Chapter Twenty Five
"You really that hungry huh?"
"Hmmm.. I loss my appetite dahil due to that freaking reporting, It end up being my last. Nakakadismaya kaya! Alam mo namang ilang oras kong tinrabaho yun" she shrugged habang punong puno ang bibig sa nginguyang pizza.
"So, since you are leaving again. Let's ditch? I wanna be with you for the last time today"
She smiled. She never skipped class at nagustuhan niya ang ideyang yun ni Cley. Para saan pa eh last day na nga lang niya ngayon?
"Basta tutulungan mo akong magligpit ng gamit ah?"
"Deal" hinawakan nito ang kamay ng dalaga at hinila paalis sa cafeteria. "Let's be silly for today"
Dinala ni Cley si Sica sa loob sa isa sa mga greenhouse ng school at doon, namangha siya sa daming strawberries na nakatanim sa loob.
"Pwede ba tayong pumasok dito?" nakabulong na tanong niya.
"Hindi but I am craving for some fresh strawberries." Sica chuckled and giggled, may kahangalan rin pala ang utak nitong kaibigan niya. "C'mon, let's pick and eat habang wala pang nakakakita sa atin"
Arsen is not amused. Did she skipped class? Sinadya ba niyang hindi pumasok sa subject na iyon para lang iwasan siya?
She's too dramatic, she even enjoyed it. Kung wala lang sana siyang reporting ay baka hindi lang iyon ang aabutin niya.
1 message from Zeck
She's kicked out and might leave today
W-wait, what?!!
No, no. Fuck where is she? Hindi pwedeng umalis siyang hindi nagpapakita sa akin. We just shared a kiss earlier and now she's leaving?! Hindi pwede.
Tumayo ito at kahit na abala pa sa pagtuturo ang instructor nila sa oras na iyon ay walang takot niyang nilisan ang silid. He even stopped Rence to follow him.
His anxiety starting to attack him again. Kahit man lang makita niya ito sa huling pagkakataon at makausap man lang sandali, kahit yun lang at kakalimutan na niya ito. Hinding hindi na niya ito muling hahanapin pa at hahayaang mabuhay ng normal.
He roamed every possible places where she at, sa library, sa cafeteria. No trace of her!
She might be packing her stuffs now in the dormitory.
Sapo sapo ni Sica ang tiyan kakatawa habang nagtatakbo silang umalis sa Greenhouse. Halos maluha siya sa pagtawa dahil muntik na silang maabutan ng taga bantay doon. Sabi pa ni Cley ay walang sinasanto ang matandang nangangalaga sa mga tanim doon kaya kahit siya ay takot rin sa matanda. Mabuti na lang at malapit lang ang dormitory kaya ay tumungo na lang din sila doon para masimulan ng tulungan si Addi na magligpit.
Mahangin sa araw na iyon at hinayaan lang ng dalawa na nakabukas ang pinto upang habang nagliligpit sila pumasok ang preskong hangin sa loob ng kwarto.
"Mamimiss mo ba ako?" malambing na tonong tanong ni Cley.
"Syempre naman. Mamimiss ko ang kababawan mo, halos lahat na lang yata ay tinatawanan mo. Ikaw lage ang kasama ko araw araw kaya maninibago akong hindi na kasama. Ikaw ba mamimiss mo ko?" she grinned.
"Kung mamimiss mo ko, mas mamimiss kita. The last time you left, hindi man lang kita nakausap kaya nalungkot ako non."
"Ako rin kaya. Gustong gusto kaya kitang makausap non." she pouted.
A throbbing pain poking his heart, but he likes it. Baka ito na nga ang sinasabi nilang emosyon kapag kinikilig ang isang tao. Parang hinalukay ang tiyan niya na hindi niya maintindihan.
"Talaga? Gusto mo akong makausap non?"
"Ang daya mo nga eh, hinintay kita pero hindi naman ikaw ang dumating. Kainis ka"
Natawa na lang siya, at the same time nage-guilty. Nagsakripisyo din si Arsen para lang malayo siya sa kapahamakan kahit na may tama ito sa braso. Guilty siya na hindi man lang masabi sa babae ang tunay na intensyon ng kapatid. He wont lie how she likes, Sica. He adore her so much but does not changed the fact what Arsen went through sa sobrang pagmamahal nito kay Sica.
"I am sorry about that. I let you wait for too long and even promised to come back. Kaya ngayon babawi ako. Hangga't may oras pa, we will spend it together, okay?"
"Okay!"
Sinimulan na nilang magligpit at mag impake. Konti lang naman ang dinala ni Addi na gamit simula nong nauwi siya sa Cebu almost two weeks ago. Ano na naman kaya ang idadahilan niya sa mga magulang niya? Saka na lang niya iisipin yun basta ay lilisanin na niya ang Hughnorl.
Matapos nilang maimpake tanan ng gamit ay naisipan ni Cley na magluto ng pancakes. Ito na ang nag boluntaryo para dahil itlog at gatas lang naman ang idadagdag nito sa pancake mix.
Nakatutok lang ang dalawa sa unang salang na batter at kapwa na-amaze sa mga bulang nagsiputok sa ibabaw ng pancake.
"Ohh.. Ganyan pala yan. Akala ko kung anong bula eh" natatawang sabi ni Cley.
"Flip it" sumunod naman agad ang binata. "Hmmm ang bango."
After 1 minute ay nilagay na ito sa plato ni Cley at syempre, si Sica ang una nitong pinatikim.
"How is it?"
"Masharap." she laughed out loud. An H suddenly inserted on her word dahil ipasok ba naman lahat ng pancake sa bibig niya.
"You are really cute." nagsalang ulit si Cley ng isa pa at katulad ng kanina ay panay ang hintay ni Sica na maluto ito. He can't stop but stare at her beautiful face. It is tempting him to kiss her.
Halikan ko kaya ang babaeng to?
At hayun na nga, ang akala niya ang nasa utak lang niya ay ang sumunod na nangyari ay isang dangkal na lamang ang pagitan nito sa mukha ni Addi kaya't tinodo na niya't hinalikan ang pisngi nito.
An electrifying contact made her jolt. Natameme siyang nakatitig sa mga mata ni Cley and when she learned that he will going to kiss her again ay na statwa na lang siya. In that very moment, his lips is pressed to her.
YOU ARE READING
Kidnapped By The Possessive Maniac (Under Revision)
RandomSica was an innocent young lady who had never been exposed to the rougher side of life, until she was mistakenly abducted. A year passed, she passed the admission to her dream college university where she met again her abductor and his three brother...