#فى بيت ندى
عماد : اهلا وسهلا ازيك يا خالد ازيك يامريم ياحبيبتى
مريم : الحمد لله ياعمى حضرتك عامل اي
عماد : الحمدلله ياحبيبتى ماشى الحال
خالد : معلش بقى ياعمى عملنالكم ازعاج انا عارف
سماح : ازعاج اى بس يابنى متقولش كدا انتم مقامكم عندنا فى نفس مقام ندى الله يرحمها
مريم : الله يرحمها انا عارفه ياطنط ربنا يخليكى يارب
سماح : طب تشربوا حاجه الاول والا نتغدى على طول
مريم : غداء على طول طبعا حد يتاخر على أكل طنط سوسو ونفسها الجميل ف الاكل
خالد : اهى على طول هى على الحال دا والله انا خايفه أما نتجوز ونخلف اجى ف يوم القيها كلت ولادنا
مريم : اه ومش بعيد أكلك انت كمان معاهم خد بالك بقى
عماد : ربنا يخليكم لبعض ويكملكم على خير يا حبايبى
سماح : سبها براحتها انت من دلوقتى وهتعد عليها الاكل.. بالف هنا وشفاء ياحبيبتى عشر دقائق والاكل هيجهز
مريم : انا هاجى اساعد حضرتك
سماح : ماشى ياحبيبتى يلا
#فى المطبخ
سماح : اى يا مريم ناوين تتجوزوا على السنة دى إن شاء الله والا اى
مريم : لا خالص ياطنط مش دلوقتي سنتين كدا او تلاته
سماح : يالهوى ليه كل دا
مريم : كدا افضل ياطنط علشان الظروف و وفاة ندى وكدا
سماح بدموع فى عينها : اصيلة يامريم
مريم : عيب يا طنط حضرتك عارفه غلاوتكم عندى ومش عايزكى تزعلى من احمد اخويا هو معذور والله حماه اللى قرر يجوزه بسرعه كدا
سماح : انا عارفه يابنتى ربنا يسعده
مريم : بقولك يا طنط هو مصطفى بيجى
سماح : مصطفى بينزل كل اسبوع مرة ومش بيرضى يجى هنا بيقول قلبه بيوجعه لما بيدخل البيت ومش بيشوفها
مريم : معقول للدرجة دى
سماح : وأكتر كمان يابنتى كان نفسى ندى تكون عايشه علشان تعرف مصطفى بيحبها ازاى انا مكنتش متخيلة أنه بيحبها اوى كدا
مريم : مصطفى
سماح : اى مالك سرحانه فى ايه
مريم : ها لا ولا حاجه يا طنط انا هخرج الأطباق ماشى
سماح ب استغراب : ماشى اهم عندك
( وبالفعل اكلوا مع بعض وفضلوا قاعدين شوية يتكلموا عن حياتهم وفى النهاية نزلوا و خالد وصل مريم لحد بيتها وبعدين رجع على بيته وبكدا عدى يومهم على خير ) فى صباح يوم جديد
# عند بيت مريم ( على الفطار )
مريم : لا يا ماما هشوف شغل تانى يعنى هشوف شغل تانى
محمد : طب يابنتى علي اى الشغل سوا مع اخوكى أو مع حد تانى انتى خلاص اهو كلها شهرين والاجازة تخلص وتبقى فى اخر سنة فى جامعتك استنى واشتغلى بشهادتك احسن
أمينة : دى فكرة كويسة اوى
مريم : ماهو علشان انا فى الاجازة يابابا زهقانه عايزه انزل وكدا وافق بقى بالله عليك
محمد : خلاص ياحبيبتى ماشى موافق وانا بنفسى هجبلك شغل عند حد من صحابى
مريم : ربنا يخليك ليا يااحلى بابا فى الدنيا انا هنزل معاك بقى علشان توصلنى النادى
محمد : ماشى يلا جهزى نفسك علشان عندى اجتماع ومش عايز اتأخر
مريم : ماشى ياحبيبى ثانيه
أمينة : انتى نازلة النادى النهاردة ليه
مريم : هقابل خالد وهغير جو يعنى ياماما بدل القاعده دى
أمينة : ماشى ياحبيبتى متتاخريش وخدى بالك من نفسك
مريم : حاضر هنزل بقى لبابا زمانه خرج العربية يلا باى
( وفعلا راحت بطلتنا النادى حسب ما اتفقت مع خالد )
