အပိုင်း(၈)

1K 94 3
                                    

"မေရီ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အဆုံးစီရင်ခဲ့တယ်။"

"ဘာပြောတယ်။"

အဆုံးစီရင်တယ် မဖြစ်နိုင်ဘူး။
မဖြစ်နိုင်ဘူး။

လုံးဝမဖြစ်နိုင်ဘူး။

.
.
.
အချစ်တစ်ခုအတွက် အသက်တစ်ခု စတေးခဲ့သည်ကို မည်သူက သိမည်နည်း။

ကာယကံရှင်ကိုယ်တိုင် ဖွင့်ဟဝန်မခံခဲ့လျှင်
မည်သူ သိနိုင်မည်နည်း။
.
.
.
မှောင်ရိပ်ကျနေသော အခန်းငယ်တစ်ခု။

လက်များကို ကြိုးဖြင့် ချည်နှောင်ခြင်းခံထားရသော မိန်းကလေးငယ်။

နောက် ယောကင်္ကျားလေးတစ်ဦး။

"မင်းတို့ နှစ်ယောက်တည်းက

တစ်ယောက်ပဲ အသက်ရှင့်ခွင့် ရမယ်"

"ဘယ်သူ လောကကြီးထဲ နေခဲ့ချင်လဲ"

မိန်းကလေးငယ်က ငိုကြွေးရင်း။
ခေါင်းအတွင်တွင်ခါနေသည်။

ယောကျၤားလေးကတော့ အံ့ကို ကြိတ်ရင်း။
မိန်းကလေးငယ်နံဘေး မှီရင်း။

"မင်းတို့ သူမကို လွှတ်ပေးလိုက်!!"

"ငါ့ရဲ့​အ​ဖေဘယ်လောက်ထိ ချမ်းသာလဲ?
မင်းတို့လည်းသိတာပဲ။

ငါ့ကို ပြန်ပေးဆွဲပြီး ငွေတောင်းလိုက်။

မဟုတ်ရင် မင်းတို့ ဘာတစ်ပြားမှ မရပဲ

အသက်ထွက်သွားလိမ့်မယ်။"

"ဟား ဟား သေခါနီးကောင်ကများ
စကားကြီးစကားကျယ်ပြောလို့ပါလား...

ဟာ့ဟား ကောင်မလေးကို ခေါ်သွားလိုက်တော့။"

"ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း "

အတင်းရုန်းကန်ကြောက်လန့်နေသော မေရီ့ကို ကျတော် မကြည့်ရက်တော့။

"တောင်း တောင်းပန်ပါတယ်
သူမကို လွှတ်ပေးလိုက်ပါ ကျတော် အနူးအညွှတ်တောင်းပန်ပါတယ်။"

ချားလ် ထို လူတို့ရဲ့ ခြေရင်းဝပ်ကာ တောင်းပန်နေပေမယ့် အရာမထင်ခဲ့ပါ။

သူ့ကိုပါ ရိုက်နက်နေကြတော့ အားအင်တွေချည့်နဲ့ကုန်သည်။

အမုန်း၏အခြားတစ်ဖက်•On The Other Side Of The HateWhere stories live. Discover now