Fight For Love 1: The Rule

Chapter 16: #JeSin

Devesin's pov.

It's ready getting late, im still with this guy named jecko we are at our classroom sitting far from each other, ayaw kong tabihan yan, duh!

"Bakit hindi tayo mag pa register ng mga students na pweding isali na matatalino?" Sabi ko.

"Pwede, pero-- sge pwede na yun" he just agreed, "but we need posters so that students are alerted from this program."

"No problem." Sabi ko "Nagpadelivered na ako kanina pa so yeah."

"When will it arrive?."

"In 30 minutes. "

Natahimik kami ng ilang minuto pero napansin ko lang na nag ring phone ko.

Its papa.

"Pa . . . "

( "Hello My daughter, I have a surprise for you, at lalong ikatutuwa mo" )

Nabigla ako sa sinabi ni papa sa kabilang linya, Surpresa?

"Pa, What do you mean?"

( "May ipa m-meat ako sayong lalaki, anak ng ka bussiness partner ko, his name is--")

*tot*tot*tot*

Pinatay -- in-end call ko na yung tawag ni papa, i know it's rude but i can't handle does situations anymore! Im sick of it.

I hate this life.

"Hey are you ok?" Tanong ni Jecko sa akin, "why did you feel so down now?"

"Of course i am, i just-- fine im not." I said, its so hard to pretend.

"Sino tumawag."

"Do you need to know?"

"Of course"

"Why"

"Because i want to, so who?"

"My dad.",

"Oh? Ano problema doon?" Curious na tanong nya.

"Ganito kasi, diba, itong mga ka-bussiness partners ni papa pinagkakasundo nila ako sa mga anak nila, hindi nga ako iniintindi ni papa eh, yung gusto nya na mataasan at sumikat yung kumpanya namin, it's just hard for me that i think he's just using me for that reason, im sick of it and i hate it."

Halata naman na nagulat sya sa mga inexplain ko sa kanya, Yes, Pinagkakasundo ako ni papa sa mga walang kwentang anak nilang ka b-buissness partners.

"Hoy, ayos kalang ba dyan? Your spacing out." Tanong nya saakin.

"Oo, tara na. Punta na tayo sa music hall, baka nanduon na silang lahat" pag aaya ko..

Hindi ko alam parang tinamad akong maglakad eh, tinamad na ako! Hayst, kagabi pa masakit ulo ko eh kaya tinatamad ako sa mga bagay bagay.

"Bilisan mo" sabi nya na nauunang nag lalakad saakin.

Nabigla nalang ako sa inasta nya,He held my hand and smiled like he's planing on something.

Ano balak nito?.

"Let's go run" sabi nya at sabay hablot saakin palabas ng room.

Halos mainis ako sa kanya dahil hindi man lang nya hinintay ang magiging sagot ko, but aside from that i secretly smiled out of the blue.

This guy, malay ko ba ang gaan ng loob ko sakanya kahit kailangan kilalanin ko sya bilang kalaban, i just.

I just feel warmed and safe when he's around, and holding my hands. . . . .

***