Na granicy BILLDIP

Plaża

Po przegranym zakładzie byłem psychicznie załamany. Unikałem Billa jak naczyń, które kiedyś w końcu będzie trzeba umyć. A demona też nie można unikać w nieskończoność. W nocy nawet wykopałem go za drzwi. A teraz rano przeszywa mnie swoim jadowitym spojrzeniem. Mabel wraz z Willem próbowali rozgryść co międy mną, a Billem się zadziało. W głowie mojej siostry pewnie były same brudne myśli.

Śniadanie przesiedzieliśmy w ciszy ale po nim Mabel już nie wytrzymała.

- Mam już dosyć tej ciszy! - uniosła się. - Jedziemy się integorwać nad morze - już miałem się wtrącić - i mam gdzieś wszelkie sprzeciwy.

- Teraz? - wyjąkał żółty demon, któremu też za bardzo nie pasowała opcja wycieczki.

- Ale już! No ruchy! Na góre za sówać po rzeczy! - była pardzo poważna.

Nie było co dyskutować, a o zaprzeczeniu nie było ani mowy. Chociaż może trochę wypoczynku nad plażą mi się przyda. Miejmy tylko nadzieje, że nie będzie dużo bachorów i plażowiczów.

Wybranie ubrań na dwa dni nie było dla mnie łatwe. Nabrałem tego tyle, że ledwo się z Billem zmieściliśny w jednej walizce. Zapakowaliśmy walizki do samochodu, który jakimś cudem Mabel porzyczyła. A przynajmniej tak powiedziała. Mam tylko nadzieje, że on na pewno nie jest kradziony.

Mabel prowadziła, obok niej siedział Will, a ja z Billem zajeliśmy miejsca z tyłu. W radiu puszczali jakieś mało znane piosenki, które zna tylko ktoś kto zabłądził w internecie. Oczywiście demon przysunął się maksymalnie jak się dało do mnie. Po pewnym czasie zaczęło mnie to jednak wkurzać i chciałem jakoś go odciągnąć. Niestety zasnął i nie miałem serca go budzić. Przykryłem go swoją bluzą, a ten jeszcze bardziej wtulił się w mój bark. Spiąłem się a moje policzki przyjeły kolor czerwieni. Coś czuję, że ta droga będzie bardzo długa.

Mieliśmy raz postój i w tedy postanowiłem wreszcie obudzić Billa. Potem już nie spał.

Na nasze szczęście na plaży nie było tak dużo osób jak zakładakiśmy. Nasz pensjonat znajdował się tuż nad plażą.

- To ja idę po klucze do pokoji a wy wypakójcie walizki - tak właśnie zrobiliśmy.

Nie wiem czemu ale torba mojej siostry była najcięższa i to ja musiałem ją nieść.

- Coś ty tam wpakowała? -zapytałem. Staliśmy na korytarzu.

- Wszystkie potrzebne rzeczy - wzruszyła ramionami.

Okazało się, że pokoje są trzy i jedno osobowe. Mabel oczywiście należał się jedno osobowy. A w naszym pokoju - oczywiście jak na złość - znajdowały się dwa łóżka. Jedno małżeńskie, a drugie osobowe. Ściany były wyłożone w bordzowe tapety z wzrami. Było też wyjście na balkon i przestronna łazienka. Kuchni nie było, ponieważ znajdowała się ona na parterze.

Jako pierwszy zająłem łóżko, którę było przeznaczone dla jednej osoby. A to drugie zostawiłem bliżniaką. Nie byli z tego powodu zadowoleni.

- Dipper proszę zamień się - mówił Will. - Ja nie chcę z nim spać. Na pewno mnie zepchnie w nocy albo wywali do innego wymiaru.

A ja co miałem powiedzieć. Do mnie pewnie zacznie się migdalić aż w końcu ulegnę i zgodzę się na to lub po prostu wykopie go za drzwi.

- Nich będzie - zgodziłem się - ale wisisz mi przysługę.

- Dzięki Dipper - wyściskał mnie.

Teraz jeszcze bardziej bendzie mi ciężko unikać Billa ale nie wiadomo co by zrobił bratu. Przecież on jest zdolny do wszystkiego.