Patrzę na naszą, starą fotografię
Niby czarno-biała, a taka radosna
Nasze młodzieńcze uśmiechy
I splecione dłonie
Mimo strasznych czasów
Byliśmy szczęśliwi
Dlaczego?
Bo mieliśmy siebie
W te dobre i złe chwile
Głód, śmierć, wojna- nie były nam straszne
Patrzę na naszą, starą fotografię
Pojedyncza łza spływa po policzku
Ciebie już tu nie ma
Bo walczyłeś dzielnie
A mnie zostawiłeś samą!
W tym okrutnym świecie
Dlaczego?
Nie wiem...
Na prawdę nie wiem
A teraz władza, życie i wolność- przerażają mnie
[01.12.2017]
CZYTASZ
Między stronami
Poetry"Wiersze są odzwierciedleniem naszej duszy." Jeśli pozwolisz je komuś przeczytać to tak, jakbyś wystawił swą duszę na ogólnodostępny pokaz. „Słowa puszczane na wiatr Nie są prawdziwymi słowami Dlatego lepiej czasami przemilczeć Niż niepotrzebnie obc...
