatapos ay nabaling sa akin ang tingin nya.

Nakita kong lumambot agad ang tingin nya. “Gising kana? Are you hungry?” tanung nya sakin.

 Umiling-iling ako. “Andito na tayo?” tanung ko.

Tumungo nya. Lumapit dya sa akin pagkatapos ay agad ding kinuha ang kamay ko. Inakay nya ako papasok nang sasakyan.

“Nasa Camerion, Central na tayo pero wala pa tayo sa bayan. Andoon na din ang iba, Kasama si.. Hmm. Justine.” Binuksan nya ang pintuan pagkatapos ay pinasok ako doon. Umikot sya pagkatapos ay pumasok na din. Tinanggal nya ang shades nya pagkatapos ay tinignan akong mabuti.

“He booked a room for you, Pero pinacancel ko ‘yun. Kinuhaan kita nang mas malaking suit. Tss” Aniya. Napatingin ako sa kanya. “Bakit pa? Baka sabihin, Pa-espesyal ako? Pwede na ako sa ordinary lang.” utas ko. Nakita kong binaling nya ang tingin nya sa akin.