فى الطريق
مريم : ندى علشان خاطرى ممكن توافقى بقى أننا نروح نكشف
ندى : لا ياروما مش هروح والموضوع دا يتقفل احسن
مريم : لا طبعا مش هيتقفل ابدا لازم تروحى الموضوع يقلق
ندى : لا يقلق ولا حاجه بس انتى بتحبوا تعملوا مشكلة من لا شئ انا كويسه جدا الحمدلله
مريم : ماشى ياحبيبتى يارب دايما تكونى كويسه نرجع بقى للموضوع التانى
ندى : خير موضوع ايه بس
مريم : موضوع احمد اكيد هو فيه غيره
ندى : انتى ليه ناوية تنكدى عليا النهاردة حرام عليكى
مريم : ياندى انتى مفيش زايك انسانه مؤدبة ومحترمة والف واحد يتمناكى حرام تعملى فى نفسك كده
ندى : ايوه يعنى تقصدى اى
مريم : اقصد انك تسيبك من احمد انتى عارفه اخويا هو شايفك كااخت وصديقة بس مهما ما يحصل هيفضل كده فبلاش تضيعى شبابك وسنك على الفاضى بسببه
ندى : ياروما ماانتى عارفه انا بحبه جدا وكل لما أحاول أقرب منه هو يبعد مش بايدى
مريم : مش عارفه اقولك ايه بس إللى ربنا عايزه هيكون ولو خير ليكى هيبقى من نصيبك ان شاء الله
ندى : ان شاء الله اه صح يابنتى خالد كلمنى ومدايق جدا
مريم : ليه بقى
ندى : لانه مستنى معاد من الأستاذ أخوكى علشان يجى يتقدملك رسمى بقى من باباكى واخوكى مطنشه خالص
مريم : ايه بجد ياندى معقول هيجى فعلا
ندى : اه طبعا يابنتى دا خلاص واقع لشوشته
مريم : يوه حبكت نوصل دلوقتي كان نفسى اعرف اى إللى حصل
ندى : هبقى اقولك بعدين بقى يلا نطلع علشان اخوكى لو شافنا واقفين كده هيطلع عنينا
فى بيت مريم
احمد : مالك يا ندى مريم قالت انك تعبانه سلامتك
ندى: ماليش بس شوية برد مش اكتر
محمد : سلامتك يانودى طب حاسه بايه دلوقتي ياحبيبتى
ندى : الحمدلله يا عمو انت عامل ايه وحشتنى اوى
محمد : بخير ياحبيبتى وانتى وحشتنى أكتر
أمينة : تحبوا أمشى انا فى اى يابت انتى ناوية تخطفى جوزى منى والا ايه
ندى : بصراحه اه
محمد : وانا معنديش مانع
أمينة : بقى كده طب خليها تنفعك بقى
ندى : هو احنا نقدر نستغنى عن حضرتك بردو
أمينة : ايوا ايوا اضحكى عليا
ندى : لا والله ياخالتوا انتى عارفه
( ولسؤء الحظ ان أثناء كلامهم موبيل ندى رن وكان مع مريم )
مريم : الووووو
الدكتور : الووووو آنسة ندى معايا
مريم : فى سرها(يا بنت الايه ياندى مين دا يا جزمة) اه انا ندى مين حضرتك
الدكتور : انا دكتور رأفت ازيك
مريم دكتور اى دا في اى : الحمدلله خير يا دكتور
الدكتور : مع الاسف مش خير إللى كنت خايف منه حصل انا كنت عايز اقولك ان الاشاعه بتاعتك بتقول انك مصابة بكانسر فى الخلايا العصبية بالمخ ولازم اشوفك بقى ف اقرب وقت علشان نكرر هنعمل اى ف الفترة الجاية
مريم : ايه ازاى يا دكتور إللى بتقوله دا
ندى : اى يا بنتى ماما اللى اتصلت والا مين
مريم : انتى ازاى متقوليلش انتى متخلفة ازاى تخبى دا علينا علشان كده مكنتش راضية تعملى إشاعة ولا كنت عايزه تكشفى الدكتور قال ان عندك كانسر ازاى دا حصل
ندى : مريم أهدى كل شئ نصيب بس انتى لازم توعدينى ان دا يكون سر بينا
مريم : سر أى بس مينفعش إللى بتقوليه دا انتى لازم تتعالجى ولازم كلهم يعرفوا
ندى : مريم انا عملت بحث عن المرض دا واكتشفت انه علاجه غالى جدا واصلا نسبة شفائه قليلة جدا
مريم بعياط : لا متقوليش كده انتى اكيد هتعيشى وتخفى ندى انا مقدرش أعيش من غيرك
ندى : يابنتى أهدى الموضوع مش محتاج كل دا إللى عايزه ربنا هيحصل أهدى بس علشان مامتك لو دخلت علينا هتقلق عليكى
مريم : انتى ازاى كده كل دا مش فارق معاكى ازاى واخده الأمور بالبساطة دى
ندى : مريم انتى عارفنى كويس الحمدلله على الاقل انا لسه فاضل وقت فى عمرى ... انا اهم حاجه عندى أن الوقت دا اقضيه مع احمد نفسى أفضل معاه نفسى لما أموت يكون هو اخر واحد اشوفه بجد دى امنيتى الأخيرة
مريم : لا متقوليش كده انتى هتعيشى وهتتجوزى احمد وهتكونى كويسه انا واثقه من كده
ندى : مريم بس مامتك شكلها جايه علشان خاطرى كفاية عياط وحياتى عندك
مريم : حاضر خلاص
امينه : ها بناتى الحلوين بينموا على مين المرة دى
ندى : عليكى طبعا يا قمر انتى
امينه : ياجزم عليا ليه بقى
ندى : اه طبعا كنت بقولها انى لازم اتجوز عمو محمد حبيب قلبى بس قلقانة منك
أمينة : يالهوى عليكى مش عارفه امتى بقى تتجوزى وتبعدى عننا بقى
مريم : لا ندى مش هتبعد عننا متقوليش كده يا ماما
ندى : اه طبعا ياقلبى انا على قلبكم
أمينة : طب يااختى انتى وهى قوموا ظبطوا معايا الشقة علشان بكرة تكون نضيفه
مريم : لا خلى ندى انا هعمل معاكى
ندى : لا لا هقوم اساعدكم طبعا
امينه : اى الحنية دى كلها ياروما لا لا انتى مش طبيعية النهاردة
ندى : انا كمان بقول كده ياخالتو اكيد البت دى فيها حاجة اه صح اكيد بتعمل كده علشان اجبلها هدية حلوة فى عيد ميلادها
مريم : لا يا اختى انتى اصلا عرة مهما ماهعمل مش هتعبرينى بحاجه
ندى : يابنتى اصلا كفاية انى هحضر عيد ميلادك دى فى حد ذاتها هدية
مريم : اكيد يانودى دى اجمل هداية والله ماعايزه غيرها بس مايمنعش بردو انك لازم تجيب هدية اقسم بالله اللى مش هيجيب مش هدخله اصلا
ندى : اه منك مادية حقيرة
امينه : يلا يابنات
مريم : حاضر ياماما جايه ندى روحى انتى بقى رايحى شوية فى اوضتى ماشى
ندى : خلاص ماشى
فى النادى
خالد : احمد كنت عايز اسالك اى رايك في ندى
احمد : ايه السؤال دا
خالد : بس جاوبنى ياعم
احمد : ليه طيب
خالد : عايز أعرف
احمد : عادى يابنى هى محترمه وكويسه وبنت ناس وكفاية أننا متربين مع بعض من صغرنا
خالد : انت تعرف أنها بتحبك
احمد : عارف بس انا بعتبرها اختى ومش هينفع اشيلها من المكانة دى ابدا
خالد : بتقول كده على اساس ايه انت اصلا عمرك مااديتها فرصة واحده دايما وأسلوبك معاها بارد اوى
احمد : طيب طيب غير الموضوع دا هى الساعه كام
خالد : الساعه دلوقتي 4 ليه وراك حاجه
احمد : اه يدوبك امشى انا علشان ورايا حصة الساعه 5
خالد : خلاص ماشى وانا كمان شوية وهمشى مع السلامه
احمد : سلام
نرجع لبيت مريم
أمينة : مريم فى اى كنتم بتتكلموا في اى جواة
مريم : لا عادى ياماما كن بنتكلم عن الجامعه وكده
أمينة : هو صح انتم هتروح يوم فى الاسبوع وتاخدوا باقى الاسبوع اجازة
مريم : قال يعنى احنا بنحبها احنا بنروح تقضية واجب مش اكتر
امينه : لا عداكم العيب بصراحه طب شوفى تليفونك بيرن
مريم : اه فعلا مختش بالى ثانية ياامى دا خالد الووووو
خالد : الووووو وحشتنى
مريم : وانت كمان عامل ايه
خالد : ايه دا مال صوتك
مريم : ماليش
خالد : لا فى هو انا مش عارفك
مريم : مخنوقة شوية
خالد : دا من ايه
مريم : بكرة هقولك بس متقولش لحد خالص
خالد : اكيد ياحبيبتى طب انا هقفل معلش وهكلمك تانى
مريم : خلاص ماشى باى
خالد : باى
مريم : ماما هى نودى نامت
أمينة : اه ياحبيبتى اصلا شكلها تعبان جدا النهاردة
مريم : فعلا معاكى حق طب بصى انا هروح انام شوية معاها
أمينة : خلاص روحى وساعه كده وهبقى اصاحيكم
مريم: ماشى يا ماما
محمد : انا حجزت التورتة لروما بس مش عارف اجبلها ايه
رحمة : يابابا استنى هقولك على حاجه اصلا روما مش هتعمل عيد ميلادها هنا
أمينة : امال هتعمله فين ياسوسة انتى
رحمة : انا سمعت ندى وأحمد بيقولوا أنهم هيعملوه فى مطعم كبير بس روما متعرفش
أمينة : والله احسن بدل مااجيب واجهز ويطلع عينى
محمد : طب مش كده عيب يارحمه بعد كده لما تلاقيهم بيتكلموا مينفعش تسمعيهم هما اكبر منك وممكن يكونوا بيتكلموا فى حاجه خاصة بيهم
رحمة : ماشى يابابا
محمد : على فكرة احمد قالى ان خالد فاتحه فى موضوع خطبته من روما اكتر من مرة
أمينة : بجد ياريت خالد محترم وابن ناس وبيحب مريم وكمان من وقت وفاة أبوه وهو شايل مسؤلية عيلته
محمد : فعلا معاكى حق انا رأيى فيه كده
............................. استوب كدا
