Pustki w duszy mojej są nie do zniesienia
A blizny i rany przy najmniejszym błędzie
Wypalają dziurę na calutkim ciele
Oh, moja niedolo! Oh, moje nieszczęście!
Wy najbliższą rodziną dla mnie jesteście
A ja tak okrutnie was potraktowałam
Wyrzucając z życia teraz i na zawsze
Oh, moja niedolo! Oh, moje nieszczęście!
Wy moim zmartwieniem i moim utrapieniem
Przeszkadzacie w życiu i funkcjonowaniu
Sprowadzając ludzi na największą pustkę
Oh, moja niedolo! Oh, moje nieszczęście!
Wy dobrze wiecie, że człowieka niszczycie
Przez ciągłe problemy od rana do nocy
Już nie ma ratunku dla człowieczej duszy
Oh, wy okrutne! Oh, wy niezapomniane!
[16.03.2018]
• inspiracja - „Tren X" Jana Kochanowskiego
CZYTASZ
Między stronami
Poesia"Wiersze są odzwierciedleniem naszej duszy." Jeśli pozwolisz je komuś przeczytać to tak, jakbyś wystawił swą duszę na ogólnodostępny pokaz. „Słowa puszczane na wiatr Nie są prawdziwymi słowami Dlatego lepiej czasami przemilczeć Niż niepotrzebnie obc...
