Fight For Love 1: The Rule

Chapter 28: I'm in.

Laika's pov.

"Laika, ano na?. Kami ba kakampihan mo?, o yung mga kaibigan mo na pinag tabuyan kana?" may galit sa boses ni jasmin sa oras na sinabi niya 'yon.

Nandito kami ngyon sa isang mababaw na bulubundukin.

"K-kayo-- p-pero kasi-- ewan ko, naguguluhan ako. It's hard for me to decide kasi biglaan, i can't just forget them because their like my own sisters."

It's hard to say. Gusto ko man silang kalimutan pero hindi ko yata kaya, parang kapatid ko na din sila. Kahit na nakikita ko mismo kung paano niya ako tinataboy ngayon, masakit para sa'kin pero na sa loob ko pa din ang pagmamahal ko sakanila na kailan man hindi mabubura.

"Try to. Kase kami yung may kayang bigyan ka ng halaga at importansya. Hindi katulad ng mga taksil mong kaibigan na iniwan kalang basta basta at ipinag tataboy na parang hindi kana kilala." Giit ni julia.

"Right, kami yung mga taong kaya kang tanggapin ng buo." Sabi ni Juliana at niyakap ako.

Sumunod yung tatlo at yumakap narin. Masakit padin sakin yung tinataboy na nila ako, sobrang sakit para sa'kin nun, pero ano pa bang magagawa ko? Nangyari na eh.

"Laika. . ." Napa lingon ako kay Julia sa seryosong tono nya.

"Hmm?"

"Just take this. . ." Sabi ni Julia at binigay saakin ang isang baril at tinago niya sa jacket ko,

Nagulat ako at hindi maipinta ang reaksyon ko sa ginawa niya. . .What is this?

"W-wait. . .Why are you giving me the gun?"

"Sasamahan moba kami?" Nag simula akong kabahan sa tinanong ni jasmin.

"Pag hihiganti kalang naman namin" Paglilinaw ni juliana

"They betrayed you laika . . . It's time to rise, show them na hindi ka duwag, show them the true you."

The true. . . me?

"Sasamahan mo ba kami?"

Will I?

Hindi ko sila kayang saktan, pero sobrang sakit na kasi ngayon ang ginagawa nila. After years we've been through hindi ko aakalain na aabot sa ganito, yung hindi pag usap nila sa'kin, yung pag taboy nila sa'kin-- masakit na. . . Hindi kona kaya.

She, started it. . . And im gonna end it.

"S-sasamahan ko kayo."

Kinuha ko yung baril at tinago na mismo sa bulsa ng jacket ko. Im sorry if i'll do this, but i've made my decision.

Third person's pov.

Dumiretsyo ang dalawang grupo sa GW building kung saan naroon si Mr yu.

Tumatakbo sila ngayon habang hinahanap ang manager nila. Ipapaalam nila ang nangyayari kay laika na nasa pamahak ito.

Halos nakalahati na nilang inikot ang Building kaka hanap sa manager nila.

Napaisip si Zain at sinabing ". . .Why not, Mag hiwahiwalay tayo. Para agad natin makita, me and daren, then jecko and devesin, and krisha and scarlet and. . . Mike and Xyra."

Aangal sana si Xyra pero, nag takbuhan na lahat para maghanap.

"Bakit lagi nalang ikaw sinasama saakin? Tch!" Iritang sabi ni Xyra at tumakbo na.

Sumunod naman si Mike dito. . .

Napatigil ang dalawa sa pagtakbo ng Makita Nila ang Manager nila.

"Manager!" Sigaw ni Xyra. Pero ang akala nila si Mr yu yun. Pero nagkamali sila ng Akala.

"Magtanong nalang kaya tayo?" Mike

Hindi na sumagot ang Dalaga at kinausap ang isang nagt-trabaho sa loob ng kumpanya.

"Do you know where Mr. Yu is?"

'She's always cold huh?. It suits her' nasa isip ni Mike.

"Ah. Ma'am, He's on a Vacation, In Batanes. Sa susunod na month palang po uuwi."

"Thanks."

Mike's pov.

Habang nagtatanong sya-- nung marinig ko ang boses nya noong nagtanung sya. Her voice is still. . . cold.

Mag aaya na sana akong bumalik at sabihin sa iba na wala si Mr.Yu sa loob ng building, pero natigilan ako ng napaharap ako at nakitang umiiyak siya.

"L-laika. . ."

Parang naawa ako sakanya. Ikaw ba naman nawalan ng Kaibigan-- i mean, na kidnapped. Tapos nagpagod ka sa kaka hanap sa wala.

"Stop crying."

"W-why? Sa dinami dami ng iba diyan. Bwiset! Wala talaga akong kwenta!. Hindi ko man lang kayang protektahan si Laika!. Wala lang kasi akong ginawa kung hindi tuunan ng pansin ang init ng ulo ko. . .I shouldn't. . . . This. . .t-this . . . This wouldn't happen if im--"

I didn't let her continue-- i just found myself hugging her tightly and that made me wanna scream like fvck. Fvck, why am i doing this?.

"I-it's gonna be okay, don't Cry. Every problem has solutions, so stop crying. Don't worry i'll be here beside you, i already promised, right?. Even tho, you ignore me many times, even tho you curse me many times, even tho you hate me-- or hate being with me. . . . I don't give a damn. So, i will promise that whatever happens, i will do everything that's possible to keep you safe, I'm here. I'll stay with you, till this ends."

I don't fvcking know why am i doing this kind of sht, i am not this-- hindi ako 'to. Darn, why am i changing when im close to her?

"Why do you keep on protecting me?"

Im already fvcking facing a heart attack.

"I. . . i don't know-- what matters is you'll be safe."

My heart started to beat faster when she hugged me back. Why is this girl make me do this things? Damn.

"Salamat. . .Mike"

Parang bumigat yung mga yakap niya, w-wait. Is she fainting?!

Agad kong binuksan ang mata ko at nakita kong naka yakap din ang iba-- oh shit.

All of them are here.

"GROUP HUG!"

Napangisi ako ng sumigaw sila-- am i. Smiling? Oh shit. No, n-no im not-- your not mike-- you are not-- right, im not.

"Talagang nakaya nyo pa maging masaya sa sitwasyon na 'to?" Sabat ko, akala ko bibitiw na sila sa yakap dahil sa tono kong inis na inis na.

"WAHAHA, mahahanap 'din natin siya. Don't worry, we can do this!" sabi ni silver.

A minute passed, we decided to continue finding laika.

"Who will help find, Laika?. Save her?, Sacrifice for death, sinong sasama?"

S-sacrifice from what?

Devesin lended her hand first on the center, everyone lended their hand even me. But only on didn't-- xyra.

"I won't let them change laika's mind, i won't let someone die. I won't let someone sacrifice, so. . . so after this. . . can you all promise that no one will face death till the end?. . . "

As expected. . . she doesn't want anyone in danger because of a situation.

"Promise"

Sha placed her hand infront and that made us all smile.

"Im in, let's start this-- and end it."

***