Odmienna 1&2

Rozdział 1

Po godzinie do baru weszła dwójka mężczyzn widać że wypili za dużo. Jean poszła ich obsłużyć, a oni zaczeli ją podrywać czyli typowe. Podeszłam do nich

- Ej chłopaki, patrzcie jak dupa idzie.

O nie miarka się przebrała zaraz będą kwiatki od spodu wąchać

- Może trochę kultury

Powiedziałam a oni się uśmiechneli szyderczo, w rogu zauważyłam mężczyzne o czarnych bujnych włosach którego oczy wyrażały pustke, przyglądał się mi.                 

-A co nam zrobi taka laska?

Powiedział drugi mężczyzna. A żebyś się nie zdziwił.                                   

 -Wiele Krzywdy.

Powiedziałam pod nosem uśmiechając się wariacko.No co? Pracowałam kiedyś dla Joker'a Kiedy miałam 10 lat znalazł mnie na ulicy i się mną zaopiekował. Wiem dziwnie to brzmi ale taka prawda. Oni wstali, jednego kopnełam w krocze, drugiemu sprzedałam sierpowego, i tak na zmianę. Oni w końcu padli na podłogę myślę że nieżywi.

Uciekłam z miejsca mojego pracowania i pobiegłam do mieszkania .

Padłam na łóżko płacząc, obiecałam kiedyś sobie że nikogo już nie zabije. Mam dosyć, dosyć wszystkiego!

Ubrałam czarną sukienkę do kolan, kapelusz czarny z rądem, czarne rękawice i okulary przeciw słoneczne. Spakowałam się po czym wszystko włożyłam do przyczepy którą podpiegłam do mojego motora.

Zaczełam jechać tam gdzie mnie poniesie, przy czym cały czas czułam się obserwowana. Szybko wjechałam w zarośla ponieważ usłyszałam dźwięk radiowozów. Przebrałam się w strój do walki, odpiełam naczepę. Patrzę na telefon jestem w okolicach Nowego Jorku! Niech gęś kopnie! Zrobią na mnie zasadzkę, okej tylko spokojnie. Co ja siebie oszukuje.

Nagle w moją stronę zaczoł lecieć młot, więc go złapałam, spojrzałam w stronę z której leciał. Stali tam z szokowani avengersi, odrazu rzuciłam w kapitana młotem a on poleciał w tył zaczełam z nimi walczyć ale dostałam jakimś sirodkiem usypiającym. Ostatnie co powiedziałam to :

-Popamiętacie mnie...