Kidnapped By The Possessive Maniac (Under Revision)

Stabbed

Sica's POV

As we reached to our destination, may napakalaking bahay at maraming hayop na nakapaligid. Ang laki lang nang ngiti sa bibig ko nang makakita nang puting kabayo.

"Wow! Ganda pala sa personal!" Sigaw ko.

Nilingon ko si tita na tila kinakabahan at bakas sa mukha niya ang saya kahit naluluha na. I sighed. Finally magiging masaya na silang lahat.

May isang matanda na biglang dumating sakay ang isang lumang pick up. Napahigpit lang nang hawak si Cley sa kamay ko kaya bahagya akong lumapit sa kanya.

"I am happy for you"

Lumapit siya samin na mejo pibapamilyar kung sino sino kami at ang una niyang namukhaan ay si tita. Agad naman silang nagyakapan.

"How? Totoo bang ikaw to?" Tanong nang tatay nila.

"Salamat sa diyos at nagkita na rin tayo. Akala ko.... Akala ko hindi na"

"Pasensya ka na, sinubukan ko kayong hanapin. Di ko alam na paano. Di ko alam saan. Natatakot akong baka may mangyari rin sakin at lalo ko kayong di ma protektahan" paghagulgol ni tito.

"Naiintindihan ko, wag mong sisihin sarili mo. Ang importante magkakasama na kayo nang mga anak mo"

Lalo siyang nabigla sa nadinig. Inisa isa niyang titigan silang tatlo at nilapitan ito. Napatakip na lang siya nang bibig dahil di makapaniwala sa nangyayari.

"Pa" tawag sa kanya ni Zace at agad na niyakap ito. Sumunod na rin si Quirt at tinapik ko naman si Cley para din samahan sila. Ngayon ko lang sila nakitang nagyakapan magkakapatid at bahagya ring lumapit si Arsen.

Napuno nang iyakan ang buong farm at pari ako di na rin napigilang umiyak. Napakasaya ko para sa kanila. Aside sa natapos na lahat nang kalbaryo sa buhay nila, nakasama pa nila papa nila at may tatayo pang ina sa tatlo na tinuring din silang totoong mga anak.

Matapos lahat nang kaganapan ay pumasok na kami sa malaking bahay nang tatay nila at isa isa kaming naglapag nang gamit sa mga kwartong pagtutuluyan namin.

I am happy that may extra room pa sila para samin ni Brandon. Ang laki nang farm saka nang bahay at sabi pa nang tatay nila siya daw mismo nagpanday nito just in case magkasama sama sila, may tig-iisa silang kwarto. As I entered the room, I felt amused kasi, may malaking teddy bear, saka kahit ang higaan ay pang babae, mula sa bedsheet, unan at cabinets. Nang nilapag ko na gamit ko sa mesa ay may napansin akong isang maliit na parang journals kaya binuksan ko yun. 

"Do you like your room?" 

napasinghap ako nang malamang nasa likod ko na pala si Arsen. 

"I prepare these for you, hoping that someday you would come." lumapit siya bahagya sakin at binuksan yung Journals. Ang lakas nang tibok nang puso ko kasi ang lapit lapit lang niya sakin. Wala palang page yung journals pero sa loob non ay may mga bulaklak na tila matagal nang nalanta. "That's supposedly one of my gifts for your birthday last year." He whispered. "Open the cabinet." ramdam ko ang hangin na lumalabas sa bibig niya sa ulo ko. At dahil curios din ako, binuksan ko yun. Napakaraming stationaries at may isang maliit na box na pula. Binuksan niya yun at may laman na bracelet na may iba't ibang uri nang bato. 

"Every time I found precious gems, I was praying that someday, I'll found you because you are the most precious. I never thought that I can give it now in your birthday." nang sinubukan niyang isuot yun sakin ay pinigilan ko siya. 

"What are you up to? Bakit mo to ginagawa sakin?" nanlamig ako lalo nang paglingon ko ay umiiyak na pala siya. 

"Happy birthday. Sorry kung nalanta na yung bulaklak, pero yung mga stationaries are all sealed. And that bracelet, I just recently done assembling it, just for your birthday." *sniffs*

Napailing na lang ako habang hinihimas noo ko.

"Sorry pero, di mo dapat ginagawa to."

"Bakit? bakit hindi?--"

"--Dahil anjan na si Cley" deretso kong sagot. Yumuko lang ako dahil ayoko siyang pagmasdan. Ayokong maawa sa kanya. Kahit di ko maintindihan pero ayoko nang maniwala. 

"Tanggapin mo  lang please, kahit yan na ang huli. Mapanatag lang ang loob ko. Araw araw kong pinag-isipan yan. *sobs* kahit di mo na galawin wag mo lang itapon *sobs*" walanghiya sitwasyon to, kahit ako maiiyak na. 

"Arsen, nagpapasalamat ako sa lahat nang sakripisyo mo para maligtas ako, kami at di ko makakalimutan yun. Sana maging normal na sa atin ang lahat at kung ano man ang nangyari noon ay kalimutan na natin. Let's be happy for our situation now. Alam kong kung ano man nararamdaman mo sakin noon, it's just a cause of how you are rasied by Yarry, I understand that--"

"Di kita kinalimutan, Sica. Lage kita iniisip at kung ano man nararamdaman ko noon, di nawala yun. Sica, mahal parin kita."

"You just heard me right? Anjan na si Cley at masaya ako sa kanya. Can you please stop fooling around?"

"Seryuso ako *sobs* mag eexplain ako about what happened between me and Gelo."

"Pleaaase" diin ko. "Tama na, I... I don't care. Then... let's end everything here and making all clear that there is nothing between you and me."

"Sica?" 

Dali dali kong pinunasan mga luha ko nang madinig bosis ni Cley. He was also shocked to see the both of us here kaya agad ko siyang nilapitan. Ayoko nang guluhin pa sarili. I am doing the right decision. 

"Hi, uhhh, mamaya na lang siguro ako maliligo. Tara?" aya ko. She's just rolling his eyes around the room and for sure he is confused bakit may ganitong set-up sa loob. 

"Yeah, dad prepared some food, just in case you are hungry."

Arsen's POV

My hands are shaking putting back the bracelets inside its box. I sat down on the floor lean my head on my knees. Ang sakit! Sobrang sakit! Kahit anong gawin ko, mula noon, ayaw mo pa rin sakin. 

I'm jealous, I'm hurt. I miss you, Sica and I love you so much. Akala ko dati pag nakita kita,  magiging masaya ako pero bat lalo akong nagdurusa. Ang hirap makahinga pag iniiwasan mo ko. Parang sinasaksak lage dibdib ko pag naiisip kong galit na galit ka sakin, na kahit sguro pagkakaibigan di ko na maasahan pang maranasan ko.