#فى السنتر
احمد : ندى معلش اعمليلى حاجه اشربها
ندى : حاضر
احمد : اى دا هاجر جيتى امتى
مريم بغيظ : جت من 5 دقائق كده ياخويا
احمد : خلاص ياندى متعمليش حاجه انا هنزل انا وهاجر ونرجع على 8 كده علشان فى حصة تالته اعدادى اه ندى عايزك تعملى الامتحان انا مجهزه جوا يلا باى يلا ياهاجر
ندى : حاضر مع السلامه ( بعد ما مشيوا )
مريم : أوف هموت منها اى كائن البرود دا
ندى : هى عملتلك اى بس
مريم : انتى هبلة مشوفتيش الأسلوب إللى كانت بتكلمك بيه اكانك شغاله عندها انا هقول لاحمد وبابا
ندى : روما بس بقى هتعملى مشكلة من لا شئ كده خلاص مش مهم ها هتعملى ايه انتى هتقعدى معايا والا هتروحى البيت
مريم : لا هقعد معاكى اكيد مش هسيبك لوحدك
ندى : ماشى
مريم : بقولك اى بلاش تمثلى القوة وتحسسنى انه مش فارق معاكى ماشى ياماما
ندى : تقصدى اى مش فاهمه
مريم : اقصد ان باين عليكى جدا الزعل من إللى احمد بيعمله دا لكن صدقينى بجد انا حاسه انه ان شاء الله هيفهم وهيعرف ان البنت دى مش كويسه وانك أكتر انسانه بتحبه
ندى : روما احنا اتكلمنا فى الموضوع دا ممكن بقى تقفليه
مريم : ياربى عليكى حاضر هقفله بقولك انا جعانه اى انتى مجوعتيش
ندى : بصراحه جعانه جدا بس لازم اعمل الامتحان وأشوف ورايا اى الأول
مريم : بس ياماما احنا هنطلب دليفرى ونأكل احسن بس بلا شغل بلا قرف
ندى : ماشى يا مجنونة
مريم : طب هنأكل اى
ندى : اى حاجه بقى مش مهم ( وفجأة خالد جيه )
خالد : ازيكم
مريم : خالد عامل ايه
ندى : ازيك عامل ايه
خالد : الحمدلله بخير انتم عاملين اى
مريم : تمام
خالد : وانتى ياندى عامله ايه دلوقتي
ندى : الحمدلله ماشى الحال
خالد : امال احمد فين
مريم : احمد خرج مع ست هاجر دى
خالد : بصراحه فى حاجه انا عارفها ومش عارف اعمل اى عايز اخد رأيكم فيها
مريم : اى قول
ندى : خير ياخالد
خالد : بصراحه هاجر زميلة احمد دى مش كويسه وسيرتها مش حلوة فى النادى حتى فى الجامعة كانت بتكلم شباب كتير وبصراحه مش مناسبة لاحمد خالص
مريم : يابنى اى إللى بتقوله دا اكيد هو عارف كده دى مجرد صديقة ليه مش أكتر
خالد : اى يابنتى هو احمد مش قالكم
ندى : قالنا اى
خالد : احمد عايز يتقدملها بيقول أنها عجباه جدا
مريم : ايه يتقدم لى دى
ندى : معقول طب هتعمل ايه هو لازم يعرف أنها مش كويسه
خالد : يعنى تفتكرى انى لازم اقوله الحقيقة
ندى : طبعا ياخالد احمد مايستاهلش انه يرتبط بانسانه زى دى لازم تقوله على كل حاجه تعرفها عنها
مريم : ندى بتتكلم صح مش فاهمه اى دا متخلف بقى يسيب الورد ويروح عند الزبالة ويشم
خالد : فعلا معاكى حق ربنا يهديه
مريم : طب المهم يعنى انا جعانه
خالد : طب تحبوا تاكلوا ايه وانزل اجبلكم
ندى : تسلم ربنا يخليك لا هات اكل ليك انت وروما انا مش هاكل
مريم : ايه لا طبعا انتى هتاكلى معانا اكيد
خالد : طبعا ياندى لازم تاكلى على الاقل علشان صحتك يابنتى
ندى : لا بجد ياخالد مش عايزه خد روما معاك تتمشى شوية وانا هعمل الامتحان عقبال ماتيجوا علشان لو هو جيه وملقهوش جاهز هيضايق
خالد : خلاص براحتك يلا ياروما
مريم : ماشى ياحبيبتى مش هنتاخر سلام
ندى : سلام
( بعد ما مشيوا انفجرت ندى من العياط مكنتش عارفه هى بتعيط علشان احمد فضل واحده عليها وهى مش تستاهله والا علشان كان نفسها تبقى بدل البنت دى وبعدين تليفونها رن )
ندى : الووووو
عماد : نودى حبيبتى انتى فين
ندى : انا فى السنتر عند احمد يابابا
عماد : اى دا مال صوتك
ندى : ماليش ياحبيبى سلامتك خير فى حاجه
عماد : اه ياروحى كنت عايز أقولك ان مصطفى جاى عندنا النهاردة وعلشان خاطرى حاولى تيجى بدرى
ندى : حاضر يابابا مش هتاخر
عماد : ماشى ياحبيبتى خدى بالك من نفسك
ندى : ماشى ياحبيبى سلام
عماد : سلام
( نتعرف على مصطفى بقى دا ابن عم ندى بيحبها جدا بس هى بتعتبره أخ ليها وصديقها المقرب جدا بيحب السفر والخروج صعب جدا انه يفضل فى مكان واحده ودا لطبيعة شغله كاطيار ...وبعدين احمد جيه )
احمد : ندى ها.... ايه دا مالك
ندى : لا ماليش بس حاجه دخلت فى عينى
احمد : ماشى طب عملتى الامتحان
ندى : اه خلاص يدوب اطبعه وبس
احمد : طب مريم فين
ندى : مريم نزلت تجيب اكل هى وخالد
احمد : هو خالد جيه
ندى : اه بس انت جيت بدرى انا كنت فاكره انك هتتاخر
احمد : عادى اتمشينا وقاعدنا شوية وبس
ندى : طب الامتحان كده جهز بس انا همشى بقى
احمد : ماشى بس دا ليه
ندى : مفيش بس عمى ومراته وابنه جايين عندنا النهاردة وبابا عايزنى اقعد معهم
احمد : ماشى خدى بالك من نفسك وسلملى على مصطفى كتير
ندى : حاضر يوصل ... سلام
احمد : سلام
#فى بيت ندى ( الباب بيخبط )
عماد : اى ياحبيبتى اتاخرتى ليه
ندى : معلش يابابا الطريق زحمة شوية
عادل " عم ندى " : ندوشه حبيبتى عامله ايه
ندى : بخير ياعمى حضرتك عامل ايه .. مصطفى ازيك عاش من شافك
مصطفى : الحمدلله ياندى انتى عامله ايه
ندى : الحمدلله ماشى الحال امال ماما مجتش معاكم ليه
مصطفى : المرة الجاية ان شاء الله اخبار مذاكرتك ايه
ندى : الحمدلله ماشى الحال
مصطفى : مالك شكلك تعبان جدا كده ليه
ندى : لا انا بخير تسلم
مصطفى : طب تعالى ندخل البلكونة نتكلم على راحتنا
ندى : ماشى بعد اذنكم ( بعد ما دخلوا )
مصطفى : ها قوليلى اى اخبارك
ندى : الحمدلله ماشى الحال
مصطفى : نزلتى الشغل مع احمد والا لسه
ندى : اه من زمان
مصطفى : مش عارف اقولك ايه
ندى : مصطفى علشان خاطرى بلاش بقى والله العظيم انا بحبك جدا بس كااخ انا بجد مش عايزه اكدب عليك انت عارف كويس أن مفيش حد ساكن قلبى غير احمد
مصطفى : ماهو دا اللى مضايقنى احمد مش حاسس بيكى ورافض حبك دا انتى متستاهليش منه كده
ندى : ولا انت تستاهل كده صدقنى انت غالى عليا جدا انت اخويا الوحيد دا انت اول واحد انا حكيتله لما حبيت احمد وصدقنى انا مقصدش اجرحك بس انا مش عايزك تتعذب العذاب اللى انا فيه بجد احساس الحب من طرف واحد دا صعب اوى
مصطفى : بجد يارتنى كنت مكانه
ندى : مصطفى انا واثقه أن ربنا هيرزقك ببنت الحلال اللى هتحبك
مصطفى : تفتكرى وانا هقدر احبها
ندى : مش عارفه اقولك اى بس انا مش عايزه ابقى معاك وقلبى مع غيرك لو انت هترضى كده على نفسك انا مرضاش
مصطفى : خلاص يا ندى انا اسف واوعدك ان الموضوع دا مش هيتفتح تانى ابدا
ندى : أتمنى دا واتمنى برضو انك تكون فاهمني انا والله مااقصدش ازعلك أو اجرحك وربنا اللى يعلم دا
مصطفى : لا يا ندى انا مبسوط من صراحتك معايا دى بس خليكى واثقه انى جمبك وهفضل معاكى واى وقت تحتاجينى فيه هتلاقى ايدى ممدودة ليكى
ندى : انا واثقه من دا مليون فى المية انت اخويا يامصطفى اللى ماليش غيره
سماح : ندى مصطفى تعالوا يلا العشاء جاهز
ندى : حاضر يا ماما يلا بقى ياعم علشان شكلهم هياكلوا ويسبونا
مصطفى : ايه يلا انا على أخرى من الجوع اصلا
ندى : طول عمرك كده جعان
سماح : سبيه ياكل بالف هنا وشفاء
( وبعد ماخلصوا اكل قاعدوا شوية مع بعض وبعد ما مشيوا .. ندى فضلت تفكر فى كلام مصطفى طول الليل كان صعبان عليها جدا هى واثقه أنه بيحبها بس فى نفس الوقت هى روحها فى احمد ومش عايزه تضحك على مصطفى وتبقى معه ومشاعرها مع شخص تانى وبعدين راحت تنام وانتهى يومهم على كدا)
............................................... ( استوب كدا )
