Kalbin Dört Hâli 💖 KORE 💖

10.Bölüm-Kaldığı Yerden

Bera 'nın küçük kafa karıştırma taktiği işe yarıyor gibiydi.Hyun ve Jun tedirgin bir hâlde bu konuyu konuşuyorlardı gecenin bir yarısı.Gerçek nişanlının kimliğinin bilinmesi onları ürkütüyordu.Neden mi?Hyun, Hong Ri Na'nın kulağına bir şeyler gitmesinden korkuyordu.Onu sevmese de alışkanlık yapmıştı ve bu alışkanlıktan kolay kolay kurtulacak gibi değildi. Olay sadece bundan ibarette değildi üstelik.Bu kız,kendisi ile evlenmek isterse,ailesi ile başa çıkamazdı.Bu evde kendileri ile zıtlaştıklarına göre demek ki o kızın bu evliliğe gönlü vardı. Ama bilmiyorlardı ki Masal ve Bera Güney Kore'de sadece okumak için kalıyorlardı.
Hyun :-Bizi tanıdıklarını söyledi o kız.Sence gerçekten tanıyorlarmıdır beni?
Jun :-Bilmiyorum. Ama blöf yapmış olabileceği de bir ihtimal.
Hyun :-Keşke bu nişan işine sıcak bakıp bakmadıklarını öğrenebilsek.
Jun :-Sıcak bakmasalar burada ne işleri var.Haklarında onca plân yaptık ama onlar hâlâ buradalar.
Hyun :-Onları kaçırmaktan başka çaremiz yok.Var mı yeni plânların?
Jun gülümsedi :-Sen istersinde olmaz mı.
Hyun :-Bu arada,yarın şu ayağını kırdığımız kızın alçısı çıkacak.Onu doktora götürmemiz gerek.
Jun :-Neden biz götürüyoruz?Kendisi gitsin.
Hyun :-Bizim yüzümüzden düştü.Bu kadarını yapalım bence.
Jun :-O kız bunu hak ediyor ama neyse.Merhametli anıma denk geldi.
Hyun :-Sen pek merhametli değilsindir ama ne olduysa artık.
Jun :-Ne imâ ediyorsun sen?
Hyun :-Bilmem.
Jun :-Aklında ne varsa unut.Yok öyle bir şey.Ayrıca yatalım artık.Geç oldu.Saçmalıyorsun uykusuzluktan.Dedi ve yattı.
Hyun güldü:-Tamam kızma.
Sabah olmuştu.Masal 'ın doktora gitmesi gerekiyordu.Odasında hazırlanmış,Bera'nın gelmesini bekliyordu.Bera ise telefon ile konuşmuş,koşarak odaya girdi.
Masal :-Ne oldu?Ne bu telâş?
Bera:-Masal, benim acilen okula gitmem gerek.
Masal :-Neden?
Bera :-Bu gün kimsesiz çocuklar için kermes var ve elbisede bende.Onu hemen götürmem gerek.Seni bu gün götüremeyeceğim hastahaneye.Ya da şöyle yapalım.Ben elbiseyi verip geleyim.Söz hemen döner seni götürürüm hastahaneye.
Masal :-Sen git canım önemli değil. Ben sonra da gitsem olur.
Bera :-Sağol bitanecik arkadaşım.Dedi ve hızla odadan çıkıyordu ki oradan geçmekte olan Hyun ile çarpıştılar.
Hyun :-Ne bu acele bir şey mi var?
Bera :-Çok acil bir yere yetişmem gerekiyorda.Hatta fazlası ile geç kaldım.Üstelik gideceğim yeri de bilmiyorum. Adresi bulayım filân derken ohooo!
Hyun :-Önemli bir işmiydi?
Bera :-Hem de çok önemli.
Hyun :-Arkadaşını hastehaneye götürmeyi düşünüyorum. İstersen,seni de geçerken bırakırım.
Bera :-Yetişirmiyim acaba?
Jun geldi yanlarına ve durdu.Sinsi plânlar vardı aklında.Yine bir şeyler yapacağa benziyordu.
Jun :-Onu ben götürürüm.Siz gidin.Dedi ve Hyun 'a göz kırptı.Hyun, almıştı sinyali.
Hyun :-Evet,seni ben götürürüm.
Bera'nın kabul etmekten başka çaresi yoktu.Sonuçta yapılmak istenen bir iyilik vardı. Geç kalıp,çocuklar yararına olacak bir kazanca engel olamazdı.
Bera :-Peki.Dedi ve Hyun ile birlikte gitti.Arabaya bindi tedirginlikle.Elinde elbise paketini sımsıkı tutuyordu.
Hyun :-Adres neresi?
Bera, elindeki kâğıdı Hyun 'a verdi.Artık ilerliyorlardı.Jun ise odaya Masal'ın yanına girdi.Kollarını birleştirdi ve duvara yaslandı.
Masal :-Ne oldu niye bakıyorsun?
Jun:-Bu gün alçın çıkarılacakmış.
Masal :-Evet,ne olmuş?
Jun :-Üzüldüm.Ortada gezmiyordunda bir süre kafamız rahat etti.Şimdi o alçı çıkacakya kim bilir ne işler açacaksın başımıza.
Masal :-Allah, Allah.Beyfendiye bak sen.Korkuyor musun benden yoksa?
Jun,Masal 'a doğru eğildi.
Jun :-Kadınlardan korkmak mı?Asla.Sadece tedirgin oluyorum çünkü siz çok tehlikeli varlıklarsınız.Asıl sen benden kork.
Masal :-Ben erkeklerden korkmam.Ama onlara aşık olmaktan korkarım.Aşk nedir biliyor musun?Bildiğini sanmıyorum. Bende tam olarak bilmiyorum belki.Birine aşık olduğun zaman, aklının hiç bir değeri kalmaz vücudunda.İşte tek korktuğum şey bu.
Jun, gözlerine baktı birden Masal 'ın.Haklıydı aslında.Belki de onunda korktuğu şey buydu.Geri çekildi sessizce.
Jun :-Seni doktora ben götüreceğim. Dedi sert bir ses tonu ile.
Masal :-Sen mi?Asla olmaz.Seninle şurdan şuraya gitmem ben.
Jun :-İyi o zaman. Ayağında alçı ile otur.Benim de işime gelirya.Belki de gerçekten benden korkuyorsundur.Ha?
Masal :-Ne kadar gıcık birisin.Tamam be.Geliyorum seninle.Kim korkuyormuş görürsün.
Hyun ise sırf Bera'yı gıcık etmek için dolandırdıkça dolandırıyordu arabayı sağda solda.Geç kalmak an meselesiydi artık.
Bera :-Galiba bulamayacaksın.Kesin geç kaldım.
Hyun :-Yolları karıştırdım galiba.Buradan mıydı?Yoksa ileridenmiydi acaba?
Bera :-Bunu sırf intikam plânı olsun diye yapmıyorsun öyle değil mi? Dedi şüpheyle.
Hyun :-Sence yapar mıyım?Dedi oyun yaparcasına.
Bera :-Bence yaparsın.
Hyun arabayı durdurdu:-Şu adrese tekrar bakayım. Dedi ve elindeki kâğıda tekrar baktı.
Bera :-Bulmana gerek yok artık. Nasılsa geç kaldım kermese.
Hyun, birden başını kaldırdı ve Bera 'ya baktı.
Hyun :-Nereye dedin?
Bera :-Kimsesiz çocuklar yararına yapılan bir kermes.Elimdeki elbise onun içindi.
Hyun :-Ne yaptım ben?Bu aptal plân yüzünden,kimsesiz çocuklara yardım gitmeyecek.Bunun vicdan azabını yaşayamam.Diye düşündü ve arabayı çalıştırıp, gaza bastı birden.
Bera :-Bu ne hız?
Hyun :-Seni o kermese yetiştireceğim.Merak etme sen.
Jun ise Masal 'ı indirmeye çalışacaktı merdivenlerden.
Jun :-İstersen taşıyayım seni aşağıya kadar.
Masal :-Gerek yok.Sürekli kucakta mı gezeceğim ben? Hem aşağı filân atarsın neme lâzım.
Jun :-Sanada iyilik yaramıyor.
Masal :-Ay canım, iyilik mi yaparmış?
Jun :-Sana son kez teklif ediyorum. Hastahaneye gitmişken,şu ağzını da alçıya aldıralım.
Masal :-Hah hah çok komik.
Hyun, Bera 'yı kermese getirmişti.Bera,koşarak, indi arabadan.İnsanlar henüz dışarıdaydı.
Hyun:-Yetiştik galiba.
Bera :-Evet.Henüz başlamamışlar.Teşekkür ederim.Sana çok teşekkür ederim. Dedi ve bir anlık sevinç patlaması ile Hyun 'a sarıldı. Hyun neye uğradığını anlamamıştı. Küçücük bir gülümseme belirdi yüzünde.
Bera :-Bu iyiliğini unutmayacağım.Dedi ve içeri koştu.
Hyun 'a ise kal gelmişti sanki.Bir an gülümsemesinin farkına vardı.
Hyun :-Ne yapıyorum ben?Dedi ve o da içeri girdi.
Bera ise koştur koştur elbiseyi teslim etmeye geldi arkadaşına.
:-Aaa Bera gelmişsin.
Bera :-Evet,elbise de burada.
:-Ama büyük bir sorunumuz var.
Bera :-Ne oldu ki?
:-Elbiseyi giyecek olan manken,küçük bir kaza geçirmiş.Gelemiyormuş maalesef.
Bera :-İyi de ne yapacağız şimdi? Kermesteki defilenin en değerli parçası bu elbise.
:-Bir manken bulmalıyız.Ama kimi?Kim olabilir?Kim giymeli bu elbiseyi?Dedi ve Bera 'ya bakıp baştan aşağı süzdü onu.
:-Buldum!
Bera :-Kim,kim giyecek elbiseyi?
:-Gelde gör.Dedi ve arkadaşı çekiştirerek giyinme odasına götürdü Bera'yı.
Hyun,defilenin yapılacağı yere geldi. Bera'yı bekliyordu.Orada ki biri yanı geldi.
:-Siz,Bay Kim Hyun Jun değil misiniz?
Hyun :-Evet benim. Dedi gülümseyerek.
:-Lütfen,defilemize katılın.
Hyun :-Ben aslında bir arkadaşı bekliyordum burada.Kermes için gelmedim.
:-Kimsesiz çocuklar yararına yapılan defilemiz bu.Katıkırsanız şeref verirsiniz.
Hyun gülümsedi :-Peki.Hatırınız için katılayım.
:-Bizi mutlu ettiniz.Dedi ve Hyun 'u alıp, ön sıralardan bir yere oturttu.
Jun ve Masal,doktora gelmişlerdi. Masal hâlinden oldukça şikayetçiydi çünkü Jun,yine fırtına gibi gelmişti hastahaneye.
Masal :-Bir daha senin arabana binersem iki olsun.Dedi midesini tutarak.
Jun :-Benim arabamdaysan,benim kurallarıma uyman gerektiğini söylemiştim.
Masal :-Kuralın batsın emi.Sanki yalvardım arabana bindir beni diye.Panik atak sahibi oldum senin yüzünden.Giderken de mi böyle gideceğiz acaba?
Jun :-Sence?
Masal :-Ben otobüsle giderim sağol.
Jun :-Yürü de şu alçını çıkarttıralım artık.Bana kalsa hep dursa da olur.
Masal :-Sana kalsa baştan aşağıya tüm vücudumu alçıya alsalar mutluluktan uçarsın.
Jun :-O da işiymiş bak.Benim nasıl aklıma gelmedi?
Masal :-Allahım sen bilirsin.
Hyun da oturmuş, defilenin başlamasını bekliyordu.Işıklar kapanmıştı ve müzik başlamıştı. Mankenler birbiri ardına çıkıyorlardı.Elbiseler gayet şık görünüyordu yanar döner ışıklar altında.Tabii ki mankenlerde.Ve o elbiseye sıra gelmişti.Defilenin belki de en güzel elbisesi.Üstelik acemi ama güzel bir kızın üzerindeydi.Ve bu kız tanıdıktı.Ayrıca podyumda çok güzel görünüyordu yeşil,uzun,eteklerinden tül sarkan ve dantel detaylı elbisenin içinde. Hyun, bakakaldı podyuma.Gözlerini alamıyordu sanki bu kızın üzerinden.O kız Bera idi.Ve Hyun kadar, diğer izleyenleri de büyülemişti.
Hyun :-Aman Allahım,bu o kız!Elbise çok yakışmış.
Bera ve diğer mankenler,podyumda durdular.Sonra her biri içeri girdiler teker teker.En son Bera kaldı ve tekrar dolandıktan sonra podyumu, o da girdi içeri.Sanki Hyun 'un aklına kazımak ister gibiydi bu görüntüsünü.Hyun ise diğer seğircilerle birlikte alkışlamaya başladı mankenleri.Ya da Bera'yı.
Dışarı çıkmıştı.Elinde bir Paket ile Bera'yı bekliyordu. Bera, arkadaşları ile vedalaştıktan sonra yanına geldi,Yüzü gülüyordu.
Bera :-Sana tekrar çok teşekkür ederim. İnan bana nasıl büyük bir iyilik yaptığını bilemezsin.
Hyun :-Sayende biliyorum.
Bera,Hyun'un elindeki pakete baktı.
Bera :-Galiba biliyorsun. Dedi gülümseyerek. Belliki o da çocuklar için minik bir iyilik yapmıştı.
Arabaya bindiler.Eve doğru ilerliyorlardı.
Hyun :-Sen manken misin?
Bera :-Bu boyla manken olunur mu hiç?Dedi gülerek.
Hyun :-Ne varmış boyunda?Bence harikaydın podyumda.Profesyoneller kadar iyiydin.
Bera :-Biliyor musun? Çok korktum yanlış bir şey yapacağım diye.Neyse ki Allah yardım etti de bu işi kazasız atlattım.
Hyun :-İtiraf etmeliyim ki ilk başta geç kalmanı sağlamaya çalıştım.Yalnış yollara girdim.Sırf seni sinir etmek için. Ama amacını öģrenince,seni oraya götürmeye karar verdim.Bunu neden itiraf ediyorum onuda bilmiyorum ama gerçek bu.
Bera :-Anlamıştım zaten.Bu gün bu plânı yaptın.Bizi kaçırana kadarda devamı gelecek eminim.Ama olsun.Ben yinede teşekkür ederim.
Hyun ve Jun yumuşak kalplilerdi ama şartlar onları bu duruma getirmişti.Katılaştırmış olsa da yaşanılanlar onları,sol yanlarında taşıdıkları sadece bir et yığını değildi.Buzları eriyecekti elbet.Ve bu, ilk Hyun olacak galiba.