Fox

4

Ik ren snel bij hem vandaan maar niet veel verder trap ik in een val. Ondersteboven hang ik in een boom. 'Jij vervloekte-' 'Jaja, ik weet dat ik niet de liefde van je leven ben,' lacht de man die op me af komt lopen. 'Luister goed. Ik ga je losmaken, maar als je wegrent ram ik een kogel door je been. Ik wil je meenemen naar de stad om je te verkopen. Net zolang totdat ik je verkocht heb, doe je precies wat ik je zeg. Begrepen?' zegt hij duidelijk. Ik knik snel. De man haalt een mes tevoorschijn en hakt het touw door. Ik val hard op de grond en krabbel snel weer overeind. 'Ik ben meneer Kodilet,' zegt hij en duwt me dan vooruit. 'We gaan gelijk naar de stad,' zegt hij.

Ik loop achter meneer Kodilet aan een huis binnen. 'Ik wil dat jij het huishouden voorlopig voor me doet. Koken, schoonmaken, wassen, al die dingen. Kun je dat?' vraagt hij. 'Geen idee, nooit gedaan,' antwoord ik chagrijnig. 'Dan zeg je: "Ik heb dat nog nooit gedaan, meneer Kodilet, het spijt me,"' verbetert hij me. 'Ja, meneer Kodilet,' zeg ik en rol met mijn ogen. 'En dat dien je niet te doen, dat rollen met je ogen. Het staat me niet aan,' zegt hij. 'Ga eerst de badkamer grondig schoonmaken. Ik ben nog wel twee uur in het bos. Als ik terugkom wil ik dat het eten klaar staat,' zegt hij. 'Maar meneer Kodilet, ik kan toch helemaal niet koken? Ik weet helemaal niet hoe dat moet?' vraag ik bang. 'Dan zoek je buiten maar iemand om je te helpen of zo. Over twee uur is mijn badkamer spic en span en staat mijn avondmaal op tafel,' zegt hij. 'Ma-' 'Mond dicht! Zorg dat het klaar is als ik terug kom of er zwaait je wat!' snauwt hij en vertrekt. Ik zucht en loop naar boven, waar de badkamer waarschijnlijk zal zijn.
Al snel heb ik een smerige badkamer gevonden. Dit wordt nog wat. Ik trek wat kastjes open en vind het een en ander aan schoonmaakspullen. Ik begin bij de douche, dan de wc, de wasbakken, de spiegels, de kastjes, de muren en tot slot de vloer.

Als alles eenmaal schoon is loop ik naar beneden. Ik sta in de keuken, die ook smerig is. Zijn hele huis is ronduit smerig.
Ik besluit buiten naar iemand op zoek te gaan. Ik stap de deur uit en zie gelijk een vrouw van in de dertig lopen. Ik haast me naar haar toe. 'Mevrouw, mag ik u om een gunst vragen?' vraag ik snel als ik bij haar kom. 'Vertel?' vraagt ze geïnteresseerd. 'Ik moet binnen een uur een avondmaaltijd klaar hebben voor meneer Kodilet, maar ik heb geen idee hoe ik dat moet doen. Ik ben nooit verder geweest dan mijn kooi in het bos en nu ineens heeft meneer Kodilet me hierheen gebracht,' vertel ik. 'Och meis, die man is toch ook zo vervelend altijd. Hield hij je daar oogesloten?' vraagt ze. 'Nee, dat deed iemand anders, iemand die ik niet ken maar meneer Kodilet haalde me uit die kooi en nu moet ik hem gehoorzamen totdat hin me heeft verkocht. Ik had twee uur om zijn smerige badkamer spik en span te krijgen, dat is nu klaar, en een complete avondmaaltijd klaar te zetten zodat hij gelijk kan eten als hij terug komt van het bos,' vertel ik. Het is niet helemaal waar maar dat moet dan maar. 'Och meissie, ik help je wel,' zegt de vrouw meelevend. 'Dank u wel, mevrouw,' zeg ik dankbaar.

Samen met de vrouw loop ik terug naar her huis.
'Oh jeetje, wat is dit huis smerig,' zegt de vrouw verbaasd als we het huis binnen lopen. 'Daar ben ik het mee eens. Toen ik hier een uur geleden kwam, moest ik de badkamer schoon gaan maken. Ik geloof dat dat momenteel de enige schone plek in dit huis is,' zucht ik. 'Jeetje,' mompelt de vrouw en ik ga haar voor naar de keuken. 'Goed, dit is dus de keuken en hier moet ik een maaltijd voor meneer Kodilet in elkaar zien te flansen,' glimlach ik lichtjes.

Een uur later is de keuken spic en span en hebben we bijna een maaltijd voor meneer Kodilet. De vrouw, Marisa, heeft me het een en ander geleerd omtrent het koken.
'Heel erg bedankt voor uw hulp, Marisa,' glimlach ik dankbaar als ze het huis uitloopt. Ik zie meneer Kodilet al aan komen lopen dus ik ga gauw weer naar binnen en dek de tafel. Ik leg zijn eten op het bord. Op het moment dat ik zijn bord op tafel zet, komt hij de eetruimte binnenlopen.

'Het ruikt in elk geval verrukkelijk,' zegt meneer Kodilet en neemt plaats aan de tafel. Ik pak een ander bord en schep voor mezelf ook wat in. Als ik ook aan tafel wil gaan zitten, stuurt meneer Kodilet me weg. 'Ik wil niet naar jou moeten kijken tijdens mijn maaltijd, ga maar op de bank zitten of zo,' zegt hij. Ik knik en loop naar de woonkamer. Ik ga op de smerige bank zitten en eet mijn bord leeg. Nog voordat meneer Kodilet het op heeft, breng ik mijn bord en bestek terug naar de keuken.

'Ga eerst dit afwassen en dan ga je naar de kelder,' zegt meneer Kodilet als hij zijn bord van zich afschuift. 'Ja, meneer Kodilet,' zeg ik en pak zijn bord. Ik was alles af in de gootsteen in de keuken en loop dan, zoals hij vroeg, naar de kelder.

Niet veel later komt hij naar beneden. 'Tegen die muur achter het hek gaan staan,' zegt hij en wijst naar een muur. Ik ga met mijn rug tegen de muur staan en meneer Kodilet draait de deur op slot. 'Hier zul je elke nacht slapen en nergens anders. 's ochtends om acht uur kom ik je uit je kooi halen. Dan maak je ontbijt voor me en legt mijn jachtgeweer voor me klaar,' zegt hij en loopt weg. Als hij de kelder uit is draait hij die deur ook op slot.

Ik kijk om me heen maar zie nergens iets van een bed. Er staan restanten van een stoel maar de hele zitting is eruit dus je kunt er niet meer op zitten. Ik besluit dan maar op de koude, vochtige keldervloer te gaan liggen. Na uren voor me uit te staren val ik in slaap.

Ik heb de naam van meneer Kodilet dus daadwerkelijk gebaseerd op het woord kipfilet. Niet dat ik kip(filet) niet lekker vind ofzo hoor. :)