Çünkü sen, nerede olmadık kadın var onu seversin. Anlıyor musun? Sen nerede senin canını acıtacak, kendine bağlayacak, kendisini hayatının merkezi yaptıracak, ondan başka bir şeyi düşündürmeyecek kadin, ordasın. Hiç ağlama boşuna. Hiç ağlama diyorum. Kaldır kafanı, bak bir aynaya. Kaldırsana. Acıma kendine, bak bir. Ne kadardır gülmediğinin farkında mısın? Bu yüzün neden hep asık? En güzel zamanlarını böyle mi geçireceksin. Yapma Allah aşkına, değer mi? O seni üzüyorsa zaten sevmemiştir. Sevseydı dayanamazdı. Sana diyorum. Canın yanıyor evet, hissediyorum. Görüyorum. Ama yapma. Anlıyor musun? Yeter. Güçlüsün sen. Ağzını büküp, kafanı sağa sola sallama öyle, gayet güçlüsün. Onsuz yapabileceğini ikimiz de biliyoruz. Neden yapamayacaksın ki? Söyle bana. O kim ki? Kim o? Kaç aydır hayatında, kaç senedir birliktesin? Cevap veremezsin. Daha önce de aynısı oldu. "Onsuz yapamam" dediğin kim var şimdi yanında? Hiç. Aklına bile gelmiyorlar. Bu da aynısı. Bu da öyle. Uğraştın işte yeter. Umruda olsaydın, biraz olsun umursasaydı seni oda uğraşırdı. Kendini kahretme boşuna. O böyle biri, değiştiremezsin. Onu böyle kabul ettin. "Dayanamıyorum" diye mırıldanma. Ben anlıyorum tamam da, o anlamıyor. Anlasaydı zaten böyle olmazdı. Yazık gözlerine. Sen ne olduğu bile bile başladın. Sen yaptın kendine. Sil şu göz yaşlarını nolur. "O benim herşeyim" demekten vazgeç. O senin için son, ama sen onun için öyle misin? Öyle miymişsin., sordun mu hiç? O da senin gibi hayaller kuruyor mu? O da geleceğinde seni yanında istiyor mu? O, seninle her sabah kahvaltı yapmak istiyor mu? Yediği, içtiği, gördüğü her şeyde aklında mısın? O da seni anlatıyor mu? O da senin gibi kör kütük seviyor mu? Evet desene. Söyle hadi. Söylersen susacağım da, diyemiyorsun. Kaybetmekten korkuyorsun. İlk defa korkuyorsun. Çok korkuyorsun. Ona bir şey olsun, size bir şey olsun istemiyorsun. Ağlama nolur, benim içim yanıyor. Onu nasıl sevdiğini biliyorum, herkes biliyor. Ama bazen seversin, ötesi olmaz. Sen söylemiştin bunu.
