فى الطريق
خالد : ندى عايز اقولك حاجه
ندى : ايه يا خالد قول فى ايه
خالد : عيد ميلاد روما الاسبوع الجاى وانا محتار اجبلها ايه ممكن تقترحى عليا
ندى : يعنى ممكن تجبلها حاجة كدا تكون بسيطة انت عارف مريم بتحب الحاجات الهادية
خالد : ماشى هفكر وأشوف بقى مع انى مش عارف
ندى : انت بتتكلم فى اى بس مش دى المشكلة المشكلة أننا عايزين نعملها مفاجأة حلوة اى رايك لو نروح مطعم يكون شيك ونعملها فيه بارتى حلوة
خالد : اه حلو دا انتى خلاص انتى هتخلصى النهاردة على كام كدا
ندى : غالبا على 7 كده
خالد : تمام هبقى اتصل بيكى ونروح بعد الشغل نشوف مطعم انا اعرفه كويس
ندى : خلاص اتفقنا هطلع انا بقى لاحمد
خالد : تمام خدى بالك من نفسك
ندى : حاضر سلام
فى السنتر
احمد: ايه يا بنتى اتاخرتى ليه
ندى : كنت جايه مع خالد والكلام خدنا بقى
احمد : والله طب واتكلمتوا فى ايه
ندى : كلام عادى وبعدين اتكلمنا على عيد ميلاد مريم
احمد : يابنتى دا لسه يوم الأثنين النهاردة السبت لسه بدرى جدا
ندى : بدرى من عمرك لازم نظبط كل حاجه من دلوقتى
احمد : يمكن خلاص انا هبدا بقى دلوقتى
ندى: ماشى انا هعملك نسكافيه معايا علشان تكون مركز
احمد : تسلمى ي قمر
( اثناء ما ندى كانت مندمجة فى شغلها قطعها رنة تليفونها )
ندى : بنت حلال كنت هتصل بيكى والله انا مش هعرف ارجع مع احمد بقى هروح على البيت
مريم : يا سلام انتى بتتكلمى جد
ندى : اه خليها عليكى بقى وبكرة هبقى اجيلك بدرى
مريم : طيب قوليلى صحيح خالد قالك اى
ندى : كل خير والله قال إنه عند وعده ليكى وان شاء الله هيكلم باباكى قريب
مريم : بجد قال كده
ندى : اه والله بصى هقفل معاكى لان لازم ادخل لاحمد دلوقتى وهبقى اكلمك تانى ماشى
مريم : ماشى باى
فى نهاية اليوم
ندى : اتفضل انت انا هقفل السنتر
احمد : لا لا طبعا انا هقفله وهاجى اوصلك
ندى : لا بصراحه انا مش هاروح البيت انا وخالد رايحين مشوار كده
احمد : مشوار اى دا
ندى : اتفقنا نعمل عيد ميلاد روما فى كوفى شوب كدا
احمد : ايوا بقى فيه اتفاقات من ورايا
ندى : يعنى شوية بصراحه بس دا اللى كن بنتكلم فيه الصبح
احمد : طب هو قالك هيجيلك فين
ندى : قال هيعدى عليا هنا ( وقطع كلامهم رنة الفون )
ندى: الووووووو
خالد : ها ياندى خلصتى
ندى : اه يا خالد انا خلاص خلصت ونازله
خالد : تمام انا تحت ف انتظارك
ندى : ماشى سلام بقولك اى يا احمد ما تيجى معانا
احمد : اجى فين بس
ندى : تعالى بدل ما اروح انا وخالد لوحدنا وكمان انا قولت لماما انك رايح معانا
احمد : خلاص ماشى
ندى : طب يلا بينا
خالد : اى دا انتى لحقتى قولتى لأحمد يابنتى انا كنت عايزها مفاجأة
ندى : انت عارف انا مش بعرف اخبى اى حاجة عن احمد
خالد : اه انتى هتقوليلى
ندى : هو فين الكوفى دا بقى
خالد : هو هنا قريب
احمد : اى دا انت تقصد إللى على اول الشارع
خالد : اه بالظبط هو
احمد :بس ياابنى دا غالى اوى
خالد : لا عادى مفيش حاجه تغلى على مريم
ندى : ايوا بقى هو دا الحب والا بلاش اوعدنا يارب
خالد : احسدينا بقى يا ست ندى اه صح يا احمد انت لحد دلوقتي مقولتليش على معاد إللى اجيب فيها اهلى واجلكم فيه انا مستعجل جدا بجد
ندى : انا من رايى مش شايفه وقت افضل من يوم عيد ميلادها دا علشان الفرحة تكمل
خالد : طب والله دى فكرة حلوة خلاص انا هعمل بنصيحتك
احمد : على خيرة الله ربنا يكتبلكم الخير يا صاحبى هو دا صح
خالد : ايوه هو المكان دا....
فى المطعم
ندى : يجنن يا خالد بجد روما هتفرح جدا لما تعرف
احمد : والله انا شايف انها تكلفة وخلاص
خالد : بقولك اى يااحمد ممكن تسكت انت لو سمحت انا هنزل احجز واجى
ندى : احمد ايه رايك جميل صح
احمد : اه بس الحجز غالى جدا
ندى : بجد مريم دى محظوظة خالد بيحبها اوى وبيعمل كل حاجه علشان يسعدها
احمد : هو فعلا ابن حلال ومش هلاقى زايه لاختى
خالد : خلاص كده كله تمام وبالنسبة للهداية بكرة هتكون جاهزة
ندى : كويس طب انا همشى بقى علشان اتأخرت
خالد : معقول هتمشى لوحدك استنى هنوصلك
احمد : لا روح انت وانا هوصلها متتعبش نفسك
خالد : خلاص ماشى يلا سلام
فى الطريق
ندى : اى يااحمد ساكت ليه
احمد : عادى هقول اى
ندى : اى حاجه يااخى طب اخبار شغلك ايه
احمد : والله يقال انك شغاله معايا
ندى : اه فعلا تصدق صح خلاص خلاص (وفى سرها يوه بقى معقول كده ياربى اعمل ايه بس معاه)
احمد : ندى ندى نددددددى
ندى : اى يا احمد رعبتنى
احمد: فى اى يابنتى بقالى ساعه بنادى عليكى
ندى : مكنتش واخدة بالى
احمد : ماشى انا احتمال بكرة الغى حصة السنتر خليكى على اتصال معايا
ندى : ليه
احمد : عادى بس خارج
ندى : خلاص ماشى زى ما تحب انا اهو وصلت البيت تقدر ترجع انت وشكرا جدا تعبتك معايا
احمد : لا عادى مفيش تعب سلام
ندى : سلام
( عدى اليوم دا على خير تانى يوم الساعه 1 الظهر
تليفون ندى بيرن )
ندى : بصوت تعبان الووووووو
مريم : اخيرا اى يابنتى برن عليكى من بدرى
ندى : معلش بس كنت نايمه
مريم : اى دا مال صوتك انتى تعبانه والا اى
ندى: مش عارفه بس جسمى كله مقصر ومش قادرة أتكلم خالص
مريم : خلاص يانودى انا ربع ساعه وهكون عندك سلام
سماح : يابنتى الموضوع دا زاد عن حده انتى لازم تكشفى مش معقول كده
ندى : لا ياماما انا بخير دا مجرد برد مش اكتر
سماح : لا ياندى انتى عارفه أنها مش مسألة برد مش فاهمه هتفضلى لحد امتى مهملة فى نفسك وفى صحتك كده
ندى : ماما مش معقول كده درس كل يوم انا كالعادة شوية كده وهكون كويسه خلاص بقى الجرس بيرن على فكرة اكيد دى مريم افتحيلها
سماح : حاضر يابنتى
مريم : ازيك ياطنط عامله ايه وحشتنى اوى
سماح : الحمدلله ياحبيبتى بخير بالله عليكى ادخلى شوفى صاحبتك وحاولى تقنعيها انها تعمل اشاعه او تروح تكشف انا خايفه عليها جدا
مريم : متقلقيش انا هشوفها
سماح : ماشى ياحبيبتى ادخلى هى جواه
مريم : نودى
ندى : اى ياروما ادخلى
مريم : أى دا انتى مش هتبطلى دلع ابدا كل شوية تخوفينا عليكى كده
ندى : لا طبعا مش ممكن ابطل
مريم : ماشى ماشى احنا هنكتشف بنفسينا انتى لازم تعملى اشاعه فى أقرب وقت ماشى
ندى : يا بنتى مش مستاهلة والله انا كويسه اطمنى بقولك اى ماتقولى لماما تعملنا قهوة
مريم : لا طبعا مش هينفع وبعدين اى بقى بكرة عيد ميلادى لازم تكونى كويسه بقى علشان ترتبى معايا الشقة
ندى : اكيد ياقلبى بكرة ان شاء الله الصبح بدرى هكون عندك وجايبه كل الزينة وكل حاجه نقصه
مريم : طب انا هنزل بقى معلش علشان عايزه اشترى حاجه لبابا ومش عايزه اتأخر عليه
ندى : ماشى ياحبيبتى سلملى عليه هو مامتك اه صح روما احمد مسألش عليا الصبح
مريم : ازاى بقى اكيد سأل عليكى يابنتى دا ميقدرش يستغنى عنك فى الشغل بالذات يلا يا حبيبتى سلام
ندى : طب استنى انا زهقانه هنزل معاكى احسن
مريم : وانتى تعبانه كدا
ندى : انا كويسه متقلقيش
مريم : طب البسى وهستناكى برا
ندى : ماشى يا روحى مش هتاخر
............................................... استوب كدا
