Fight For Love 1: The Rule

Chapter 69: Devesin|Jecko

Devesin's pov.

Magdamag akong naka tingin sa Lalaking eto. Natutulog, mukhang kabayo. Its already 10 in the night. Hindi ko nga na pag desisyonan man lang na Umuwi eh, Gusto ko kasi siyang bantayan.

Nasa loob ako ngayon ng Kwarto kung saan siya nag pa pahinga.

"Dev.?" Nagulat ako ng may mag salita sa bantang pintuan.

Napa tayo ako at Lumapit siya saakin. Hala.

"Bakit nandito kapa?" tanong niya sa akin. Napa kamot ako sa Ulo ko.

"Eh.. Basta!" pag pa palusot ko. "Ikaw, anong ginagawa mo dito?"

"Binabantayan si Scarlet Syempre
^///^" yieeee

"Bati na kayo ni Scarlet?," tanong ko sa kanya.

"Of course!, ako pa. Hindi naman ako matitiis ni Scarlet, Eto? Ang gwapong Katulad ko at Gentleman na--"

"Na sinaktan siya?" tuloy ko sa sasabihin niya.

"Luh. Ikaw naman oh!, wala kabang tiwala sa akin?"

"Syempre meron."

"So ano nga ginagawa mo sa room ni Jecko?. Uyy~ baka may balak ka ah?"

"W--"

"NAKU! wag mo nang ituloy, Kung sakali lang sana. Ako ang ninong niyan pag meron na ah?"

"Sira kaba?, i mean. Gusto ko lang siyang bantayan kaya nandito pa ako. I just want to feel safe when hes beside me. Thats all"

"Ahh. Kala ko ano na eh!. Ikaw a Devesin, Tatanungin lang kita. May gusto kaba kay Jecko?" tanong niya.

Those words came from my mind and shot derectly on my Heart. Its beating fast. Isa lang naman ang sagot ko nung akala ko hindi ko na siya makikita muli eh.

"Siguro nga.. Siguro nga siya na yung lalaking hinihintay ko"

Jecko's pov.

"Siguro nga.. Siguro nga siya na yung lalaking hinihintay ko"

Kumirot ang puso ko sa sinabi niya. T-talagang g-gusto ako ng babaeng gusto ko rin?. Seryoso ba?. O nababaliw na ako kasi kaka Galing ko lang sa Surgery-- eh anong epekto nun?-- teka!!!. ANO BA PINAG SASABI KO? --.--

"Sabi na nga ba eh. Kung alam mo lang Devesin" gusto kong matampal si Silver baka masabi niya.

"A-ang alin?" tanong niya

"Dont ask me Devesin, You better ask Jecko. Btw, aalis na ako ah? Ba bantayan ko pa si Scarlet eh. Byeee! Alagaan mo si Jecko" Sabi niya.

Narinig ko ang pag sara ng pinto at alam kong umalis na si Silver, naramdaman ko naman ang pag lapit niya sa gilid ko. Sheyt! Kinikilig akow!!

"Hindi ko man alam ang sinasabi ni Silver." Sabi niya. Sino kausap? "Pero kahit ano man yun, Hindi importante para sa akin ang mga salitang sinabi mo sa kanila.. Ang importante, Kasama na kita ngayon. At nasa mabuti kanang kalagayan. Akala ko nga Nung nabaril ka, hindi na kita makikita pa. Nawawalan ako ng pag asa ng tinitignan ka bawat minuto na pag pikit ng mga mata mo, Hindi ko alam ang gagawin ko, Pero ang pinakinggan ko ay ang sinisigaw ng puso ko, Kailangan lumaban ako, Kailngan kong ipaglaban ang Lahat ng Tulong mo, Ng lahat ng Pagsagip mo sa akin. At lalo na sa nangyari sayo ngayon..."

I heard her snobing and Right now i know shes crying, Is it because of ms again?. Sinisisi ko na ako ang dahilan kung bakit siya umiiyak.

"alam mo ba nung time na yun?. Akala ko hindi na kita makakausap pag dating ng panahon, Akala ko hindi na kita makikita na akala ko ang tanging letrato mo na lang ang Tinitignan ko, akala ko. Hindi na kita mayayakap pang muli, Akala ko non, mawawala kana sa Piling ko. Gusto ko na talagang sumuko nun, Pero wala eh. Ang pag pikit mo, ang mga ngiti mo at ang mga T@rantadong kalokohan mo. Sa tuwing naiisip ko lahat ng Yun, Yun ang mga Bagay na nag ibibigay lakas sa akin para Lang i paglaban kita. Jecko, mahal--"